سماعی، حبیب (تهران ۱۲۸۰ ـ همان جا ۱۳۲۵ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =کورنل وایلد
|عنوان =حبیب سَماعی
|نام =Cornel Wilde
|نام =  
|نام دیگر=
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|نام مستعار=
|لقب=
|لقب=
|زادروز=نیویورک ۱۹۱۵م
|زادروز=تهران ۱۲۸۰ش
|تاریخ مرگ=۱۹۸۹م
|تاریخ مرگ=همان‌جا ۱۳۲۵ش
|دوره زندگی=
|دوره زندگی=
|ملیت=امریکایی
|ملیت=ایرانی
|محل زندگی=
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=
|تحصیلات و محل تحصیل=
| شغل و تخصص اصلی =بازیگر و کارگردان
| شغل و تخصص اصلی =سنتورنواز
|شغل و تخصص های دیگر=
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|سبک =
خط ۱۸: خط ۱۸:
|سمت =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =طعمۀ برهنه (۱۹۶۶)، ساحل سرخ (۱۹۶۷)، و نابودی علفزار (۱۹۷۰)
|آثار =
|خویشاوندان سرشناس =
|خویشاوندان سرشناس =حبیب‌الله سماع حضور (پدر)
|گروه مقاله =سینما
|گروه مقاله =موسیقی
|دوره =
|دوره =
|فعالیت‌های مهم =
|فعالیت‌های مهم =
خط ۲۷: خط ۲۷:
|باشگاه =
|باشگاه =
}}
}}
سَماعی، حبیب (تهران ۱۲۸۰ ـ همان‌جا ۱۳۲۵ش)<br>
[[پرونده:حبیب سماعی.jpg|بندانگشتی|حبیب سماعی]]
[[پرونده: 25212400.jpg | بندانگشتی|سَماعي، حبيب]]<p>سنتورنواز ایرانی. نزد پدرش، [[سماع حضور، حبیب الله (۱۲۳۱ ـ ۱۲۹۶ ش)|سماع حضور]] که از موسیقی‌دانان سرشناس دورۀ خود بود، آموزش دید و در ۱۳۰۸‌ش به پیشنهاد [[صبا، ابوالحسن (تهران ۱۲۸۲ـ۱۳۳۶ش)|ابوالحسن صبا]]، کلاسی برای آموزش سنتور تشکیل داد. چون سنتور مدتی مهجور مانده بود و مردم آشنایی کمی با آن داشتند، از کلاس او استقبال چندانی نکردند. هرچند، اگر هم افرادی به فراگیری این ساز علاقه‌مند بودند، شیوۀ تدریس سماعی آنان را دلسرد می‌کرد؛ درنتیجه نه شاگردی در سطح حرفه‌ای تربیت کرد و نه از آثار گوناگونش یادگار درخور توجهی برجا گذاشت. به گفته حسین صبا، که مدت کوتاهی از شاگردان او بود؛ «اگر استاد ابوالحسن صبا فکری به حال سنتور نمی‌کرد، این ساز پس از حبیب دوباره مرده بود...». سماعی در جوانی درگذشت. از آثار او پنج صفحه با آواز پروانه برجا مانده است. سال‌ها بعد ارفع اطرایی و مجید کیانی، با انتشار کتاب و نوار آثار پراکنده‌ای را که از سماعی برجا مانده بود، جمع‌آوری کردند. او مدتی با رادیو تهران و انجمن موسیقی ملی به همکاری پرداخت ولی خیلی زود از این فعالیت‌ها کناره گرفت.</p>
سَماعی، حبیب (تهران ۱۲۸۰ ـ همان‌جا ۱۳۲۵ش)<br><p>سنتورنواز ایرانی. نزد پدرش، [[سماع حضور، حبیب الله (۱۲۳۱ ـ ۱۲۹۶ ش)|سماع حضور]] که از موسیقی‌دانان سرشناس دورۀ خود بود، آموزش دید و در ۱۳۰۸‌ش به پیشنهاد [[صبا، ابوالحسن (تهران ۱۲۸۲ـ۱۳۳۶ش)|ابوالحسن صبا]]، کلاسی برای آموزش سنتور تشکیل داد. چون سنتور مدتی مهجور مانده بود و مردم آشنایی کمی با آن داشتند، از کلاس او استقبال چندانی نکردند. هرچند، اگر هم افرادی به فراگیری این ساز علاقه‌مند بودند، شیوۀ تدریس سماعی آنان را دلسرد می‌کرد؛ درنتیجه نه شاگردی در سطح حرفه‌ای تربیت کرد و نه از آثار گوناگونش یادگار درخور توجهی برجا گذاشت. به گفته [[صبا، حسین ( ـ۱۳۰۳ش)|حسین صبا]]، که مدت کوتاهی از شاگردان او بود؛ «اگر استاد ابوالحسن صبا فکری به حال سنتور نمی‌کرد، این ساز پس از حبیب دوباره مرده بود...». سماعی در جوانی درگذشت. از آثار او پنج صفحه با آواز پروانه برجا مانده است. سال‌ها بعد [[اطرایی، ارفع (تهران ۱۳۲۰ش)|ارفع اطرایی]] و [[کیانی، مجید (تهران ۱۳۲۰ش )|مجید کیانی]]، با انتشار کتاب و نوار آثار پراکنده‌ای را که از سماعی برجا مانده بود، جمع‌آوری کردند. او مدتی با رادیو تهران و انجمن موسیقی ملی به همکاری پرداخت ولی خیلی زود از این فعالیت‌ها کناره گرفت.</p>
<br><!--25212400-->
<br><!--25212400-->
[[رده:موسیقی]]
[[رده:موسیقی]]
[[رده:ایران - اشخاص]]
[[رده:ایران - اشخاص]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۹ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۷

حبیب سَماعی
زادروز تهران ۱۲۸۰ش
درگذشت همان‌جا ۱۳۲۵ش
ملیت ایرانی
شغل و تخصص اصلی سنتورنواز
گروه مقاله موسیقی
خویشاوندان سرشناس حبیب‌الله سماع حضور (پدر)
حبیب سماعی

سَماعی، حبیب (تهران ۱۲۸۰ ـ همان‌جا ۱۳۲۵ش)

سنتورنواز ایرانی. نزد پدرش، سماع حضور که از موسیقی‌دانان سرشناس دورۀ خود بود، آموزش دید و در ۱۳۰۸‌ش به پیشنهاد ابوالحسن صبا، کلاسی برای آموزش سنتور تشکیل داد. چون سنتور مدتی مهجور مانده بود و مردم آشنایی کمی با آن داشتند، از کلاس او استقبال چندانی نکردند. هرچند، اگر هم افرادی به فراگیری این ساز علاقه‌مند بودند، شیوۀ تدریس سماعی آنان را دلسرد می‌کرد؛ درنتیجه نه شاگردی در سطح حرفه‌ای تربیت کرد و نه از آثار گوناگونش یادگار درخور توجهی برجا گذاشت. به گفته حسین صبا، که مدت کوتاهی از شاگردان او بود؛ «اگر استاد ابوالحسن صبا فکری به حال سنتور نمی‌کرد، این ساز پس از حبیب دوباره مرده بود...». سماعی در جوانی درگذشت. از آثار او پنج صفحه با آواز پروانه برجا مانده است. سال‌ها بعد ارفع اطرایی و مجید کیانی، با انتشار کتاب و نوار آثار پراکنده‌ای را که از سماعی برجا مانده بود، جمع‌آوری کردند. او مدتی با رادیو تهران و انجمن موسیقی ملی به همکاری پرداخت ولی خیلی زود از این فعالیت‌ها کناره گرفت.