حسن اکبریان طبری: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
'''برخی از آثار''' | '''برخی از آثار''' | ||
رؤیا در سه پرده، نوشتۀ سرگئی | رؤیا در سه پرده، نوشتۀ سرگئی میخالکوف<ref>Sergey Mikhalkov</ref> (تهران، 13۶۵ش)؛ خانۀ دوستی، نوشتۀ آسپنسکی<ref>P. D. Ouspensky</ref> و دیگران (تهران، 13۶۶ش)؛ آن روی زندگی، نوشتۀ [[کنستانتین سیمونوف]]<ref>Konstantin Simonov</ref> (تهران، 13۶۶ش)؛ ژنرال من، نوشتۀ آلبرت لیخانوف<ref>Albert Likhanov </ref> (تهران، 1371ش)؛ [[چخوف، آنتون (۱۸۶۰ـ۱۹۰۴)|چخوف]]، زندگی و آثار، نوشتۀ ولادیمیر ولادیمیروویچ یرملوف<ref>Vladimir Vladimirovich Ermilov</ref> (تهران، 1371ش)؛ به سوی شناخت ناخودآگاه انسان و سمبولهایش، نوشتۀ [[کارل گوستاو یونگ]] (تهران، 137۶ش)؛ فرزندان مروارید، نوشتۀ یون بزین<ref>Chingyun Bezine</ref> (تهران، 1377ش)؛ در راستای هدف، نوشتۀ وین دایر<ref>Wayne Dyer </ref> (تهران، 1379ش)؛ تأملات روزانۀ مردمان مؤثر، نوشتۀ استفن کاوی<ref>Stephen Covey</ref> (تهران، 1380ش)؛ انسان و اسطورههایش، نوشتۀ ژوزف لوئیس هندرسون<ref>Joseph Lewis Henderson</ref> (تهران، 1383ش)؛ قصهها و افسانههای [[برادران گریم]] (تهران، 138۴ش)؛ داستانهایی از برگزیدگان نوبل ادبیات همراه با زندگینامه و سخنرانی برگزیدگان در مراسم اهدای جایزۀ نوبل، با همکاری مهسا ملکمرزبان (تهران، 138۴ش)؛ داستان پیانو، داستانهای پنج قاره (تهران، 1390ش)؛ ارجنامۀ [[حسن انوشه]] (تهران، 1393ش)؛ عشقها و آدمها، ده داستان از نویسندگان عربزبان (تهران، 139۴ش)؛ بزرگمردا که تو بودی، یادنامۀ [[احمد محسن پور|احمد محسنپور]] (تهران، 139۴ش)؛ عشق به زندگی، نوشتۀ [[جک لندن]]. | ||
---- | ---- | ||
[[رده:زبانشناسی و ترجمه]] | [[رده:زبانشناسی و ترجمه]] | ||
[[رده:مترجمان]] | [[رده:مترجمان]] |
نسخهٔ ۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۵۸
حسن اکبریان طبری (بابل 1318ش- )
مترجم ایرانی. بیشتر کارهای او در حوزههای ادبیات، نقد و پژوهش ادبی و روانشناسی است. وی همچنین عضو «شورای كتاب كودک» بوده است.
دورههای تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش گذراند. سپس در رشتۀ فیزیک در دانشگاه تهران به تحصیل پرداخت، اما آن را نیمهکاره رها کرد و در دانشسرای عالی تهران رشتۀ علوم اجتماعی را دنبال کرد. پس از مدتی فعالیت آزاد، در رشتۀ مدیریت MBA در دانشگاه هاروارد امریکا به تحصیل پرداخت و در سال 13۵۶ش از آنجا کارشناسی ارشد گرفت. اکبریان طی سالهای دهۀ 1380 تا 1398ش مدیرمسئول و سردبیر مجلۀ محلی بارفروش (شهر بابل) بوده و مدیریت نشر مهرنوش را نیز به عهده دارد.
برخی از آثار
رؤیا در سه پرده، نوشتۀ سرگئی میخالکوف[۱] (تهران، 13۶۵ش)؛ خانۀ دوستی، نوشتۀ آسپنسکی[۲] و دیگران (تهران، 13۶۶ش)؛ آن روی زندگی، نوشتۀ کنستانتین سیمونوف[۳] (تهران، 13۶۶ش)؛ ژنرال من، نوشتۀ آلبرت لیخانوف[۴] (تهران، 1371ش)؛ چخوف، زندگی و آثار، نوشتۀ ولادیمیر ولادیمیروویچ یرملوف[۵] (تهران، 1371ش)؛ به سوی شناخت ناخودآگاه انسان و سمبولهایش، نوشتۀ کارل گوستاو یونگ (تهران، 137۶ش)؛ فرزندان مروارید، نوشتۀ یون بزین[۶] (تهران، 1377ش)؛ در راستای هدف، نوشتۀ وین دایر[۷] (تهران، 1379ش)؛ تأملات روزانۀ مردمان مؤثر، نوشتۀ استفن کاوی[۸] (تهران، 1380ش)؛ انسان و اسطورههایش، نوشتۀ ژوزف لوئیس هندرسون[۹] (تهران، 1383ش)؛ قصهها و افسانههای برادران گریم (تهران، 138۴ش)؛ داستانهایی از برگزیدگان نوبل ادبیات همراه با زندگینامه و سخنرانی برگزیدگان در مراسم اهدای جایزۀ نوبل، با همکاری مهسا ملکمرزبان (تهران، 138۴ش)؛ داستان پیانو، داستانهای پنج قاره (تهران، 1390ش)؛ ارجنامۀ حسن انوشه (تهران، 1393ش)؛ عشقها و آدمها، ده داستان از نویسندگان عربزبان (تهران، 139۴ش)؛ بزرگمردا که تو بودی، یادنامۀ احمد محسنپور (تهران، 139۴ش)؛ عشق به زندگی، نوشتۀ جک لندن.