پودگوریتسا: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
پودْگوریتْسا (Podgorica) | پودْگوریتْسا (Podgorica) | ||
(نام سابق: تیتوگراد<ref>Titograd</ref> از ۱۹۴۶ تا ۱۹۹۲) پایتخت جمهوری نوبنیاد [[مونته نگرو|مونته‌نگرو]]<ref>Montenegro</ref>، در مرکز جنوبی کشور، به فاصلۀ حدود ۳۰۰کیلومتری جنوب غربی [[بلگراد]]<ref> Belgrade</ref>، در محل تلاقی رودهای موراچا<ref> Moraca </ref> و زِتا<ref>Zeta</ref>. جمعیت آن ۱۳۹,۱۰۰ نفر است (۲۰۰۳). صنایع آلومینیوم و تولید مبلمان و لوازم منزل دارد و توتون مهم‌ترین فرآوردۀ کشاورزی آن است. پودگوریتسا شهری نسبتاً قدیمی است و از اواسط قرن ۱۵م تا اواخر قرن ۱۹ در تصرف ترکان عثمانی بود. در [[جنگ جهانی دوم]] آسیب دید و پس از بازسازی به افتخار مارشال تیتو<ref> Marshal Tito</ref>، رهبر فقید [[یوگسلاوی]] سابق، تیتوگراد نام گرفت. پس از فروپاشی [[اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی|اتحاد جماهیر شوروی]]، نام پیشین خود را بازیافت (۱۹۹۲). با جداشدن مونته‌نگرو از یوگسلاوی و تشکیل جمهوری مونته‌نگرو (مه ۲۰۰۶) به پایتختی کشور مزبور انتخاب شد. | (نام سابق: تیتوگراد<ref>Titograd</ref> از ۱۹۴۶ تا ۱۹۹۲) پایتخت جمهوری نوبنیاد [[مونته نگرو|مونته‌نگرو]]<ref>Montenegro</ref>، در مرکز جنوبی کشور، به فاصلۀ حدود ۳۰۰کیلومتری جنوب غربی [[بلگراد]]<ref> Belgrade</ref>، در محل تلاقی رودهای موراچا<ref> Moraca </ref> و زِتا<ref>Zeta</ref>. جمعیت آن ۱۳۹,۱۰۰ نفر است (۲۰۰۳). صنایع آلومینیوم و تولید مبلمان و لوازم منزل دارد و توتون مهم‌ترین فرآوردۀ کشاورزی آن است. پودگوریتسا شهری نسبتاً قدیمی است و از اواسط قرن ۱۵م تا اواخر قرن ۱۹ در تصرف ترکان عثمانی بود. در [[جنگ جهانی دوم]]<ref>World War II</ref> آسیب دید و پس از بازسازی به افتخار مارشال تیتو<ref> Marshal Tito</ref>، رهبر فقید [[یوگسلاوی]] سابق، تیتوگراد نام گرفت. پس از فروپاشی [[اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی|اتحاد جماهیر شوروی]]، نام پیشین خود را بازیافت (۱۹۹۲). با جداشدن مونته‌نگرو از یوگسلاوی و تشکیل جمهوری مونته‌نگرو (مه ۲۰۰۶) به پایتختی کشور مزبور انتخاب شد. | ||
| | ||
نسخهٔ ۲۴ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۱۶
پودْگوریتْسا (Podgorica)
(نام سابق: تیتوگراد[۱] از ۱۹۴۶ تا ۱۹۹۲) پایتخت جمهوری نوبنیاد مونته‌نگرو[۲]، در مرکز جنوبی کشور، به فاصلۀ حدود ۳۰۰کیلومتری جنوب غربی بلگراد[۳]، در محل تلاقی رودهای موراچا[۴] و زِتا[۵]. جمعیت آن ۱۳۹,۱۰۰ نفر است (۲۰۰۳). صنایع آلومینیوم و تولید مبلمان و لوازم منزل دارد و توتون مهم‌ترین فرآوردۀ کشاورزی آن است. پودگوریتسا شهری نسبتاً قدیمی است و از اواسط قرن ۱۵م تا اواخر قرن ۱۹ در تصرف ترکان عثمانی بود. در جنگ جهانی دوم[۶] آسیب دید و پس از بازسازی به افتخار مارشال تیتو[۷]، رهبر فقید یوگسلاوی سابق، تیتوگراد نام گرفت. پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، نام پیشین خود را بازیافت (۱۹۹۲). با جداشدن مونته‌نگرو از یوگسلاوی و تشکیل جمهوری مونته‌نگرو (مه ۲۰۰۶) به پایتختی کشور مزبور انتخاب شد.