برویر، مارسل: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
برویر، مارسل (لایوش) (1902ـ1981)  Breuer, Marcel (Lajos)
[[پرونده:Breuer, Marcel (Lajos).jpg|بندانگشتی|صندلی واسیلی اثر مارسل برویر]]
برویر، مارسل (لایوش) (1902ـ1981م)  Breuer, Marcel (Lajos)
{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =مارسل (لایوش) برویر  
|عنوان =مارسل (لایوش) برویر  
خط ۱۹: خط ۲۰:
|سمت =1924 مدیر بخش طراحی مبلمان باوهاوس
|سمت =1924 مدیر بخش طراحی مبلمان باوهاوس
|جوایز و افتخارات =  
|جوایز و افتخارات =  
|آثار =صندلی واسیلی (1925)، مشارکت در طراحی ساختمان یونسکو در پاریس (1953ـ1958)، صومعه سنت جان در کالج‌ویل، مینه‌سوتا (1953ـ1961)، ورزشگاه دبیرستان لیچ‌فیلد (1954ـ1956)
|آثار =صندلی واسیلی (1925م)، مشارکت در طراحی ساختمان یونسکو در پاریس (1953ـ1958م)، صومعه سنت جان در کالج‌ویل، مینه‌سوتا (1953ـ1961م)، ورزشگاه دبیرستان لیچ‌فیلد (1954ـ1956م)
|خویشاوندان سرشناس =
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =معماری
|گروه مقاله =معماری
خط ۲۹: خط ۳۰:
}}
}}
[[پرونده:2042150906.jpg|جایگزین=مارسل (لایوش) برویر|بندانگشتی|مارسل (لایوش) برویر]]
[[پرونده:2042150906.jpg|جایگزین=مارسل (لایوش) برویر|بندانگشتی|مارسل (لایوش) برویر]]
معمار و طراح امریکایی زادۀ [[مجارستان]]<ref>hungare</ref>. در مدرسۀ [[باوهاوس]]<ref>Bauhaus</ref> [[آلمان]] به تحصیل و تدریس پرداخت. نوعی صندلی از لوله‌های فولادی، به نام صندلی واسیلی<ref>Wassily</ref> (1925)، ساخت که نخستین صندلی از این نوع بود. در [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] با [[گروپیوس، والتر آدولف (۱۸۸۳ـ۱۹۶۹)|والتر گروپیوس]]<ref>Walter Gropius</ref> شریک و همکار شد (1937ـ1940). بناهایی که ساخت نشان از نوعی گرایش به مصالح طبیعی دارند؛ بی‌ین‌کورف<ref>Bijenkorf</ref>، در [[روتردام|روتردامِ]]<ref>Rotterdam</ref> [[هلند]] (با همکاری الزاس<ref>Elzas</ref>؛ 1953) نمونۀ شاخصی است از این دست. برویر در شهر [[پچ، شهر (مجارستان)|پچ]]<ref>Pécs</ref>، مجارستان، به دنیا آمد و در 1924 مدیر بخش طراحی مبلمان باوهاوس شد. در این زمینه هم به کاوش در روش‌های نو، با استفاده از واحدهای مدولار<ref>modular</ref> استاندارد به مثابه اساس طرح، پرداخت، و هم با مصالح جدید، ازجمله کلاف فولادی پوشیده شده با تخته‌چندلا، طبع‌آ‎زمایی کرد. ازجمله آثار اوست: مشارکت در طراحی ساختمان یونسکو در [[پاریس]] (1953ـ1958) (همراه با [[نروی، پیر لوییجی (۱۸۹۱ـ۱۹۷۹)|نروی]]<ref>Nervi</ref> و زرفوس<ref>Zehrfuss</ref>)؛ صومعۀ سنت جان<ref>St.Joh's Abbey</ref> در کالج‌ویل<ref>Collegeville</ref>، مینه‌سوتا<ref>Minnesota</ref> (1953ـ1961)؛ ورزشگاه دبیرستان لیچ‌فیلد<ref>Litchfield High School Gymnasium</ref> (1954ـ1956)؛ موزۀ هنر امریکایی ویتنی<ref>Whitney Museum of American Art</ref>، نیویورک (1963ـ1966)؛ و ادارۀ مرکزی مسکن و توسعۀ شهری<ref>Housin and Urban Development Headquarters</ref>، [[واشینگتن (امریکا)|واشینگتن]]<ref>Washington</ref> (1963ـ1968).
معمار و طراح امریکایی زادۀ [[مجارستان]]<ref>hungare</ref>. در مدرسۀ [[باوهاوس]]<ref>Bauhaus</ref> [[آلمان]] به تحصیل و تدریس پرداخت. نوعی صندلی از لوله‌های فولادی، به نام ''صندلی واسیلی''<ref>Wassily</ref> (1925م)، ساخت که نخستین صندلی از این نوع بود. در [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] با [[گروپیوس، والتر آدولف (۱۸۸۳ـ۱۹۶۹)|والتر گروپیوس]]<ref>Walter Gropius</ref> شریک و همکار شد (1937ـ1940م). بناهایی که ساخت نشان از نوعی گرایش به مصالح طبیعی دارند؛ بی‌ین‌کورف<ref>Bijenkorf</ref>، در [[روتردام|روتردامِ]]<ref>Rotterdam</ref> [[هلند]] (با همکاری الزاس<ref>Elzas</ref>؛ 1953م) نمونۀ شاخصی است از این دست. برویر در شهر [[پچ، شهر (مجارستان)|پچ]]<ref>Pécs</ref>، مجارستان، به دنیا آمد و در 1924م مدیر بخش طراحی مبلمان باوهاوس شد. در این زمینه هم به کاوش در روش‌های نو، با استفاده از واحدهای مدولار<ref>modular</ref> استاندارد به مثابه اساس طرح، پرداخت، و هم با مصالح جدید، ازجمله کلاف فولادی پوشیده شده با تخته‌چندلا، طبع‌آ‎زمایی کرد. ازجمله آثار اوست: مشارکت در طراحی ساختمان یونسکو در [[پاریس، شهر|پاریس]] (1953ـ1958م) (همراه با [[نروی، پیر لوییجی (۱۸۹۱ـ۱۹۷۹)|نروی]]<ref>Nervi</ref> و زرفوس<ref>Zehrfuss</ref>)؛ صومعۀ سنت جان<ref>St.Joh's Abbey</ref> در کالج‌ویل<ref>Collegeville</ref>، [[مینه سوتا|مینه‌سوتا]]<ref>Minnesota</ref> (1953ـ1961م)؛ ورزشگاه دبیرستان لیچ‌فیلد<ref>Litchfield High School Gymnasium</ref> (1954ـ1956م)؛ موزۀ هنر امریکایی ویتنی<ref>Whitney Museum of American Art</ref>، نیویورک (1963ـ1966م)؛ و ادارۀ مرکزی مسکن و توسعۀ شهری<ref>Housin and Urban Development Headquarters</ref>، [[واشینگتن (امریکا)|واشینگتن]]<ref>Washington</ref> (1963ـ1968م).





نسخهٔ ‏۳۰ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۳۹

صندلی واسیلی اثر مارسل برویر

برویر، مارسل (لایوش) (1902ـ1981م)  Breuer, Marcel (Lajos)

مارسل (لایوش) برویر
Marcel (Lajos) Breuer
زادروز پِچ، مجارستان 1902م
درگذشت 1981م
ملیت امریکایی
تحصیلات و محل تحصیل مدرسه باوهاوس آلمان
شغل و تخصص اصلی معمار و طراح
آثار صندلی واسیلی (1925م)، مشارکت در طراحی ساختمان یونسکو در پاریس (1953ـ1958م)، صومعه سنت جان در کالج‌ویل، مینه‌سوتا (1953ـ1961م)، ورزشگاه دبیرستان لیچ‌فیلد (1954ـ1956م)
گروه مقاله معماری
مارسل (لایوش) برویر
مارسل (لایوش) برویر

معمار و طراح امریکایی زادۀ مجارستان[۱]. در مدرسۀ باوهاوس[۲] آلمان به تحصیل و تدریس پرداخت. نوعی صندلی از لوله‌های فولادی، به نام صندلی واسیلی[۳] (1925م)، ساخت که نخستین صندلی از این نوع بود. در امریکا با والتر گروپیوس[۴] شریک و همکار شد (1937ـ1940م). بناهایی که ساخت نشان از نوعی گرایش به مصالح طبیعی دارند؛ بی‌ین‌کورف[۵]، در روتردامِ[۶] هلند (با همکاری الزاس[۷]؛ 1953م) نمونۀ شاخصی است از این دست. برویر در شهر پچ[۸]، مجارستان، به دنیا آمد و در 1924م مدیر بخش طراحی مبلمان باوهاوس شد. در این زمینه هم به کاوش در روش‌های نو، با استفاده از واحدهای مدولار[۹] استاندارد به مثابه اساس طرح، پرداخت، و هم با مصالح جدید، ازجمله کلاف فولادی پوشیده شده با تخته‌چندلا، طبع‌آ‎زمایی کرد. ازجمله آثار اوست: مشارکت در طراحی ساختمان یونسکو در پاریس (1953ـ1958م) (همراه با نروی[۱۰] و زرفوس[۱۱])؛ صومعۀ سنت جان[۱۲] در کالج‌ویل[۱۳]، مینه‌سوتا[۱۴] (1953ـ1961م)؛ ورزشگاه دبیرستان لیچ‌فیلد[۱۵] (1954ـ1956م)؛ موزۀ هنر امریکایی ویتنی[۱۶]، نیویورک (1963ـ1966م)؛ و ادارۀ مرکزی مسکن و توسعۀ شهری[۱۷]، واشینگتن[۱۸] (1963ـ1968م).



  1. hungare
  2. Bauhaus
  3. Wassily
  4. Walter Gropius
  5. Bijenkorf
  6. Rotterdam
  7. Elzas
  8. Pécs
  9. modular
  10. Nervi
  11. Zehrfuss
  12. St.Joh's Abbey
  13. Collegeville
  14. Minnesota
  15. Litchfield High School Gymnasium
  16. Whitney Museum of American Art
  17. Housin and Urban Development Headquarters
  18. Washington