آخن، هانس فون (۱۵۵۲ـ۱۶۱۵): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}آخِن، هانْس فون (۱۵۵۲ـ۱۶۱۵م)(Aachen, Hans von) | }} | ||
[[پرونده:Aachen, Hans von1.jpg|بندانگشتی|تمثیل جنگ ترکیه، نبرد کرونشتات، 1603-1604]] | |||
آخِن، هانْس فون (۱۵۵۲ـ۱۶۱۵م)(Aachen, Hans von) | |||
نقاش آلمانی. از ۱۵۷۴ تا ۱۵۸۸م، در [[ونیز]] به‌سر برد، و پس از بازگشت به [[آلمان]]، در اشاعۀ مکتب شیوه‌گری ([[مانریسم]])<ref>Mannerism</ref> در آن دیار نقش مؤثری داشت. در تک‌چهره‌سازی<ref>protraiture</ref> آوازه‌ای بلند یافت، و از ۱۵۹۲ در دربار امپراتور [[رودولف دوم (۱۵۵۲ـ۱۶۱۲)|رودولف دوم]]<ref>Rudolf II</ref> در [[پراگ]]<ref>Prague</ref> و جانشین او، [[ماتیاس]]<ref>Matthias</ref>، در مقام نقاش دربار خدمت کرد. خانوادۀ هانس اهل آخن<ref>Aachen</ref> بودند و نام او برگرفته از آن شهر است؛ گرچه خودش در [[کلن]]<ref>Cologne</ref> به دنیا آمد. همچون بسیاری از نقاشان آلمانیِ آن دوره، ازجمله [[اسپرانگر، بارتولومیوس (۱۵۴۶ـ۱۶۱۱)|بارتولومئوس اسپرانگر]]<ref>Bartholomeus Spranger</ref> ـ که بعدها فون آخن در پراگ به او پیوست ـ به [[ایتالیا]] مهاجرت کرد. در ایتالیا شیوۀ نقاشی‌اش ملاحت و نرمی هنر ایتالیایی را یافت: انحنای فرم‌ها، طیف رنگ‌های گرم‌تر، و کشیدگی ظریف اندام‌ها، که از ویژگی‌های مکتب شیوه‌گری است. پس از بازگشت به آلمان مجموعه‌ای صحنه‌های تاریخی و دینی نقاشی کرد؛ با این همه، بیشتر به‌سبب تک‌چهره‌هایی شهرت دارد که به سفارش حامیان متنفّذی، همچون خاندان فوگر<ref>Fugger</ref> کشیده است. | نقاش آلمانی. از ۱۵۷۴ تا ۱۵۸۸م، در [[ونیز]] به‌سر برد، و پس از بازگشت به [[آلمان]]، در اشاعۀ مکتب شیوه‌گری ([[مانریسم]])<ref>Mannerism</ref> در آن دیار نقش مؤثری داشت. در تک‌چهره‌سازی<ref>protraiture</ref> آوازه‌ای بلند یافت، و از ۱۵۹۲ در دربار امپراتور [[رودولف دوم (۱۵۵۲ـ۱۶۱۲)|رودولف دوم]]<ref>Rudolf II</ref> در [[پراگ]]<ref>Prague</ref> و جانشین او، [[ماتیاس]]<ref>Matthias</ref>، در مقام نقاش دربار خدمت کرد. خانوادۀ هانس اهل [[آخن]]<ref>Aachen</ref> بودند و نام او برگرفته از آن شهر است؛ گرچه خودش در [[کلن]]<ref>Cologne</ref> به دنیا آمد. همچون بسیاری از نقاشان آلمانیِ آن دوره، ازجمله [[اسپرانگر، بارتولومیوس (۱۵۴۶ـ۱۶۱۱)|بارتولومئوس اسپرانگر]]<ref>Bartholomeus Spranger</ref> ـ که بعدها فون آخن در پراگ به او پیوست ـ به [[ایتالیا]] مهاجرت کرد. در ایتالیا شیوۀ نقاشی‌اش ملاحت و نرمی هنر ایتالیایی را یافت: انحنای فرم‌ها، طیف رنگ‌های گرم‌تر، و کشیدگی ظریف اندام‌ها، که از ویژگی‌های مکتب شیوه‌گری است. پس از بازگشت به آلمان مجموعه‌ای صحنه‌های تاریخی و دینی نقاشی کرد؛ با این همه، بیشتر به‌سبب تک‌چهره‌هایی شهرت دارد که به سفارش حامیان متنفّذی، همچون خاندان فوگر<ref>Fugger</ref> کشیده است. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۳۰
| هانس فون آخن Hans von Aachen | |
|---|---|
| زادروز |
کلن ۱۵۵۲م |
| درگذشت | ۱۶۱۵م |
| ملیت | آلمانی |
| شغل و تخصص اصلی | نقاش |
| سبک | مانریسم |
| آثار | تکچهره های خاندان فوگو |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
آخِن، هانْس فون (۱۵۵۲ـ۱۶۱۵م)(Aachen, Hans von)
نقاش آلمانی. از ۱۵۷۴ تا ۱۵۸۸م، در ونیز به‌سر برد، و پس از بازگشت به آلمان، در اشاعۀ مکتب شیوه‌گری (مانریسم)[۱] در آن دیار نقش مؤثری داشت. در تک‌چهره‌سازی[۲] آوازه‌ای بلند یافت، و از ۱۵۹۲ در دربار امپراتور رودولف دوم[۳] در پراگ[۴] و جانشین او، ماتیاس[۵]، در مقام نقاش دربار خدمت کرد. خانوادۀ هانس اهل آخن[۶] بودند و نام او برگرفته از آن شهر است؛ گرچه خودش در کلن[۷] به دنیا آمد. همچون بسیاری از نقاشان آلمانیِ آن دوره، ازجمله بارتولومئوس اسپرانگر[۸] ـ که بعدها فون آخن در پراگ به او پیوست ـ به ایتالیا مهاجرت کرد. در ایتالیا شیوۀ نقاشی‌اش ملاحت و نرمی هنر ایتالیایی را یافت: انحنای فرم‌ها، طیف رنگ‌های گرم‌تر، و کشیدگی ظریف اندام‌ها، که از ویژگی‌های مکتب شیوه‌گری است. پس از بازگشت به آلمان مجموعه‌ای صحنه‌های تاریخی و دینی نقاشی کرد؛ با این همه، بیشتر به‌سبب تک‌چهره‌هایی شهرت دارد که به سفارش حامیان متنفّذی، همچون خاندان فوگر[۹] کشیده است.