اصحاب الرس: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اَصحابُ‌الرَّسّ <br>(در عربی به‌معنی قوم چاه) در [[قرآن]] قومی گناه‌پیشه، در ردیف عاد و [[ثمود]] ([[فرقان، سوره|فُرقان]]، ۳۸؛ ق، ۱۹). بیشتر مفسّران برآن‌اند که اصحاب‌الرّس طایفه‌ای بوده‌اند که در شهر یمامه می‌زیستند و پیامبری برای آن‌ها برگزیده شد؛ اما آنان او را تکذیب کردند و در چاهی انداختند. چون چاه یا در چاه‌انداختن در [یکی از گویش‌های] عربی «رس» نام دارد، لذا آن‌ها را اصحاب رس نامید‌ه‌اند. از گناهان فراوانی که این قوم مرتکب شده‌اند می‌توان به پرستش [[صنوبر|درخت صنوبر]]، عبادت دوشیزگان، و عادت مساحقه در میان زنان این قوم، اشاره کرد. نام پیامبر این قوم محل اختلاف است؛ برخی او را شعیب، برخی حنظلة بن صفوان و کسانی هم [[موسی]] (غیر از موسی پیامبر [[بنی | اَصحابُ‌الرَّسّ <br>(در عربی به‌معنی قوم چاه) در [[قرآن]] قومی گناه‌پیشه، در ردیف [[عاد]] و [[ثمود]] ([[فرقان، سوره|فُرقان]]، ۳۸؛ ق، ۱۹). بیشتر مفسّران برآن‌اند که اصحاب‌الرّس طایفه‌ای بوده‌اند که در شهر [[یمامه]] می‌زیستند و پیامبری برای آن‌ها برگزیده شد؛ اما آنان او را تکذیب کردند و در چاهی انداختند. چون چاه یا در چاه‌انداختن در [یکی از گویش‌های] عربی «رس» نام دارد، لذا آن‌ها را اصحاب رس نامید‌ه‌اند. از گناهان فراوانی که این قوم مرتکب شده‌اند می‌توان به پرستش [[صنوبر|درخت صنوبر]]، عبادت دوشیزگان، و عادت مساحقه در میان زنان این قوم، اشاره کرد. نام پیامبر این قوم محل اختلاف است؛ برخی او را شعیب، برخی حنظلة بن صفوان و کسانی هم [[موسی]] (غیر از موسی پیامبر [[بنی اسرائیل|بنی‌اسرائیل]]) دانسته‌اند.<br><!--11372500--> | ||
[[رده:دین اسلام]] | [[رده:دین اسلام]] | ||
[[رده:علوم قرآنی]] | [[رده:علوم قرآنی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۱۶
اَصحابُ‌الرَّسّ
(در عربی به‌معنی قوم چاه) در قرآن قومی گناه‌پیشه، در ردیف عاد و ثمود (فُرقان، ۳۸؛ ق، ۱۹). بیشتر مفسّران برآن‌اند که اصحاب‌الرّس طایفه‌ای بوده‌اند که در شهر یمامه می‌زیستند و پیامبری برای آن‌ها برگزیده شد؛ اما آنان او را تکذیب کردند و در چاهی انداختند. چون چاه یا در چاه‌انداختن در [یکی از گویش‌های] عربی «رس» نام دارد، لذا آن‌ها را اصحاب رس نامید‌ه‌اند. از گناهان فراوانی که این قوم مرتکب شده‌اند می‌توان به پرستش درخت صنوبر، عبادت دوشیزگان، و عادت مساحقه در میان زنان این قوم، اشاره کرد. نام پیامبر این قوم محل اختلاف است؛ برخی او را شعیب، برخی حنظلة بن صفوان و کسانی هم موسی (غیر از موسی پیامبر بنی‌اسرائیل) دانسته‌اند.