آرام، غلام عباس (یزد ۱۲۸۲ـ۱۳۶۳ش): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (Added English title to display title and first line) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
آرام، غلامعباس (یزد ۱۲۸۲ـ۱۳۶۳ش) Aram, Gholam Abbas | |||
آرام، | |||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
| خط ۳۰: | خط ۲۸: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}دولتمرد ایرانی. آرام که ابتدا ملا علیرضای چای‌فروش نام داشت، از مبلّغان بهائیت یزد بود، ولی بعداً آن را ترک کرد. پس از پایان تحصیلات ابتدایی و متوسطه برای ادامۀ تحصیل راهی هندوستان شد و در کنار تحصیل، در تجارت‌خانۀ اصفهانی و نیز روزنامۀ ''حبل‌المتین'' کار کرد. در ۱۳۰۲ش به استخدام وزارت امورخارجه درآمد و تا ۱۳۳۰ش در سِمت‌های گوناگون سیاسی در کلکته، لندن و واشینگتن خدمت کرد. در دورۀ نخست‌وزیری دکتر محمد مصدق به تهران فراخوانده شد و به‌سبب شایعاتی که دربارۀ روابطش با انگلستان بر سر زبان‌ها بود، از کار برکنار شد. از اواخر ۱۳۳۱ش مجدد به کار دعوت شد. در ۱۳۳۲ـ۱۳۳۵ش وزیرمختار ایران در واشینگتن و در ۱۳۳۶ش سفیر ایران در توکیو و تایپه بود. در ۱۳۳۸ش با حکم دکتر منوچهر | }}دولتمرد ایرانی. آرام که ابتدا ملا علیرضای چای‌فروش نام داشت، از مبلّغان بهائیت یزد بود، ولی بعداً آن را ترک کرد. پس از پایان تحصیلات ابتدایی و متوسطه برای ادامۀ تحصیل راهی هندوستان شد و در کنار تحصیل، در تجارت‌خانۀ اصفهانی و نیز روزنامۀ ''حبل‌المتین'' کار کرد. در ۱۳۰۲ش به استخدام وزارت امورخارجه درآمد و تا ۱۳۳۰ش در سِمت‌های گوناگون سیاسی در کلکته، لندن و واشینگتن خدمت کرد. در دورۀ نخست‌وزیری دکتر [[محمد مصدق]] به تهران فراخوانده شد و به‌سبب شایعاتی که دربارۀ روابطش با انگلستان بر سر زبان‌ها بود، از کار برکنار شد. از اواخر ۱۳۳۱ش مجدد به کار دعوت شد. در ۱۳۳۲ـ۱۳۳۵ش وزیرمختار ایران در واشینگتن و در ۱۳۳۶ش سفیر ایران در توکیو و تایپه بود. در ۱۳۳۸ش با حکم دکتر [[منوچهر اقبال]]، نخست‌وزیر وقت، وزیر امورخارجه و سال بعد سفیر ایران در عراق شد. از ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۵ش در چند دولت وزیر امورخارجه بود و سپس سفیر ایران در لندن (۱۳۴۵ـ۱۳۵۰ش) و چین (۱۳۵۰ـ۱۳۵۳ش) شد. پس از بازنشستگی، از ۱۳۵۵ تا ۱۳۵۷ش سناتور انتصابی تهران بود. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی مدتی کوتاه زندانی شد. آرام عضو لژهای فراماسونری ستارۀ سحر و کیوان بود. | ||
---- | |||
| | ||
[[Category:تاریخ ایران]] [[Category:دورۀ پهلوی]] | [[Category:تاریخ ایران]] [[Category:دورۀ پهلوی]] | ||
نسخهٔ ۱۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۵:۱۷
آرام، غلامعباس (یزد ۱۲۸۲ـ۱۳۶۳ش) Aram, Gholam Abbas
| غلام عباس آرام | |
|---|---|
| زادروز |
یزد ۱۲۸۲ش |
| درگذشت | ۱۳۶۳ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| گروه مقاله | تاریخ ایران |
دولتمرد ایرانی. آرام که ابتدا ملا علیرضای چای‌فروش نام داشت، از مبلّغان بهائیت یزد بود، ولی بعداً آن را ترک کرد. پس از پایان تحصیلات ابتدایی و متوسطه برای ادامۀ تحصیل راهی هندوستان شد و در کنار تحصیل، در تجارت‌خانۀ اصفهانی و نیز روزنامۀ حبل‌المتین کار کرد. در ۱۳۰۲ش به استخدام وزارت امورخارجه درآمد و تا ۱۳۳۰ش در سِمت‌های گوناگون سیاسی در کلکته، لندن و واشینگتن خدمت کرد. در دورۀ نخست‌وزیری دکتر محمد مصدق به تهران فراخوانده شد و به‌سبب شایعاتی که دربارۀ روابطش با انگلستان بر سر زبان‌ها بود، از کار برکنار شد. از اواخر ۱۳۳۱ش مجدد به کار دعوت شد. در ۱۳۳۲ـ۱۳۳۵ش وزیرمختار ایران در واشینگتن و در ۱۳۳۶ش سفیر ایران در توکیو و تایپه بود. در ۱۳۳۸ش با حکم دکتر منوچهر اقبال، نخست‌وزیر وقت، وزیر امورخارجه و سال بعد سفیر ایران در عراق شد. از ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۵ش در چند دولت وزیر امورخارجه بود و سپس سفیر ایران در لندن (۱۳۴۵ـ۱۳۵۰ش) و چین (۱۳۵۰ـ۱۳۵۳ش) شد. پس از بازنشستگی، از ۱۳۵۵ تا ۱۳۵۷ش سناتور انتصابی تهران بود. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی مدتی کوتاه زندانی شد. آرام عضو لژهای فراماسونری ستارۀ سحر و کیوان بود.