بقعه بی بی دختران: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
بُقعۀ بی‌بی‌دختران <br> | بُقعۀ بی‌بی‌دختران <br> | ||
[[پرونده: 12279700.jpg | بندانگشتی|بُقعه بي‌بي‌دختران]]در غرب [[شیراز، شهر|شیراز]] در محلۀ میدان شاه نزدیک چهارراه مشیر. مقبرۀ ام عبدالله از اولاد [[فاطمه|حضرت فاطمه]] (س) است. در کنار او زنی که به سنگسار محکوم شد و توبه کرد، دفن شد و پس از او زن فقیر نیکوکاری که در آن‌جا به خدمت فقیران می‌پرداخت در کنار مزار آن دو به خاک سپرده شد و از آن پس مقبره تبرک یافت. در دورۀ [[آل مظفر]]، آبِش‌خاتون مادر [[شاه شجاع|شاه‌شجاع]] روی آن گنبد و در کنارش مدرسه‌ای احداث کرد. بعدها به محل دفن زنان خانواده‌های بزرگان و خاندان سلطنتی مانند تاجلو بیگم خواهر [[شاه طهماسب|شاه‌طهماسب صفوی اول]] تبدیل شد. در دورۀ پهلوی در صحن وسیع آن یک دبستان احداث شد. | [[پرونده: 12279700.jpg | بندانگشتی|بُقعه بي‌بي‌دختران]]در غرب [[شیراز، شهر|شیراز]] در محلۀ میدان شاه نزدیک چهارراه مشیر. مقبرۀ ام عبدالله از اولاد [[فاطمه|حضرت فاطمه]] (س) است. در کنار او زنی که به سنگسار محکوم شد و توبه کرد، دفن شد و پس از او زن فقیر نیکوکاری که در آن‌جا به خدمت فقیران می‌پرداخت در کنار مزار آن دو به خاک سپرده شد و از آن پس مقبره تبرک یافت. در دورۀ [[آل مظفر]]، آبِش‌خاتون مادر [[شاه شجاع|شاه‌شجاع]] روی آن گنبد و در کنارش مدرسه‌ای احداث کرد. بعدها به محل دفن زنان خانواده‌های بزرگان و خاندان سلطنتی مانند تاجلو بیگم خواهر [[شاه طهماسب|شاه‌طهماسب صفوی اول]] تبدیل شد. بنای فعلی که متعلق به دورۀ زندیه است، در دورۀ پهلوی در صحن وسیع آن یک دبستان احداث شد. این بنا که در دورۀ معاصر چندین بار مرمت شده، در سال 1347ش در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. | ||
----<br><!--12279700--> | ----<br><!--12279700--> | ||
[[رده:جغرافیای ایران]] | [[رده:جغرافیای ایران]] | ||
نسخهٔ ۱۹ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۱۹
بُقعۀ بی‌بی‌دختران
در غرب شیراز در محلۀ میدان شاه نزدیک چهارراه مشیر. مقبرۀ ام عبدالله از اولاد حضرت فاطمه (س) است. در کنار او زنی که به سنگسار محکوم شد و توبه کرد، دفن شد و پس از او زن فقیر نیکوکاری که در آن‌جا به خدمت فقیران می‌پرداخت در کنار مزار آن دو به خاک سپرده شد و از آن پس مقبره تبرک یافت. در دورۀ آل مظفر، آبِش‌خاتون مادر شاه‌شجاع روی آن گنبد و در کنارش مدرسه‌ای احداث کرد. بعدها به محل دفن زنان خانواده‌های بزرگان و خاندان سلطنتی مانند تاجلو بیگم خواهر شاه‌طهماسب صفوی اول تبدیل شد. بنای فعلی که متعلق به دورۀ زندیه است، در دورۀ پهلوی در صحن وسیع آن یک دبستان احداث شد. این بنا که در دورۀ معاصر چندین بار مرمت شده، در سال 1347ش در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.