مینوسینسک، حوضه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو:جعبه اطلاعات شهر6 | |||
| کشور = روسیه | |||
| نام فارسی = حوضه مینوسینسک | |||
|نام لاتین = Minusinsk Basin | |||
| نام قدیمی = | |||
| نام دیگر = | |||
| استان = | |||
| شهرستان = | |||
| بخش = | |||
| موقعیت = در جنوب کراسنویارسک، در جنوب سیبری، در فدراسیون روسیه | |||
| جمعیت = | |||
| مساحت = | |||
| نوع اقلیم = آب‌وهوای به‌شدت قاره‌ای و نسبتاً خشک؛ پوشش گیاهی غرب ینی‌سی، استپ ، در حالی‌که شرق آن استپ پُردرخت | |||
| ارتفاع از سطح دریا = بین ۲۰۰ تا ۳۰۰ و ۷۰۰ متری از سطح دریا | |||
| تولیدات و صنایع مهم = از مهم‌ترین مراکز کشاورزی سیبری؛ کشت غلات و پرورش گاو، گوسفند، و اسب؛ صنایع علوم مهندسی، تولید نیروی برقابی، و مواد شیمیایی | |||
| برخی بناهای مهم = | |||
| شهر ها و آبادی های مهم = | |||
}} | |||
مینوسینْسْک، حوضۀ (Minusinsk Basin)<br/> حوضۀ مثلثی‌شکل کوهستانی در جنوب [[کراسنویارسک، شهر|کراسنویارسک]]<ref>Krasnoyarsk </ref>، در جنوب [[سیبری]]<ref>Siberia</ref>، در فدراسیون [[روسیه]]، واقع در ارتفاع بین ۲۰۰ تا ۳۰۰ و ۷۰۰ متری از سطح دریا. رود [[ینی سی|یِنی‌سِی]]<ref>Yenisey River </ref> از آن می‌‌گذرد و رشته‌کوه‌های کوزنتسک آلا تاو<ref>Kuznetsk Ala Tau </ref> و [[سایان، کوه های|سایان]]<ref>Sayan </ref> آن را دربرگرفته‌اند. این ناحیه از مهم‌ترین مراکز کشاورزی سیبری به‌شمار می‌رود. کشت غلات و پرورش گاو، گوسفند، و اسب در آن رواج دارد. آب‌وهوای آن به‌شدت قاره‌ای و نسبتاً خشک است؛ پوشش گیاهی غرب ینی‌سی، [[استپ]]<ref>steppe</ref> است؛ در حالی‌که شرق آن استپ پُردرخت است. ینی‌سی تا ۱۹۲۷ تنها راه با دنیای خارج بود تا آن‌که راه‌آهن آچینسک<ref>Achinsk </ref> به [[راه آهن سراسری سیبری|راه‌آهن سراسری سیبری]]<ref>Trans-Siberian </ref> متصل شد؛ درنتیجه بهره‌برداری از معادن زغال‌سنگ و طلا و نیز جنگل‌داری توسعه یافت. در ۱۹۵۹ خط آهن دیگری این منطقه را به [[کوزنتسک، حوضه|حوضۀ کوزنتسک]]<ref>Kuznetsk Basin </ref> متصل کرد و استخراج سنگ آهن آغاز شد. سرانجام با تکمیل خط آهن آباکان ـ تایشت<ref>Abakan-Taishet </ref> در شبکۀ راه‌آهن سیبری جنوبی<ref>South Siberian Railway</ref> در دهۀ ۱۹۶۰، موقعیت این منطقه، به‌منزلۀ راه اصلی، سبب توسعۀ مجتمع صنعتی بزرگ سایان شد؛ صنایع آن عبارت‌اند از علوم مهندسی، تولید نیروی برقابی، و مواد شیمیایی. | مینوسینْسْک، حوضۀ (Minusinsk Basin)<br/> حوضۀ مثلثی‌شکل کوهستانی در جنوب [[کراسنویارسک، شهر|کراسنویارسک]]<ref>Krasnoyarsk </ref>، در جنوب [[سیبری]]<ref>Siberia</ref>، در فدراسیون [[روسیه]]، واقع در ارتفاع بین ۲۰۰ تا ۳۰۰ و ۷۰۰ متری از سطح دریا. رود [[ینی سی|یِنی‌سِی]]<ref>Yenisey River </ref> از آن می‌‌گذرد و رشته‌کوه‌های کوزنتسک آلا تاو<ref>Kuznetsk Ala Tau </ref> و [[سایان، کوه های|سایان]]<ref>Sayan </ref> آن را دربرگرفته‌اند. این ناحیه از مهم‌ترین مراکز کشاورزی سیبری به‌شمار می‌رود. کشت غلات و پرورش گاو، گوسفند، و اسب در آن رواج دارد. آب‌وهوای آن به‌شدت قاره‌ای و نسبتاً خشک است؛ پوشش گیاهی غرب ینی‌سی، [[استپ]]<ref>steppe</ref> است؛ در حالی‌که شرق آن استپ پُردرخت است. ینی‌سی تا ۱۹۲۷ تنها راه با دنیای خارج بود تا آن‌که راه‌آهن آچینسک<ref>Achinsk </ref> به [[راه آهن سراسری سیبری|راه‌آهن سراسری سیبری]]<ref>Trans-Siberian </ref> متصل شد؛ درنتیجه بهره‌برداری از معادن زغال‌سنگ و طلا و نیز جنگل‌داری توسعه یافت. در ۱۹۵۹ خط آهن دیگری این منطقه را به [[کوزنتسک، حوضه|حوضۀ کوزنتسک]]<ref>Kuznetsk Basin </ref> متصل کرد و استخراج سنگ آهن آغاز شد. سرانجام با تکمیل خط آهن آباکان ـ تایشت<ref>Abakan-Taishet </ref> در شبکۀ راه‌آهن سیبری جنوبی<ref>South Siberian Railway</ref> در دهۀ ۱۹۶۰، موقعیت این منطقه، به‌منزلۀ راه اصلی، سبب توسعۀ مجتمع صنعتی بزرگ سایان شد؛ صنایع آن عبارت‌اند از علوم مهندسی، تولید نیروی برقابی، و مواد شیمیایی. | ||
نسخهٔ ۲۵ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۰۰
| مینوسینسک، حوضه | |
|---|---|
| کشور | روسیه |
| نام فارسی | حوضه مینوسینسک |
| نام لاتین | Minusinsk Basin |
| موقعیت | در جنوب کراسنویارسک، در جنوب سیبری، در فدراسیون روسیه |
| نوع اقلیم | آب‌وهوای به‌شدت قاره‌ای و نسبتاً خشک؛ پوشش گیاهی غرب ینی‌سی، استپ ، در حالی‌که شرق آن استپ پُردرخت |
| ارتفاع از سطح دریا | بین ۲۰۰ تا ۳۰۰ و ۷۰۰ متری از سطح دریا |
| تولیدات و صنایع مهم | از مهم‌ترین مراکز کشاورزی سیبری؛ کشت غلات و پرورش گاو، گوسفند، و اسب؛ صنایع علوم مهندسی، تولید نیروی برقابی، و مواد شیمیایی |
مینوسینْسْک، حوضۀ (Minusinsk Basin)
حوضۀ مثلثی‌شکل کوهستانی در جنوب کراسنویارسک[۱]، در جنوب سیبری[۲]، در فدراسیون روسیه، واقع در ارتفاع بین ۲۰۰ تا ۳۰۰ و ۷۰۰ متری از سطح دریا. رود یِنی‌سِی[۳] از آن می‌‌گذرد و رشته‌کوه‌های کوزنتسک آلا تاو[۴] و سایان[۵] آن را دربرگرفته‌اند. این ناحیه از مهم‌ترین مراکز کشاورزی سیبری به‌شمار می‌رود. کشت غلات و پرورش گاو، گوسفند، و اسب در آن رواج دارد. آب‌وهوای آن به‌شدت قاره‌ای و نسبتاً خشک است؛ پوشش گیاهی غرب ینی‌سی، استپ[۶] است؛ در حالی‌که شرق آن استپ پُردرخت است. ینی‌سی تا ۱۹۲۷ تنها راه با دنیای خارج بود تا آن‌که راه‌آهن آچینسک[۷] به راه‌آهن سراسری سیبری[۸] متصل شد؛ درنتیجه بهره‌برداری از معادن زغال‌سنگ و طلا و نیز جنگل‌داری توسعه یافت. در ۱۹۵۹ خط آهن دیگری این منطقه را به حوضۀ کوزنتسک[۹] متصل کرد و استخراج سنگ آهن آغاز شد. سرانجام با تکمیل خط آهن آباکان ـ تایشت[۱۰] در شبکۀ راه‌آهن سیبری جنوبی[۱۱] در دهۀ ۱۹۶۰، موقعیت این منطقه، به‌منزلۀ راه اصلی، سبب توسعۀ مجتمع صنعتی بزرگ سایان شد؛ صنایع آن عبارت‌اند از علوم مهندسی، تولید نیروی برقابی، و مواد شیمیایی.