شیخ خلیل الله طالقانی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
عارف و ادیب دورۀ صفویه. به گفتۀ رضاقلی‌خان هدایت در ریاض‌العارفین، از سن 50 سالگی در اصفهان زاویه‌نشین شد و مدت سی سال را به انزوا گذرانید. پس از درگذشت در بقعۀ علی بن سهل اصفهانی به خاک سپرده شد. | عارف و ادیب دورۀ صفویه. به گفتۀ رضاقلی‌خان هدایت در ریاض‌العارفین، از سن 50 سالگی در اصفهان زاویه‌نشین شد و مدت سی سال را به انزوا گذرانید. پس از درگذشت در بقعۀ علی بن سهل اصفهانی به خاک سپرده شد. | ||
حزین لاهیجی در کودکی حدود سه سال در محضر شیخ خلیل‌اللَّه تلمذ کرده، شعرهایش را برای او می‌خوانده و تخلّص «حزین» را از او گرفته است. حزین دربارۀ او می‌نویسد: «از افاضل اصحاب ایقان و مستغرق بحار عرفان. زلال چشمۀ انفس و آفاق و از حضیض علایق به اوج اطلاق رسیده بود. چهل سال کمابیش در یک خرقه و شبان‌روزی به یک دو لقمه چربش اکتفا نموده و کیفیّت ریاضات و سلوک زندگانی آن زندۀ جاودانی اتسّاع مقامی عظیم می‌خواهد. علوم ظاهر و باطن را جامع و نور شهود از سیمای او لامع بود. و گوشه عزلت در اصفهان اختیار و آخر از آنجا به ملاء اعلی انتقال نمود.» | |||
---- | ---- | ||
* تذکرۀ ریاض العارفین، رضاقلی‌خان هدایت، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، 1388. | *تذکرۀ ریاض العارفین، رضاقلی‌خان هدایت، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، 1388. | ||
* تذکرة المعاصرین، محمد بن علی بن ابی‌طالب حزین لاهیجی، تصحیح معصومه سالک، تهران: دفتر نشر میراث مکتوب و نشر سایه، چاپ اول: 1375.<br /> | *تذکرة المعاصرین، محمد بن علی بن ابی‌طالب حزین لاهیجی، تصحیح معصومه سالک، تهران: دفتر نشر میراث مکتوب و نشر سایه، چاپ اول: 1375.<br /> | ||
[[رده:عرفان]] | [[رده:عرفان]] | ||
نسخهٔ ۹ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۳۱
شیخ خلیل‌الله طالقانی ( - اصفهان 1114ق)
عارف و ادیب دورۀ صفویه. به گفتۀ رضاقلی‌خان هدایت در ریاض‌العارفین، از سن 50 سالگی در اصفهان زاویه‌نشین شد و مدت سی سال را به انزوا گذرانید. پس از درگذشت در بقعۀ علی بن سهل اصفهانی به خاک سپرده شد.
حزین لاهیجی در کودکی حدود سه سال در محضر شیخ خلیل‌اللَّه تلمذ کرده، شعرهایش را برای او می‌خوانده و تخلّص «حزین» را از او گرفته است. حزین دربارۀ او می‌نویسد: «از افاضل اصحاب ایقان و مستغرق بحار عرفان. زلال چشمۀ انفس و آفاق و از حضیض علایق به اوج اطلاق رسیده بود. چهل سال کمابیش در یک خرقه و شبان‌روزی به یک دو لقمه چربش اکتفا نموده و کیفیّت ریاضات و سلوک زندگانی آن زندۀ جاودانی اتسّاع مقامی عظیم می‌خواهد. علوم ظاهر و باطن را جامع و نور شهود از سیمای او لامع بود. و گوشه عزلت در اصفهان اختیار و آخر از آنجا به ملاء اعلی انتقال نمود.»
- تذکرۀ ریاض العارفین، رضاقلی‌خان هدایت، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، 1388.
- تذکرة المعاصرین، محمد بن علی بن ابی‌طالب حزین لاهیجی، تصحیح معصومه سالک، تهران: دفتر نشر میراث مکتوب و نشر سایه، چاپ اول: 1375.