ولیکو تورنووو: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
</ref>) شهر تاریخی ناحیۀ لووچ<ref>Lovech | </ref>) شهر تاریخی ناحیۀ لووچ<ref>Lovech | ||
</ref>، در شمال [[بلغارستان]]<ref>Bulgaria</ref>، در درّۀ تنگ رود یانترا<ref> River Yantra </ref>، واقع در شیب‌های شمالی [[بالکان، کوه های|کوه‌های بالکان]]<ref>Balkan Mountains </ref>، به فاصلۀ ۱۹۳کیلومتری شمال شرقی [[صوفیه، شهر|صوفیه]]<ref>Sofia </ref>. جمعیت آن | </ref>، در شمال [[بلغارستان]]<ref>Bulgaria</ref>، در درّۀ تنگ رود یانترا<ref> River Yantra </ref>، واقع در شیب‌های شمالی [[بالکان، کوه های|کوه‌های بالکان]]<ref>Balkan Mountains </ref>، به فاصلۀ ۱۹۳کیلومتری شمال شرقی [[صوفیه، شهر|صوفیه]]<ref>Sofia </ref>. جمعیت آن 59هزار نفر (۲۰۲۲) و مساحتش ۳۰،۳۸۰ کیلومتر مربع است. پارچه تولید می‌کند و مرکز دادوستد فرآورده‌های کشاورزی مناطق اطراف خود است. گذرگاه شیپکا<ref>Shipka Pass </ref> به سمت جنوب تا شهر کازانلاک<ref>Kazanlâk </ref> امتداد می‌یابد. این شهر چندین بنای [[قرون وسطا]]<nowiki/>یی دارد. [[یوستینیانوس (ح ۴۸۳ـ۵۶۵م)|یوستینیانوس]] <ref>Justinian </ref>، امپراتور روم، در قرن ۵م قلعه‌ای در محل ماندگاه<ref>settlement | ||
</ref>های تراکیایی بر تپه‌های تساراوتس<ref>Tsaravets </ref> بنا کرد. ولیکو تورنوُو در ۱۱۸۵م با نام تارنووْگراد<ref>Târnovgrad</ref> پایتخت دومین امپراتوری بلغارستان شد و در ۱۳۹۳م ترک‌های عثمانی آن را تصرف کردند. در ۱۸۷۷ روسیه این شهر را از امپراتوری عثمانی ستاند. قانون اساسی بلغارستان در ۱۸۷۹ در این شهر نوشته شد و فردیناند اول، پادشاه بلغارستان، استقلال کشور را در ۱۹۰۸ در این محل اعلام کرد. | </ref>های تراکیایی بر تپه‌های تساراوتس<ref>Tsaravets </ref> بنا کرد. ولیکو تورنوُو در ۱۱۸۵م با نام تارنووْگراد<ref>Târnovgrad</ref> پایتخت دومین امپراتوری بلغارستان شد و در ۱۳۹۳م ترک‌های عثمانی آن را تصرف کردند. در ۱۸۷۷ روسیه این شهر را از امپراتوری عثمانی ستاند. قانون اساسی بلغارستان در ۱۸۷۹ در این شهر نوشته شد و فردیناند اول، پادشاه بلغارستان، استقلال کشور را در ۱۹۰۸ در این محل اعلام کرد. | ||
نسخهٔ ۲۷ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۳۰
وِلیکو تُورنُووو (Veliko Turnovo)
(به رومانیایی: ولیکو تارنووُ[۱]) شهر تاریخی ناحیۀ لووچ[۲]، در شمال بلغارستان[۳]، در درّۀ تنگ رود یانترا[۴]، واقع در شیب‌های شمالی کوه‌های بالکان[۵]، به فاصلۀ ۱۹۳کیلومتری شمال شرقی صوفیه[۶]. جمعیت آن 59هزار نفر (۲۰۲۲) و مساحتش ۳۰،۳۸۰ کیلومتر مربع است. پارچه تولید می‌کند و مرکز دادوستد فرآورده‌های کشاورزی مناطق اطراف خود است. گذرگاه شیپکا[۷] به سمت جنوب تا شهر کازانلاک[۸] امتداد می‌یابد. این شهر چندین بنای قرون وسطایی دارد. یوستینیانوس [۹]، امپراتور روم، در قرن ۵م قلعه‌ای در محل ماندگاه[۱۰]های تراکیایی بر تپه‌های تساراوتس[۱۱] بنا کرد. ولیکو تورنوُو در ۱۱۸۵م با نام تارنووْگراد[۱۲] پایتخت دومین امپراتوری بلغارستان شد و در ۱۳۹۳م ترک‌های عثمانی آن را تصرف کردند. در ۱۸۷۷ روسیه این شهر را از امپراتوری عثمانی ستاند. قانون اساسی بلغارستان در ۱۸۷۹ در این شهر نوشته شد و فردیناند اول، پادشاه بلغارستان، استقلال کشور را در ۱۹۰۸ در این محل اعلام کرد.