اسماعیلی، منوچهر (کرمانشاه ۱۳۱۸- تهران ۱۴۰۱ش): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:11328400-1.jpg|بندانگشتی|منوچهر اسماعیلی]] | [[پرونده:11328400-1.jpg|بندانگشتی|منوچهر اسماعیلی]] | ||
اسماعیلی، منوچهر (کرمانشاه ۱۳۱۸ش - )<br><p>از صداهای ماندگارِ تاریخ دوبلۀ فیلم در ایران. او به‌جای بسیاری از بازیگرانِ ایرانی و خارجی صحبت کرده و به‌تدریج صدایش جزو شخصیت و ویژگی‌های فردیِ آن بازیگر شده است. بسیار پیش آمده بازیگری که چهره‌اش با صدای او جاافتاده بدون این صدا جذابیتی ایجاد نکرده است. صدای او به‌جای [[کویین، آنتونی (۱۹۱۶ ـ ۲۰۰۱)|آنتونی کویین]] در فیلم‌های ''جاده'' (۱۹۵۴)، ''باراباس'' (۱۹۶۲)، ''مرثیه برای یک مشت‌زن''ِ ''سنگین وزن'' (۱۹۶۲) و ''اسب کهر را بنگر'' (۱۹۶۴) جزو دوبله‌های ماندگارِ او هستند. ویژگیِ ممتاز دوبلۀ اسماعیلی این است که همۀ مختصات را از بازیگر فیلم می‌گیرد، و نکته‌ای اضافی، که از صدا و لحنِ بازیگر فراتر باشد، | اسماعیلی، منوچهر (کرمانشاه ۱۳۱۸ش - )<br><p>از صداهای ماندگارِ تاریخ دوبلۀ فیلم در ایران. او به‌جای بسیاری از بازیگرانِ ایرانی و خارجی صحبت کرده و به‌تدریج صدایش جزو شخصیت و ویژگی‌های فردیِ آن بازیگر شده است. بسیار پیش آمده بازیگری که چهره‌اش با صدای او جاافتاده بدون این صدا جذابیتی ایجاد نکرده است. صدای او به‌جای [[کویین، آنتونی (۱۹۱۶ ـ ۲۰۰۱)|آنتونی کویین]] در فیلم‌های ''جاده'' (۱۹۵۴)، ''باراباس'' (۱۹۶۲)، ''مرثیه برای یک مشت‌زن''ِ ''سنگین وزن'' (۱۹۶۲) و ''اسب کهر را بنگر'' (۱۹۶۴) جزو دوبله‌های ماندگارِ او هستند. ویژگیِ ممتاز دوبلۀ اسماعیلی این است که همۀ مختصات را از بازیگر فیلم می‌گیرد، و نکته‌ای اضافی، که از صدا و لحنِ بازیگر فراتر باشد، به آن اضافه نمی‌کند. اسماعیلی از ۱۳۴۲، که دهۀ طلایی دوبلۀ فیلم در ایران بود، مدیریتِ دوبلاژ و گویندگی بسیاری از نقش‌های اول را به‌عهده داشت. [[پک، گریگوری (۱۹۱۶ـ۲۰۰۳)|گریگوری پک]]، [[هستون، چارلتون (۱۹۲۴ـ۲۰۰۸)|چارلتن هستون]]، [[اولیویر، لارنس (۱۹۰۷ـ۱۹۸۹)|لارنس اولیویر]]، [[پواتیه، سیدنی (۱۹۲۴)|سیدنی پواتیه]]، [[هاروی، لارنس (۱۹۲۹ـ۱۹۷۳)|لارنس هاروی]]، [[استایگر، راد (نی استیون) (۱۹۲۵ـ ۲۰۰۲)|رُد استایگر]]، [[کاگنی، جیمز (۱۸۹۹ـ۱۹۸۶)|جیمز کاگنی]]، [[ماسترویانی، مارچلو (۱۹۲۴ـ۱۹۹۶)|مارچلو ماسترویانی]] و [[بیک ایمانوردی، رضا (تهران ۱۳۱۵ـ امریکا ۱۳۸۲ش)|رضا بیک‌ایمانوردی]] شماری از این نقش‌هاست.</p> | ||
<br><!--11328400--> | <br><!--11328400--> | ||
[[رده:رسانه ها و ارتباطات]] | [[رده:رسانه ها و ارتباطات]] | ||
[[رده:رسانه های دیداری و شنیداری ایران]] | [[رده:رسانه های دیداری و شنیداری ایران]] | ||
نسخهٔ ۱۱ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۰۶
| منوچهر اسماعیلی | |
|---|---|
| زادروز |
کرمانشاه ۱۳۱۸ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | دوبلور |
| آثار | دوبله به‌جای آنتونی کویین در فیلم‌های جاده (۱۹۵۴)، باراباس (۱۹۶۲)، مرثیه برای یک مشت‌زنِ سنگین وزن (۱۹۶۲) و اسب کهر را بنگر (۱۹۶۴) |
| گروه مقاله | رسانه ها و ارتباطات |
اسماعیلی، منوچهر (کرمانشاه ۱۳۱۸ش - )
از صداهای ماندگارِ تاریخ دوبلۀ فیلم در ایران. او به‌جای بسیاری از بازیگرانِ ایرانی و خارجی صحبت کرده و به‌تدریج صدایش جزو شخصیت و ویژگی‌های فردیِ آن بازیگر شده است. بسیار پیش آمده بازیگری که چهره‌اش با صدای او جاافتاده بدون این صدا جذابیتی ایجاد نکرده است. صدای او به‌جای آنتونی کویین در فیلم‌های جاده (۱۹۵۴)، باراباس (۱۹۶۲)، مرثیه برای یک مشت‌زنِ سنگین وزن (۱۹۶۲) و اسب کهر را بنگر (۱۹۶۴) جزو دوبله‌های ماندگارِ او هستند. ویژگیِ ممتاز دوبلۀ اسماعیلی این است که همۀ مختصات را از بازیگر فیلم می‌گیرد، و نکته‌ای اضافی، که از صدا و لحنِ بازیگر فراتر باشد، به آن اضافه نمی‌کند. اسماعیلی از ۱۳۴۲، که دهۀ طلایی دوبلۀ فیلم در ایران بود، مدیریتِ دوبلاژ و گویندگی بسیاری از نقش‌های اول را به‌عهده داشت. گریگوری پک، چارلتن هستون، لارنس اولیویر، سیدنی پواتیه، لارنس هاروی، رُد استایگر، جیمز کاگنی، مارچلو ماسترویانی و رضا بیک‌ایمانوردی شماری از این نقش‌هاست.