ارطه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
| جمعیت = 10.327نفر (1395ش) | | جمعیت = 10.327نفر (1395ش) | ||
| نوع اقلیم = معتدل مایل به گرم و نیمه‌مرطوب | | نوع اقلیم = معتدل مایل به گرم و نیمه‌مرطوب | ||
| ارتفاع از سطح دریا = | | ارتفاع از سطح دریا = 26 متر | ||
| تولیدات و صنایع مهم =برنج و مرکبات | | تولیدات و صنایع مهم =برنج و مرکبات | ||
| برخی بناهای مهم = حمام قاجاری بورخیل ارطه و تپۀ دینه‌سر قادیکلای ارطه | | برخی بناهای مهم = حمام قاجاری بورخیل ارطه و تپۀ دینه‌سر قادیکلای ارطه | ||
| شهر ها و آبادی های مهم = | | شهر ها و آبادی های مهم = | ||
}}[[پرونده:2042166931.jpg|جایگزین=مناظر پیرامون شهر|بندانگشتی|مناظر پیرامون شهر]] | }}[[پرونده:2042166931.jpg|جایگزین=مناظر پیرامون شهر|بندانگشتی|مناظر پیرامون شهر]] | ||
Arte (city) | ارطه Arte (city) | ||
از شهرهای استان [[مازندران]]، شهرستان [[ | |||
از شهرهای استان [[مازندران]]، شهرستان [[قائم شهر، شهرستان|قائمشهر]]. در سال ۱۳۹۰ش از مجموعۀ روستاهای قادیکلا ارطه، بورخیل ارطه، ابوخیل ارطه، جوجاده ارطه، قاسم‌خیل ارطه، کفشگر کلاارطه و افراتخت، از دهستان بیشه‌سر و به مرکزیت جوجاده ارطه تأسیس شد. شهر کوهپایه‌ای ارطه با میانگین ارتفاع 26 متری از سطح دریا، در 15 کیلومتری شمال شرقی مرکز قائمشهر، 15 کیلومتری جنوب غربی مرکز [[شهر ساری]] و 267 کیلومتری شمال شرقی مرکز [[شهر تهران]] واقع است. بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ش، جمعیت این شهر ۱۰٬۳۲۷ نفر بوده است. | |||
اقلیم ارطه معتدل مایل به گرم و نیمه‌مرطوب است. رودخانۀ درکا از جنوب آن می‌گذرد. از محصولات کشاورزی آن برنج، مرکبات، و میوه‌های تابستانی را می‌توان نام برد. از روزگار قاجار نام روستای ارطه و پسوند ارطه‌ای در منابع آمده است. ملگونف<ref>Grigory Valerianovich Melgunov</ref> (در سفر 1858- 1860م) نام آن را آراته (برگرفته از پیشۀ اهالی که بریدن درخت است) در دو فرسنگ و نیمی ساری، نزدیک به کوه، [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین‌شاه]] (در سفر 1282ق) محال ارطه، محمدمیرزا مهندس (در سفر 1299ق) ارته‌ده، رابینو<ref>Hyacinth Louis Rabino</ref> (در سفر 1288- 1289ش) آن را ارته و میان سیاه‌رود و ساری، و افضل‌الملک (در سفر 1331ق) ارطی با شش محلۀ قادیکلا، بورخیل، ابوخیل، جوجاده، کردمحله، قاسم‌خیل و کفشگرکلا یاد کرده‌اند. حمام قاجاری بورخیل ارطه و تپۀ دینه‌سر قادیکلای ارطه (متعلق به هزارۀ اول پیش از میلاد) از آثار تاریخی و باستانی ارطه‌اند. از دیگر آثار تاریخی این شهر پیرتکیۀ بورخیل را می‌توان نام برد. زبان مردم ارطه طبری است. | اقلیم ارطه معتدل مایل به گرم و نیمه‌مرطوب است. رودخانۀ درکا از جنوب آن می‌گذرد. از محصولات کشاورزی آن برنج، مرکبات، و میوه‌های تابستانی را می‌توان نام برد. از روزگار قاجار نام روستای ارطه و پسوند ارطه‌ای در منابع آمده است. ملگونف<ref>Grigory Valerianovich Melgunov</ref> (در سفر 1858- 1860م) نام آن را آراته (برگرفته از پیشۀ اهالی که بریدن درخت است) در دو فرسنگ و نیمی ساری، نزدیک به کوه، [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین‌شاه]] (در سفر 1282ق) محال ارطه، محمدمیرزا مهندس (در سفر 1299ق) ارته‌ده، رابینو<ref>Hyacinth Louis Rabino</ref> (در سفر 1288- 1289ش) آن را ارته و میان سیاه‌رود و ساری، و افضل‌الملک (در سفر 1331ق) ارطی با شش محلۀ قادیکلا، بورخیل، ابوخیل، جوجاده، کردمحله، قاسم‌خیل و کفشگرکلا یاد کرده‌اند. حمام قاجاری بورخیل ارطه و تپۀ دینه‌سر قادیکلای ارطه (متعلق به هزارۀ اول پیش از میلاد) از آثار تاریخی و باستانی ارطه‌اند. از دیگر آثار تاریخی این شهر پیرتکیۀ بورخیل را می‌توان نام برد. زبان مردم ارطه طبری است. | ||
---- | ---- | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۵۶
| ارطه | |
|---|---|
| کشور | پرونده:Flag of Iran.svg ایران |
| استان | مازندران |
| شهرستان | قائمشهر |
| بخش | مرکزی قائمشهر |
| جمعیت | 10.327نفر (1395ش) |
| موقعیت | 15 کیلومتری شمال شرقی مرکز قائمشهر، 15 کیلومتری جنوب غربی مرکز شهر ساری و 267 کیلومتری شمال شرقی مرکز شهر تهران |
| نوع اقلیم | معتدل مایل به گرم و نیمه‌مرطوب |
| ارتفاع از سطح دریا | 26 متر |
| تولیدات و صنایع مهم | برنج و مرکبات |
| برخی بناهای مهم | حمام قاجاری بورخیل ارطه و تپۀ دینه‌سر قادیکلای ارطه |
ارطه Arte (city)
از شهرهای استان مازندران، شهرستان قائمشهر. در سال ۱۳۹۰ش از مجموعۀ روستاهای قادیکلا ارطه، بورخیل ارطه، ابوخیل ارطه، جوجاده ارطه، قاسم‌خیل ارطه، کفشگر کلاارطه و افراتخت، از دهستان بیشه‌سر و به مرکزیت جوجاده ارطه تأسیس شد. شهر کوهپایه‌ای ارطه با میانگین ارتفاع 26 متری از سطح دریا، در 15 کیلومتری شمال شرقی مرکز قائمشهر، 15 کیلومتری جنوب غربی مرکز شهر ساری و 267 کیلومتری شمال شرقی مرکز شهر تهران واقع است. بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ش، جمعیت این شهر ۱۰٬۳۲۷ نفر بوده است.
اقلیم ارطه معتدل مایل به گرم و نیمه‌مرطوب است. رودخانۀ درکا از جنوب آن می‌گذرد. از محصولات کشاورزی آن برنج، مرکبات، و میوه‌های تابستانی را می‌توان نام برد. از روزگار قاجار نام روستای ارطه و پسوند ارطه‌ای در منابع آمده است. ملگونف[۱] (در سفر 1858- 1860م) نام آن را آراته (برگرفته از پیشۀ اهالی که بریدن درخت است) در دو فرسنگ و نیمی ساری، نزدیک به کوه، ناصرالدین‌شاه (در سفر 1282ق) محال ارطه، محمدمیرزا مهندس (در سفر 1299ق) ارته‌ده، رابینو[۲] (در سفر 1288- 1289ش) آن را ارته و میان سیاه‌رود و ساری، و افضل‌الملک (در سفر 1331ق) ارطی با شش محلۀ قادیکلا، بورخیل، ابوخیل، جوجاده، کردمحله، قاسم‌خیل و کفشگرکلا یاد کرده‌اند. حمام قاجاری بورخیل ارطه و تپۀ دینه‌سر قادیکلای ارطه (متعلق به هزارۀ اول پیش از میلاد) از آثار تاریخی و باستانی ارطه‌اند. از دیگر آثار تاریخی این شهر پیرتکیۀ بورخیل را می‌توان نام برد. زبان مردم ارطه طبری است.