آدونیس (سوریه ۱۹۳۰): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =آدونیس | |عنوان =آدونیس | ||
|نام = | |نام =Adunis | ||
|نام دیگر= | |نام دیگر= | ||
|نام اصلی=علی احمد سعید | |نام اصلی=علی احمد سعید | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}[[File:10062400-1.jpg|thumb|آدونيس]] | }}[[File:10062400-1.jpg|thumb|آدونيس]] | ||
آدونیس (سوریه ۱۹۳۰م - ) Adunis<br/> [[File:10062400.jpg|thumb|آدونيس]](شهرت و | آدونیس (سوریه ۱۹۳۰م - ) Adunis<br/> [[File:10062400.jpg|thumb|آدونيس]](شهرت و تخلص علی احمد سعید إسبر<ref>Ali Ahmad Said Esber</ref>) شاعر، نظریه‌پرداز، منتقد ادبی و روزنامه‌نگار عرب. از دانشگاه سن‌ژوزف [[بیروت]] دانشنامۀ دکتری گرفت. در ۱۹۵۵ به‌سبب فعالیت‌های سیاسی و عضویت در حزب ناسیونال سوسیالیست [[سوریه]] شش ماه زندانی شد. سال بعد، به [[لبنان]] رفت و به تابعیت این کشور درآمد. از ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۵م استاد ادبیات عربی دانشگاه لبنان بود و از ۱۹۸۵م به بعد در [[پاریس، شهر|پاریس]] اقامت کرد. از کسانی چون [[سعاده، انطون (۱۹۰۴ـ۱۹۴۹)|آنتون سَعاده]] و [[جبران، جبران خلیل (لبنان ۱۸۸۳ـ امریکا ۱۹۳۱)|جبران خلیل جبران]] تأثیر پذیرفت و ادبیات کلاسیک سنتی، فرهنگ قدیم عربی و معارف اسلامی را از پدرش آموخت. شعر او تا ۱۹۵۰م کوششی بود در امتزاج این منابع و نیز بیان باورهای سیاسی او. مرحلۀ نوین شعر وی شورش علیه اوزان و قالب‌های سنتی بود که در تکوین شعر آزاد عربی نقشی قاطع داشت. دفتر شعر ''نغمه‌های مِهیار دمشقی'' (۱۹۶۱م) نقطۀ عطفی در شعر آدونیس و جهان عرب بود. بغرنج‌ترین اثر او کتاب ''مفرد به صیغۀ جمع'' است. در مقام شاعر و نظریه‌پرداز بر معاصران و نسل جوان‌تر از خویش تأثیر عمیق گذاشته و نامش با مدرنیسم مترادف شده است. کتاب نقد وی، ''زمان شعر'' (۱۹۷۲م)، آغازی نو در نقد ادبی دنیای عرب است. آدونیس از پایه‌گذاران مجلۀ پیشرو ''شعر'' (۱۹۵۷م) و ''مواقف'' (۱۹۶۸م) بود. شعر او در آنِ واحد انقلابی و سامان‌گریز و گاه عارفانه، و با این‌همه هماهنگ است. بوطیقای آدونیس وی را به سمبولیست‌ها و سوررئالیست‌های اروپایی نزدیک می‌کند. در همۀ آثارش مهارت شگرفی در زبان و ساختار دارد. ''الکتاب'' (۱۹۹۵م) از آخرین آثار اوست که در آن جنبه‌های مختلف تاریخ عرب با لحن‌ها و صداهای گوناگون بازگفته شده است. نیز کتابی با عنوان ''متن قرآنی و آفاق نگارش'' دارد که در آن از راز جاودانگی قرآن بحث می‌کند. این کتاب اخیراً (۱۳۸۸ش) به فارسی ترجمه شده است. او اشعاری نیز علیه اشغالگران صهیونیست سروده است.<br/> | ||
---- | ---- | ||
[[Category:ادبیات عرب]] [[Category:(ادبیات عرب)آثار و اشخاص]] | [[Category:ادبیات عرب]] [[Category:(ادبیات عرب)آثار و اشخاص]] | ||
نسخهٔ ۹ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۵۳
| آدونیس Adunis | |
|---|---|
| زادروز |
سوریه ۱۹۳۰م |
| محل زندگی | سوریه، لبنان، فرانسه |
| ملیت | سوریه ای |
| تحصیلات و محل تحصیل | دکتری دانشگاه سن ژوزف بیروت |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر |
| شغل و تخصص های دیگر | نظریه پرداز، منتقد و روزنامه نگار |
| سبک | مدرنیسم |
| آثار | نغمه های مهیار دمشقی (شعر، ۱۹۶۱)؛ زمان شعر (نقد، ۱۹۷۲)، الکتاب (۱۹۹۵) |
| گروه مقاله | ادبیات عربی |
آدونیس (سوریه ۱۹۳۰م - ) Adunis
(شهرت و تخلص علی احمد سعید إسبر[۱]) شاعر، نظریه‌پرداز، منتقد ادبی و روزنامه‌نگار عرب. از دانشگاه سن‌ژوزف بیروت دانشنامۀ دکتری گرفت. در ۱۹۵۵ به‌سبب فعالیت‌های سیاسی و عضویت در حزب ناسیونال سوسیالیست سوریه شش ماه زندانی شد. سال بعد، به لبنان رفت و به تابعیت این کشور درآمد. از ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۵م استاد ادبیات عربی دانشگاه لبنان بود و از ۱۹۸۵م به بعد در پاریس اقامت کرد. از کسانی چون آنتون سَعاده و جبران خلیل جبران تأثیر پذیرفت و ادبیات کلاسیک سنتی، فرهنگ قدیم عربی و معارف اسلامی را از پدرش آموخت. شعر او تا ۱۹۵۰م کوششی بود در امتزاج این منابع و نیز بیان باورهای سیاسی او. مرحلۀ نوین شعر وی شورش علیه اوزان و قالب‌های سنتی بود که در تکوین شعر آزاد عربی نقشی قاطع داشت. دفتر شعر نغمه‌های مِهیار دمشقی (۱۹۶۱م) نقطۀ عطفی در شعر آدونیس و جهان عرب بود. بغرنج‌ترین اثر او کتاب مفرد به صیغۀ جمع است. در مقام شاعر و نظریه‌پرداز بر معاصران و نسل جوان‌تر از خویش تأثیر عمیق گذاشته و نامش با مدرنیسم مترادف شده است. کتاب نقد وی، زمان شعر (۱۹۷۲م)، آغازی نو در نقد ادبی دنیای عرب است. آدونیس از پایه‌گذاران مجلۀ پیشرو شعر (۱۹۵۷م) و مواقف (۱۹۶۸م) بود. شعر او در آنِ واحد انقلابی و سامان‌گریز و گاه عارفانه، و با این‌همه هماهنگ است. بوطیقای آدونیس وی را به سمبولیست‌ها و سوررئالیست‌های اروپایی نزدیک می‌کند. در همۀ آثارش مهارت شگرفی در زبان و ساختار دارد. الکتاب (۱۹۹۵م) از آخرین آثار اوست که در آن جنبه‌های مختلف تاریخ عرب با لحن‌ها و صداهای گوناگون بازگفته شده است. نیز کتابی با عنوان متن قرآنی و آفاق نگارش دارد که در آن از راز جاودانگی قرآن بحث می‌کند. این کتاب اخیراً (۱۳۸۸ش) به فارسی ترجمه شده است. او اشعاری نیز علیه اشغالگران صهیونیست سروده است.
- ↑ Ali Ahmad Said Esber