آقا ضیاء عراقی (اراک ۱۲۴۰ـ نجف ۱۳۲۱ش): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: واگردانی دستی ویرایشگر دیداری |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =آقا ضیاء عراقی | |عنوان =آقا ضیاء عراقی | ||
|نام = | |نام =Agha Zia Araghi | ||
|نام دیگر=ضیاءالدین علی | |نام دیگر=ضیاءالدین علی | ||
|نام اصلی= | |نام اصلی= | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |تحصیلات و محل تحصیل= | ||
| شغل و تخصص اصلی =فقیه | | شغل و تخصص اصلی =فقیه | ||
|شغل و تخصص های دیگر=محقق، | |شغل و تخصص های دیگر=محقق، نظریه‌پرداز و مدرس امامی | ||
|سبک = | |سبک = | ||
|مکتب = | |مکتب = | ||
|سمت = | |سمت = | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار = | |آثار =الحاشیة علی بیع‌المکاسب؛ مقالات الاصول؛ الحاشیة علی‌العروة‌الوثقی؛ شرح تبصرة‌المتعلمین (نجف، ۱۳۴۵ش) | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
|گروه مقاله =دین اسلام | |گروه مقاله =دین اسلام | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
(یا: ضیاءالدین علی) مرجع تقلید، محقق، نظریه‌پرداز و | (یا: ضیاءالدین علی) مرجع تقلید، محقق، نظریه‌پرداز و مدرس امامی. نزد پدرش در [[اراک، شهر|اراک]]، در محضر هاشم چهارسوقی، ابوالمعالی کلباسی و [[آخوند کاشی، شیخ محمد (۱۲۴۳ـ۱۳۳۳ق)|آخوند کاشی]] در [[اصفهان، شهر|اصفهان]]، و در محضر سیدمحمد فشارکی، [[خلیلی، حاج میرزا حسین (نجف ۱۲۳۰ـ۱۳۲۶ق)|حسین خلیلی]]، [[ملا محمد کاظم خراسانی|آخوند خراسانی]]، [[یزدی، سید محمدکاظم (یزد ۱۲۴۷ـ نجف ۱۳۳۷ق)|سیدکاظم یزدی]] و [[شیخ الشریعه اصفهانی|شیخ‌الشریعۀ اصفهانی]] در [[نجف]] درس خواند. از معدود کسانی است که در کمال‌بخشیدن به مکتب [[شیخ انصاری]] نقش داشت. ۶۰ سال فقه و اصول تدریس کرد و گویا پیش از سفر به نجف مجتهد بود. [[شاهرودی، سید محمود (شاهرود ۱۳۰۱ـ نجف ۱۳۹۴ق)|سیدمحمود شاهرودی]]، [[شیرازی، عبدالهادی|سیدعبدالهادی شیرازی]]، [[حکیم، سید محسن طباطبایی (نجف ۱۲۶۷ـ بغداد ۱۳۴۸ش)|سیدمحسن حکیم]]، [[خویی، سید ابوالقاسم (خوی ۱۲۷۸ـ بغداد ۱۳۷۱ش)|سیدابوالقاسم خویی]]، [[خوانساری، محمدتقی (خوانسار ۱۲۶۷ـ همدان ۱۳۳۱ش)|سیدمحمدتقی خوانساری]]، سیدعلی یثربی، عبدالنبی عراقی، [[آملی، محمدتقی (تهران ۱۲۶۵ـ۱۳۴۹ش)|محمدتقی]] و [[آملی، میرزا هاشم (لاریجان ۱۲۸۲ـ قم ۱۳۷۱ش)|میرزاهاشم آملی]]، محمدتقی بروجردی، حسن و یحیی یزدی، [[خوانساری، سید احمد (۱۲۷۰ ـ ۱۳۶۳ش)|سیداحمد]] و [[خوانساری، شیخ موسی (خوانسار ۱۲۵۴ـ نجف ۱۳۶۳ق)|موسی خوانساری]]، حسین جلّی، [[شیرازی، سید عبدالله (شیراز ۱۳۰۹ ـ مشهد ۱۴۰۵ق)|سیدعبدالله شیرازی]] و [[مظفر، محمدرضا (۱۳۲۰ـ۱۳۸۱ق)|محمدرضا مظفر]]، همگی از مراجع تقلید و مجتهدان معروف، از شاگردان او بودند. وی رساله‌ای مستقل ننوشته، همچنین پاره‌ای از تألیفاتش به چاپ نرسیده یا ازبین رفته است. | ||
از آثار اوست: ''الحاشیة علی بیع‌المکاسب''؛ ''مقالات الاصول''؛ ''الحاشیة علی‌العروة‌الوثقی''؛ ''شرح تبصرة‌المتعلمین'' (نجف، | از آثار اوست: ''الحاشیة علی بیع‌المکاسب''؛ ''مقالات الاصول''؛ ''الحاشیة علی‌العروة‌الوثقی''؛ ''شرح تبصرة‌المتعلمین'' (نجف، ۱۳۴۵ش). | ||
---- | | ||
[[Category:دین اسلام]] | |||
----<br /> | |||
[[Category:دین اسلام]] | |||
[[Category:فقه و اصول و احکام]] | [[Category:فقه و اصول و احکام]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۷ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۳۰
| آقا ضیاء عراقی Agha Zia Araghi | |
|---|---|
| زادروز |
اراک ۱۲۴۰ش |
| درگذشت | نجف ۱۳۲۱ش |
| ملیت | ایرانی |
| نام‌های دیگر | ضیاءالدین علی |
| شغل و تخصص اصلی | فقیه |
| شغل و تخصص های دیگر | محقق، نظریه‌پرداز و مدرس امامی |
| آثار | الحاشیة علی بیع‌المکاسب؛ مقالات الاصول؛ الحاشیة علی‌العروة‌الوثقی؛ شرح تبصرة‌المتعلمین (نجف، ۱۳۴۵ش) |
| گروه مقاله | دین اسلام |
آقا ضیاء عِراقی (اراک ۱۲۴۰ـ نجف ۱۳۲۱ش) Agha Zia Araghi
(یا: ضیاءالدین علی) مرجع تقلید، محقق، نظریه‌پرداز و مدرس امامی. نزد پدرش در اراک، در محضر هاشم چهارسوقی، ابوالمعالی کلباسی و آخوند کاشی در اصفهان، و در محضر سیدمحمد فشارکی، حسین خلیلی، آخوند خراسانی، سیدکاظم یزدی و شیخ‌الشریعۀ اصفهانی در نجف درس خواند. از معدود کسانی است که در کمال‌بخشیدن به مکتب شیخ انصاری نقش داشت. ۶۰ سال فقه و اصول تدریس کرد و گویا پیش از سفر به نجف مجتهد بود. سیدمحمود شاهرودی، سیدعبدالهادی شیرازی، سیدمحسن حکیم، سیدابوالقاسم خویی، سیدمحمدتقی خوانساری، سیدعلی یثربی، عبدالنبی عراقی، محمدتقی و میرزاهاشم آملی، محمدتقی بروجردی، حسن و یحیی یزدی، سیداحمد و موسی خوانساری، حسین جلّی، سیدعبدالله شیرازی و محمدرضا مظفر، همگی از مراجع تقلید و مجتهدان معروف، از شاگردان او بودند. وی رساله‌ای مستقل ننوشته، همچنین پاره‌ای از تألیفاتش به چاپ نرسیده یا ازبین رفته است.
از آثار اوست: الحاشیة علی بیع‌المکاسب؛ مقالات الاصول؛ الحاشیة علی‌العروة‌الوثقی؛ شرح تبصرة‌المتعلمین (نجف، ۱۳۴۵ش).