سهیلا بسکی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
سهیلا بسکی (1332- استانبول 6 خرداد 1394ش) Soheila Beski | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان = سهیلا بسکی | |||
|نام = | |||
|نام دیگر= | |||
|نام اصلی= | |||
|نام مستعار= | |||
|لقب= | |||
|زادروز= 1332ش | |||
|تاریخ مرگ=استانبول 6 خرداد 1394ش | |||
|دوره زندگی= | |||
|ملیت=ایرانی | |||
|محل زندگی= | |||
|تحصیلات و محل تحصیل=کارشناسی مدیریت- مدرسۀ عالی مدیریت گیلان/ دانشاموختۀ اقتصاد از دانشگاه ایالتی میشیگان | |||
| شغل و تخصص اصلی =داستاننویس و مترجم | |||
|شغل و تخصص های دیگر=کارآفرین و فعال حوزۀ معماری | |||
|سبک = | |||
|مکتب = | |||
|سمت = | |||
|جوایز و افتخارات =برندۀ سومین دورۀ جایزه گلشیری برای بهترین مجموعه داستان اول (1382) | |||
|آثار = پارهٔ کوچک (مجموعه داستان)؛ بیبی پیک (مجموعه داستان)؛ در محاق (انتشارات نیلوفر)؛ ذره (رمان)؛ عکسهای فوری (مجموعه داستان)؛ زندگینامۀ ویرجینیا وولف (ترجمه) | |||
|خویشاوندان سرشناس =غلامعلی بسکی (پدر) | |||
|گروه مقاله =ادبیات | |||
|دوره = | |||
|فعالیتهای مهم =بنیانگذار و برگزارکنندۀ «جایزۀ بزرگ معمار» | |||
|رشته = | |||
|پست تخصصی = | |||
|باشگاه = | |||
}}سهیلا بسکی (1332- استانبول 6 خرداد 1394ش) Soheila Beski | |||
داستاننویس، مترجم، کارآفرین و فعال حوزۀ معماری. برندۀ سومین دورۀ [[جایزه ادبی هوشنگ گلشیری|جایزه گلشیری]] برای بهترین مجموعه داستان اول (1382)، مسئول و ناشر چند نشریۀ تخصصی معماری، بنیانگذار و برگزارکنندۀ «جایزۀ بزرگ معمار»، و فرزند غلامعلی | داستاننویس، مترجم، کارآفرین و فعال حوزۀ معماری. برندۀ سومین دورۀ [[جایزه ادبی هوشنگ گلشیری|جایزه گلشیری]] برای بهترین مجموعه داستان اول (1382)، مسئول و ناشر چند نشریۀ تخصصی معماری، بنیانگذار و برگزارکنندۀ «جایزۀ بزرگ معمار»، و فرزند [[غلامعلی بسکی]]، پدر طبیعت ایران، بود. | ||
سهیلا بسکی با آنکه به معماری علاقه داشت، در مدرسۀ عالی مدیریت گیلان در رشتۀ مدیریت تحصیل کرد و تحصیلات تکمیلیاش را در رشتۀ اقتصاد در دانشگاه ایالتی میشیگان<ref>Michigan State University</ref> به اتمام رساند. در سال ۱۳۵۶ پس از بازگشت به ایران ابتدا در دانشگاه بوعلی همدان، و پس از انقلاب، در دانشگاه علوم تربیتی تهران به تدریس اقتصاد مشغول شد. ولی با وقوع [[انقلاب فرهنگی ایران|انقلاب فرهنگی]] و تعطیلی دانشگاهها بیکار شد. در همین دوره ترجمۀ کتاب را آغاز کرد و مدتی بعد هم (از سال 1369) داستاننویسی را. با شروع به کار در بخش اقتصادی مرکز مطالعاتی و تحقیقاتی شهرسازی و معماری، مجلۀ ''آبادی'' را منتشر کرد و از سال ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۶ مسئولیت انتشار این مجله را برعهده داشت. پس از آن با سرمایۀ شخصی در سال ۱۳۷۷ مجلۀ ''معمار'' و در سال ۱۳۸۰ مجلۀ ''شهر'' را به صورت حرفهای منتشر کرد. او هماهنگکنندۀ «پروژۀ طرح جامع شهر پردیس» بود و ایدههای جالبی دربارۀ جامعۀ ایران، شهروندی، شهریت، و تجربههای شهرکسازیهای نوین داشت. سهیلا بسکی مؤسس و برگزارکنندۀ «جایزۀ بزرگ معمار» بود، و با همین ابتکار سرنوشتش با بخشی از معماری ایران پیوند خورد. | سهیلا بسکی با آنکه به معماری علاقه داشت، در مدرسۀ عالی مدیریت گیلان در رشتۀ مدیریت تحصیل کرد و تحصیلات تکمیلیاش را در رشتۀ اقتصاد در دانشگاه ایالتی میشیگان<ref>Michigan State University</ref> به اتمام رساند. در سال ۱۳۵۶ پس از بازگشت به ایران ابتدا در دانشگاه بوعلی همدان، و پس از انقلاب، در دانشگاه علوم تربیتی تهران به تدریس اقتصاد مشغول شد. ولی با وقوع [[انقلاب فرهنگی ایران|انقلاب فرهنگی]] و تعطیلی دانشگاهها بیکار شد. در همین دوره ترجمۀ کتاب را آغاز کرد و مدتی بعد هم (از سال 1369) داستاننویسی را. با شروع به کار در بخش اقتصادی مرکز مطالعاتی و تحقیقاتی شهرسازی و معماری، مجلۀ ''آبادی'' را منتشر کرد و از سال ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۶ مسئولیت انتشار این مجله را برعهده داشت. پس از آن با سرمایۀ شخصی در سال ۱۳۷۷ مجلۀ ''معمار'' و در سال ۱۳۸۰ مجلۀ ''شهر'' را به صورت حرفهای منتشر کرد. او هماهنگکنندۀ «پروژۀ طرح جامع شهر پردیس» بود و ایدههای جالبی دربارۀ جامعۀ ایران، شهروندی، شهریت، و تجربههای شهرکسازیهای نوین داشت. سهیلا بسکی مؤسس و برگزارکنندۀ «جایزۀ بزرگ معمار» بود، و با همین ابتکار سرنوشتش با بخشی از معماری ایران پیوند خورد. | ||