آرام، غلام عباس (یزد ۱۲۸۲ـ۱۳۶۳ش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}دولتمرد ایرانی. آرام که ابتدا ملا علیرضای چای‌فروش نام داشت، از مبلّغان بهائیت یزد بود، ولی بعداً آن را ترک کرد. پس از پایان تحصیلات ابتدایی و متوسطه برای ادامۀ تحصیل راهی هندوستان شد و در کنار تحصیل، در تجارت‌خانۀ اصفهانی و نیز روزنامۀ ''حبل‌المتین'' کار کرد. در ۱۳۰۲ش به استخدام وزارت امورخارجه درآمد و تا ۱۳۳۰ش در سِمت‌های گوناگون سیاسی در کلکته، لندن و واشینگتن خدمت کرد. در دورۀ نخست‌وزیری دکتر [[محمد مصدق]] به تهران فراخوانده شد و به‌سبب شایعاتی که دربارۀ روابطش با انگلستان بر سر زبان‌ها بود، از کار برکنار شد. از اواخر ۱۳۳۱ش مجدد به کار دعوت شد. در ۱۳۳۲ـ۱۳۳۵ش وزیرمختار ایران در واشینگتن و در ۱۳۳۶ش سفیر ایران در توکیو و تایپه بود. در ۱۳۳۸ش با حکم دکتر [[منوچهر اقبال]]، نخست‌وزیر وقت، وزیر امورخارجه و سال بعد سفیر ایران در عراق شد. از ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۵ش در چند دولت وزیر امورخارجه بود و سپس سفیر ایران در لندن (۱۳۴۵ـ۱۳۵۰ش) و چین (۱۳۵۰ـ۱۳۵۳ش) شد. پس از بازنشستگی، از ۱۳۵۵ تا ۱۳۵۷ش سناتور انتصابی تهران بود. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی مدتی کوتاه زندانی شد. آرام عضو لژهای فراماسونری ستارۀ سحر و کیوان بود. | }} | ||
[[پرونده:10073500.jpg|بندانگشتی|غلامعباس آرام]] | |||
دولتمرد ایرانی. آرام که ابتدا ملا علیرضای چای‌فروش نام داشت، از مبلّغان بهائیت یزد بود، ولی بعداً آن را ترک کرد. پس از پایان تحصیلات ابتدایی و متوسطه برای ادامۀ تحصیل راهی هندوستان شد و در کنار تحصیل، در تجارت‌خانۀ اصفهانی و نیز روزنامۀ ''حبل‌المتین'' کار کرد. در ۱۳۰۲ش به استخدام وزارت امورخارجه درآمد و تا ۱۳۳۰ش در سِمت‌های گوناگون سیاسی در کلکته، لندن و واشینگتن خدمت کرد. در دورۀ نخست‌وزیری دکتر [[محمد مصدق]] به تهران فراخوانده شد و به‌سبب شایعاتی که دربارۀ روابطش با انگلستان بر سر زبان‌ها بود، از کار برکنار شد. از اواخر ۱۳۳۱ش مجدد به کار دعوت شد. در ۱۳۳۲ـ۱۳۳۵ش وزیرمختار ایران در واشینگتن و در ۱۳۳۶ش سفیر ایران در توکیو و تایپه بود. در ۱۳۳۸ش با حکم دکتر [[منوچهر اقبال]]، نخست‌وزیر وقت، وزیر امورخارجه و سال بعد سفیر ایران در عراق شد. از ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۵ش در چند دولت وزیر امورخارجه بود و سپس سفیر ایران در لندن (۱۳۴۵ـ۱۳۵۰ش) و چین (۱۳۵۰ـ۱۳۵۳ش) شد. پس از بازنشستگی، از ۱۳۵۵ تا ۱۳۵۷ش سناتور انتصابی تهران بود. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی مدتی کوتاه زندانی شد. آرام عضو لژهای فراماسونری ستارۀ سحر و کیوان بود. | |||
---- | ---- | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۵:۲۰
آرام، غلامعباس (یزد ۱۲۸۲ـ۱۳۶۳ش) Aram, Gholam Abbas
| غلام عباس آرام | |
|---|---|
| زادروز |
یزد ۱۲۸۲ش |
| درگذشت | ۱۳۶۳ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| گروه مقاله | تاریخ ایران |
دولتمرد ایرانی. آرام که ابتدا ملا علیرضای چای‌فروش نام داشت، از مبلّغان بهائیت یزد بود، ولی بعداً آن را ترک کرد. پس از پایان تحصیلات ابتدایی و متوسطه برای ادامۀ تحصیل راهی هندوستان شد و در کنار تحصیل، در تجارت‌خانۀ اصفهانی و نیز روزنامۀ حبل‌المتین کار کرد. در ۱۳۰۲ش به استخدام وزارت امورخارجه درآمد و تا ۱۳۳۰ش در سِمت‌های گوناگون سیاسی در کلکته، لندن و واشینگتن خدمت کرد. در دورۀ نخست‌وزیری دکتر محمد مصدق به تهران فراخوانده شد و به‌سبب شایعاتی که دربارۀ روابطش با انگلستان بر سر زبان‌ها بود، از کار برکنار شد. از اواخر ۱۳۳۱ش مجدد به کار دعوت شد. در ۱۳۳۲ـ۱۳۳۵ش وزیرمختار ایران در واشینگتن و در ۱۳۳۶ش سفیر ایران در توکیو و تایپه بود. در ۱۳۳۸ش با حکم دکتر منوچهر اقبال، نخست‌وزیر وقت، وزیر امورخارجه و سال بعد سفیر ایران در عراق شد. از ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۵ش در چند دولت وزیر امورخارجه بود و سپس سفیر ایران در لندن (۱۳۴۵ـ۱۳۵۰ش) و چین (۱۳۵۰ـ۱۳۵۳ش) شد. پس از بازنشستگی، از ۱۳۵۵ تا ۱۳۵۷ش سناتور انتصابی تهران بود. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی مدتی کوتاه زندانی شد. آرام عضو لژهای فراماسونری ستارۀ سحر و کیوان بود.