رید، کارول (۱۹۰۶ـ۱۹۷۶): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
خط ۸: خط ۷:
|نام مستعار=
|نام مستعار=
|لقب=
|لقب=
|زادروز=۱۹۰۶م
|زادروز=لندن ۱۹۰۶م
|تاریخ مرگ=۱۹۷۶م
|تاریخ مرگ=۱۹۷۶م
|دوره زندگی=
|دوره زندگی=
خط ۲۹: خط ۲۸:
|باشگاه =
|باشگاه =
}}
}}
رید، کارول (۱۹۰۶ـ۱۹۷۶)(Reed, Carol)<br /> [[File:22211000.jpg|thumb|ريد، کارول]]
رید، کارول (۱۹۰۶ـ۱۹۷۶)(Reed, Carol)<br /> [[File:22211000.jpg|thumb|کارول رید ]]


تهیــه‌کننـده و کارگــردان انگلیسی. از شخصیت‌های مؤثر در صنعت سینمای انگلستان در دهۀ ۱۹۴۰ بود. از آثار اوست: ''مخالف‌خوان (جدا افتاده)<ref>Odd Man Out</ref>''&nbsp;(۱۹۴۶)، ''بت سرنگون<ref>The Fallen Idol</ref>''&nbsp;(۱۹۴۸)، ''مرد سوم<ref>The Third Man</ref>''&nbsp;(۱۹۴۹)، ''مأمور ما در هاوانا<ref>Our Man in Havana</ref>''&nbsp;(۱۹۵۹)، و فیلم موزیکال ''آلیور»<ref>Oliver! </ref>''&nbsp;(۱۹۶۸) که برندۀ جایزۀ اسکار شد. اوج موفقیت او زمانی بود که با اَلگزاندر کوردا<ref>Alexander Korda</ref>، تهیه‌کننده، همکاری داشت. ''مخالف‌خوان'' نمایشی اضطراب‌آور است که در بلفاست<ref>Belfast </ref>&nbsp;می‌گذرد، و تصویرپردازیِ اکسپرسیونیستی و بازی خوب [[میسون، جیمز (۱۹۰۹ـ۱۹۸۴)|جیمز میسون]]<ref>James Mason</ref>&nbsp;در نقش عضو زخمی ارتش آزادی‌بخش ایرلند از ویژگی‌های آن است؛ سپس دو فیلم را با فیلم‌نامۀ [[گرین، گراهام (۱۹۰۴ـ۱۹۹۱)|گراهام گرین]]<ref>Graham Greene</ref>، رمان‌نویس و منتقد سینماییِ سابق، ساخت: ''بت سرنگون'' و ''مرد سوم'' که فیلم اخیر با بازی [[ولز، اورسون (۱۹۱۵ـ۱۹۸۵)|اورسن ولز]]<ref>Orson Welles</ref>&nbsp;در نقش هری لایم<ref>Harry Lime</ref>&nbsp;در شمار آثار کلاسیک سینمایی قرار گرفت؛ او برای هر دو فیلم نامزد دریافت جایزۀ اسکار شد. کرول رید در لندن به‌دنیا آمد. فرزند هربرت بیربوم تری<ref>Herbert Beerbohm Tree</ref>، بازیگر، بود و به تأسی از پدر در ۱۹۲۴ به بازیگری در تئاتر پرداخت. در ۱۹۲۷ به [[والاس، ادگار (۱۸۷۵ـ۱۹۳۲)|ادگار والاس]]<ref>Edgar Wallace</ref>، نویسنده، پیوست و بازیگر و تهیه‌کنندۀ چندین نمایش برگرفته از رمان‌های جنایی او شد. به جز نخستین فیلمش، ''ناوبا‌ن‌های آسوده<ref>Midshipman Easy</ref>''&nbsp;(۱۹۳۴)، بیشتر ملودرام‌های کم‌اهمیت می‌ساخت که ''بیشۀ آبنوس<ref>Laburnum Grove</ref>''&nbsp;(۱۹۳۶) بهترینِ آن‌هاست. با فیلم‌های ''روز تعطیلی بانک‌ها<ref>Bank Holiday</ref>''&nbsp;(۱۹۳۸) و ''ستارگان به پایین می‌نگرند<ref>The Stars Look Down</ref>''&nbsp;(۱۹۳۹) که حال و هوایی بومی و اصیل و بازی‌هایی واقع‌گرایانه‌ داشتند، از بزرگ‌ترین کارگردانان انگلستان شد. فیلم کمدی و مهیج ''قطار شبانه مونیخ<ref>Night Train to Munich</ref>''&nbsp;(۱۹۴۰) توانایی او را در خلق دلهره نشان داد. از ۱۹۴۲ تا ۱۹۴۵ در «ادارۀ سینمایی ارتش» کارگردان بود و در آن‌جا نمایش جنگی ''راه پیشِ رو<ref>The Way Ahead</ref>''&nbsp;(۱۹۴۴) را کارگردانی کرد و با همکاری گرسُن کَنین<ref>Garson Kanin</ref>، کارگردان امریکایی، فیلم ''افتخار واقعی<ref>The True Glory</ref>''&nbsp;(۱۹۴۵) را ساخت که مستندی دربارۀ واپسین روزهای جنگ جهانی دوم است و برندۀ جایزۀ اسکار شد. سه فیلم مهیجی که او در دهۀ ۱۹۴۰ ساخت برندۀ سه جایزۀ بَفتا<ref>BAFTA</ref>&nbsp;برای بهترین کارگردان و بهترین فیلم بریتانیا شد.<br /> <!--22211000-->
تهیه‌کننده و کارگردان انگلیسی. از شخصیت‌های مؤثر در صنعت سینمای انگلستان در دهۀ ۱۹۴۰ بود. از آثار اوست: ''مخالف‌خوان (جدا افتاده)<ref>Odd Man Out</ref>''&nbsp;(۱۹۴۶)، ''بت سرنگون<ref>The Fallen Idol</ref>''&nbsp;(۱۹۴۸)، ''مرد سوم<ref>The Third Man</ref>''&nbsp;(۱۹۴۹)، ''مأمور ما در هاوانا<ref>Our Man in Havana</ref>''&nbsp;(۱۹۵۹)، و فیلم موزیکال ''آلیور»<ref>Oliver! </ref>''&nbsp;(۱۹۶۸) که برندۀ جایزۀ اسکار شد. اوج موفقیت او زمانی بود که با اَلگزاندر کوردا<ref>Alexander Korda</ref>، تهیه‌کننده، همکاری داشت. ''مخالف‌خوان'' نمایشی اضطراب‌آور است که در بلفاست<ref>Belfast </ref>&nbsp;می‌گذرد، و تصویرپردازی اکسپرسیونیستی و بازی خوب [[میسون، جیمز (۱۹۰۹ـ۱۹۸۴)|جیمز میسون]]<ref>James Mason</ref>&nbsp;در نقش عضو زخمی ارتش آزادی‌بخش ایرلند از ویژگی‌های آن است؛ سپس دو فیلم را با فیلم‌نامۀ [[گرین، گراهام (۱۹۰۴ـ۱۹۹۱)|گراهام گرین]]<ref>Graham Greene</ref>، رمان‌نویس و منتقد سینمایی سابق، ساخت: ''بت سرنگون'' و ''مرد سوم'' که فیلم اخیر با بازی [[ولز، اورسون (۱۹۱۵ـ۱۹۸۵)|اورسن ولز]]<ref>Orson Welles</ref>&nbsp;در نقش هری لایم<ref>Harry Lime</ref>&nbsp;در شمار آثار کلاسیک سینمایی قرار گرفت؛ او برای هر دو فیلم نامزد دریافت جایزۀ اسکار شد. کرول رید در [[لندن (انگلستان)|لندن]] به‌دنیا آمد. فرزند هربرت بیربوم تری<ref>Herbert Beerbohm Tree</ref>، بازیگر، بود و به تأسی از پدر در ۱۹۲۴ به بازیگری در تئاتر پرداخت. در ۱۹۲۷ به [[والاس، ادگار (۱۸۷۵ـ۱۹۳۲)|ادگار والاس]]<ref>Edgar Wallace</ref>، نویسنده، پیوست و بازیگر و تهیه‌کنندۀ چندین نمایش برگرفته از رمان‌های جنایی او شد. به جز نخستین فیلمش، ''ناوبا‌ن‌های آسوده<ref>Midshipman Easy</ref>''&nbsp;(۱۹۳۴)، بیشتر ملودرام‌های کم‌اهمیت می‌ساخت که ''بیشۀ آبنوس<ref>Laburnum Grove</ref>''&nbsp;(۱۹۳۶) بهترینِ آن‌هاست. با فیلم‌های ''روز تعطیلی بانک‌ها<ref>Bank Holiday</ref>''&nbsp;(۱۹۳۸) و ''ستارگان به پایین می‌نگرند<ref>The Stars Look Down</ref>''&nbsp;(۱۹۳۹) که حال و هوایی بومی و اصیل و بازی‌هایی واقع‌گرایانه‌ داشتند، از بزرگ‌ترین کارگردانان انگلستان شد. فیلم کمدی و مهیج ''قطار شبانه مونیخ<ref>Night Train to Munich</ref>''&nbsp;(۱۹۴۰) توانایی او را در خلق دلهره نشان داد. از ۱۹۴۲ تا ۱۹۴۵ در «ادارۀ سینمایی ارتش» کارگردان بود و در آن‌جا نمایش جنگی ''راه پیش رو<ref>The Way Ahead</ref>''&nbsp;(۱۹۴۴) را کارگردانی کرد و با همکاری گرسُن کنین<ref>Garson Kanin</ref>، کارگردان امریکایی، فیلم ''افتخار واقعی<ref>The True Glory</ref>''&nbsp;(۱۹۴۵) را ساخت که مستندی دربارۀ واپسین روزهای [[جنگ جهانی دوم]] است و برندۀ جایزۀ اسکار شد. سه فیلم مهیجی که او در دهۀ ۱۹۴۰ ساخت برندۀ سه جایزۀ بفتا<ref>BAFTA</ref>&nbsp;برای بهترین کارگردان و بهترین فیلم بریتانیا شد.<br /> <!--22211000-->


[[Category:سینما]]  
[[Category:سینما]]  
[[Category:جهان - اشخاص]]
[[Category:جهان - اشخاص]]
<references />
<references />

نسخهٔ ‏۱۹ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۰۶:۵۰

کارول رید
Carol Reed
زادروز لندن ۱۹۰۶م
درگذشت ۱۹۷۶م
ملیت انگلیسی
شغل و تخصص اصلی تهیــه کننـده و کارگــردان
آثار مخالف خوان (جدا افتاده) (۱۹۴۶)، بت سرنگون (۱۹۴۸)
گروه مقاله سینما
جوایز و افتخارات برنده جایزه اسکار برای فیلم موزیکال آلیور (۱۹۶۸) ، برنده جایزه اسکار برای فیلم افتخار واقعی (۱۹۴۵)، برنده سه جایزه بفتا برای بهترین کارگردان و بهترین فیلم بریتانیا

رید، کارول (۱۹۰۶ـ۱۹۷۶)(Reed, Carol)

کارول رید

تهیه‌کننده و کارگردان انگلیسی. از شخصیت‌های مؤثر در صنعت سینمای انگلستان در دهۀ ۱۹۴۰ بود. از آثار اوست: مخالف‌خوان (جدا افتاده)[۱] (۱۹۴۶)، بت سرنگون[۲] (۱۹۴۸)، مرد سوم[۳] (۱۹۴۹)، مأمور ما در هاوانا[۴] (۱۹۵۹)، و فیلم موزیکال آلیور»[۵] (۱۹۶۸) که برندۀ جایزۀ اسکار شد. اوج موفقیت او زمانی بود که با اَلگزاندر کوردا[۶]، تهیه‌کننده، همکاری داشت. مخالف‌خوان نمایشی اضطراب‌آور است که در بلفاست[۷] می‌گذرد، و تصویرپردازی اکسپرسیونیستی و بازی خوب جیمز میسون[۸] در نقش عضو زخمی ارتش آزادی‌بخش ایرلند از ویژگی‌های آن است؛ سپس دو فیلم را با فیلم‌نامۀ گراهام گرین[۹]، رمان‌نویس و منتقد سینمایی سابق، ساخت: بت سرنگون و مرد سوم که فیلم اخیر با بازی اورسن ولز[۱۰] در نقش هری لایم[۱۱] در شمار آثار کلاسیک سینمایی قرار گرفت؛ او برای هر دو فیلم نامزد دریافت جایزۀ اسکار شد. کرول رید در لندن به‌دنیا آمد. فرزند هربرت بیربوم تری[۱۲]، بازیگر، بود و به تأسی از پدر در ۱۹۲۴ به بازیگری در تئاتر پرداخت. در ۱۹۲۷ به ادگار والاس[۱۳]، نویسنده، پیوست و بازیگر و تهیه‌کنندۀ چندین نمایش برگرفته از رمان‌های جنایی او شد. به جز نخستین فیلمش، ناوبا‌ن‌های آسوده[۱۴] (۱۹۳۴)، بیشتر ملودرام‌های کم‌اهمیت می‌ساخت که بیشۀ آبنوس[۱۵] (۱۹۳۶) بهترینِ آن‌هاست. با فیلم‌های روز تعطیلی بانک‌ها[۱۶] (۱۹۳۸) و ستارگان به پایین می‌نگرند[۱۷] (۱۹۳۹) که حال و هوایی بومی و اصیل و بازی‌هایی واقع‌گرایانه‌ داشتند، از بزرگ‌ترین کارگردانان انگلستان شد. فیلم کمدی و مهیج قطار شبانه مونیخ[۱۸] (۱۹۴۰) توانایی او را در خلق دلهره نشان داد. از ۱۹۴۲ تا ۱۹۴۵ در «ادارۀ سینمایی ارتش» کارگردان بود و در آن‌جا نمایش جنگی راه پیش رو[۱۹] (۱۹۴۴) را کارگردانی کرد و با همکاری گرسُن کنین[۲۰]، کارگردان امریکایی، فیلم افتخار واقعی[۲۱] (۱۹۴۵) را ساخت که مستندی دربارۀ واپسین روزهای جنگ جهانی دوم است و برندۀ جایزۀ اسکار شد. سه فیلم مهیجی که او در دهۀ ۱۹۴۰ ساخت برندۀ سه جایزۀ بفتا[۲۲] برای بهترین کارگردان و بهترین فیلم بریتانیا شد.

  1. Odd Man Out
  2. The Fallen Idol
  3. The Third Man
  4. Our Man in Havana
  5. Oliver!
  6. Alexander Korda
  7. Belfast
  8. James Mason
  9. Graham Greene
  10. Orson Welles
  11. Harry Lime
  12. Herbert Beerbohm Tree
  13. Edgar Wallace
  14. Midshipman Easy
  15. Laburnum Grove
  16. Bank Holiday
  17. The Stars Look Down
  18. Night Train to Munich
  19. The Way Ahead
  20. Garson Kanin
  21. The True Glory
  22. BAFTA