سنگ آذرین: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکت‌ها) (تغییرمسیر به آذرین، سنگ حذف شد) برچسب: تغییرمسیر حذف شد |
Mohammadi2 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
سنگ آذرین | سنگ آذرین (igneous rock) | ||
سنگ حاصل از انجماد سنگ مذاب<ref>meltha rock</ref> (ماگما<ref>magma</ref>). به‌علتِ ماهیت اسیدی این نوع سنگ‌ها، نواحی پوشیده از سنگ‌های آذرین، مستعد تأثیرگذاری باران اسیدی<ref>acid rain</ref>اند. سنگ‌های آذرینی که براثر سردشدنِ تدریجی ماگما در زیر سطح زمین متبلور شده‌اند، بلورهای بزرگی دارند. دولریت<ref>Dolerite</ref> و گرانیت<ref>Granite</ref> از آن جمله‌اند. سنگ‌های آذرینی را که زیر سطح زمین از تبلور ماگما حاصل می‌‌شوند، بسته به عمق شکل‌گیری‌شان، سنگ‌های آذرین درونی<ref>intrusive</ref> یا نفوذی<ref>plutonic</ref> می‌نامند. این سنگ‌ها بلورهایی بزرگ دارند که براثر سردشدن تدریجی تشکیل شده‌اند، مثلاً دولریت و گرانیت. سنگ‌های حاصل از برون‌ریزی گدازه<ref>lava</ref> بر سطح زمین را خروجی<ref>extrusive</ref> یا آتشفشانی می‌نامند. سردشدن سریع گدازه به تشکیل بلورهای ریز منتج می‌شود، که بازالت<ref>Basalt</ref> نمونۀ آن است. | |||
نسخهٔ ۲۸ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۳۸
سنگ آذرین (igneous rock)
سنگ حاصل از انجماد سنگ مذاب[۱] (ماگما[۲]). به‌علتِ ماهیت اسیدی این نوع سنگ‌ها، نواحی پوشیده از سنگ‌های آذرین، مستعد تأثیرگذاری باران اسیدی[۳]اند. سنگ‌های آذرینی که براثر سردشدنِ تدریجی ماگما در زیر سطح زمین متبلور شده‌اند، بلورهای بزرگی دارند. دولریت[۴] و گرانیت[۵] از آن جمله‌اند. سنگ‌های آذرینی را که زیر سطح زمین از تبلور ماگما حاصل می‌‌شوند، بسته به عمق شکل‌گیری‌شان، سنگ‌های آذرین درونی[۶] یا نفوذی[۷] می‌نامند. این سنگ‌ها بلورهایی بزرگ دارند که براثر سردشدن تدریجی تشکیل شده‌اند، مثلاً دولریت و گرانیت. سنگ‌های حاصل از برون‌ریزی گدازه[۸] بر سطح زمین را خروجی[۹] یا آتشفشانی می‌نامند. سردشدن سریع گدازه به تشکیل بلورهای ریز منتج می‌شود، که بازالت[۱۰] نمونۀ آن است.