خلیل آباد، شهرستان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
خلیل‌آباد، شهرستان (County) Khalilabad | خلیل‌آباد، شهرستان (County) Khalilabad | ||
[[پرونده:2042171435.jpg|بندانگشتی|نقشۀ تقسیمات شهرستان]] | |||
واقع در نواحی جنوب غربی استان [[خراسان رضوی، استان|خراسان رضوی]]، به مرکزیت شهر خلیل‌آباد. تا نیمۀ دوم سال 1382ش بخشی از [[کاشمر، شهرستان|شهرستان کاشمر]] بود؛ بر اساس مصوبۀ مورخ 20 مرداد 1382ش هیأت دولت، در پاییز و زمستان همین سال، با تغییر و تحولاتی در شهرستان کاشمر، بخش خلیل‌آباد از تابعیت آن شهرستان خارج شده و به شهرستان مستقلی ارتقاء یافته است. این شهرستان در سال 1383ش با تقسیم خراسان به سه استان، از توابع خراسان رضوی شده است. شهرستان‌های کنونی خلیل‌آباد و کاشمر در طی سده‌های آغازین اسلامی تا پیش از دورۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]]، دوره به دوره بخشی از مناطق تاریخی و ولایات ترشیز<ref>Torshiz</ref>، [[قهستان، ناحیه قدیم|قهستان]] و نیشابور بوده‌اند. در سده‌های 5 و 6ق این منطقه جزو قلمرو امرای [[سلجوقیان|سلجوقی]] و در عین حال محل منازعات بین [[اسماعیلیه]] با سلجوقیان بود. شهر فعلی کندر<ref>Kondor</ref> در آن دوره از آبادی‌های پررونق ترشیز بوده است. در سدۀ 9ق این منطقه جزو ولایت قهستان بود. کندر در سدۀ بعد و در زمان [[صفویه]] از توابع ولایت ترشیز و در دورۀ [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصری]] از روستاهای ناحیۀ بُشت/ بُشت/ بُست<ref>ولایت تاریخی پشت را حدود شهرستان‌های کنونی کاشمر، خلیل‌آباد، بردسکن و کوه‌سرخ و از ولایت‌های دوازده‌گانۀ نیشابور دانسته‌اند.</ref> ذکر شده است. در دورۀ [[رضاشاه پهلوی (آلاشت ۱۲۵۷ـ ژوهانسبورگ ۱۳۲۳ش)|رضاشاه]] شهر فعلی خلیل‌آباد یکی از آبادی‌های دهستان رستاق<ref>Rostaq</ref> در شهرستان کاشمر بود. در اوائل دهۀ 1320ش دهستان‌های شش‌طراز و رستاق جزو شهرستان کاشمر بودند. در سال 1325ش بخش خلیل‌آباد در شهرستان کاشمر ایجاد شد و در 1346ش روستای خلیل‌آباد به شهر ارتقاء یافت. نهایتاً این شهرستان در نیمۀ دوم سال 1382ش با انتزاع از شهرستان کاشمر ایجاد شد. شهرستان خلیل‌آباد هم‌اکنون متشکل است از 2 بخش، 4 دهستان (با مجموع 26 روستا) و 2 شهر: بخش مرکزی (مشتمل بر دهستان‌های حومه و رستاق، به مرکزیت شهر خلیل‌آباد) و بخش شش‌طراز (مشتمل بر دهستان‌های کویر و شش‌طراز، به مرکزیت شهرِ کندر). براساس سرشماری سراسری سال 1395ش جمعیت شهرستان خلیل‌آباد 51,701نفر است؛ طبق اطلاعات مرکز آمار ایران، حدود 37درصد این مقدار شهرنشین و نزدیک به 63درصد روستانشینند. شهرستان خلیل‌آباد در شرق با شهرستان‌های کاشمر و مه‌ولات<ref>Mahvelat</ref>، در جنوب با [[بجستان، شهرستان|شهرستان بجستان]]، در غرب با [[بردسکن، شهرستان|شهرستان بردسکن]] و در شمال با شهرستان کوه‌سرخ<ref>Kuhsorkh</ref> محدود شده است. | واقع در نواحی جنوب غربی استان [[خراسان رضوی، استان|خراسان رضوی]]، به مرکزیت شهر خلیل‌آباد. تا نیمۀ دوم سال 1382ش بخشی از [[کاشمر، شهرستان|شهرستان کاشمر]] بود؛ بر اساس مصوبۀ مورخ 20 مرداد 1382ش هیأت دولت، در پاییز و زمستان همین سال، با تغییر و تحولاتی در شهرستان کاشمر، بخش خلیل‌آباد از تابعیت آن شهرستان خارج شده و به شهرستان مستقلی ارتقاء یافته است. این شهرستان در سال 1383ش با تقسیم خراسان به سه استان، از توابع خراسان رضوی شده است. شهرستان‌های کنونی خلیل‌آباد و کاشمر در طی سده‌های آغازین اسلامی تا پیش از دورۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]]، دوره به دوره بخشی از مناطق تاریخی و ولایات ترشیز<ref>Torshiz</ref>، [[قهستان، ناحیه قدیم|قهستان]] و نیشابور بوده‌اند. در سده‌های 5 و 6ق این منطقه جزو قلمرو امرای [[سلجوقیان|سلجوقی]] و در عین حال محل منازعات بین [[اسماعیلیه]] با سلجوقیان بود. شهر فعلی کندر<ref>Kondor</ref> در آن دوره از آبادی‌های پررونق ترشیز بوده است. در سدۀ 9ق این منطقه جزو ولایت قهستان بود. کندر در سدۀ بعد و در زمان [[صفویه]] از توابع ولایت ترشیز و در دورۀ [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصری]] از روستاهای ناحیۀ بُشت/ بُشت/ بُست<ref>ولایت تاریخی پشت را حدود شهرستان‌های کنونی کاشمر، خلیل‌آباد، بردسکن و کوه‌سرخ و از ولایت‌های دوازده‌گانۀ نیشابور دانسته‌اند.</ref> ذکر شده است. در دورۀ [[رضاشاه پهلوی (آلاشت ۱۲۵۷ـ ژوهانسبورگ ۱۳۲۳ش)|رضاشاه]] شهر فعلی خلیل‌آباد یکی از آبادی‌های دهستان رستاق<ref>Rostaq</ref> در شهرستان کاشمر بود. در اوائل دهۀ 1320ش دهستان‌های شش‌طراز و رستاق جزو شهرستان کاشمر بودند. در سال 1325ش بخش خلیل‌آباد در شهرستان کاشمر ایجاد شد و در 1346ش روستای خلیل‌آباد به شهر ارتقاء یافت. نهایتاً این شهرستان در نیمۀ دوم سال 1382ش با انتزاع از شهرستان کاشمر ایجاد شد. شهرستان خلیل‌آباد هم‌اکنون متشکل است از 2 بخش، 4 دهستان (با مجموع 26 روستا) و 2 شهر: بخش مرکزی (مشتمل بر دهستان‌های حومه و رستاق، به مرکزیت شهر خلیل‌آباد) و بخش شش‌طراز (مشتمل بر دهستان‌های کویر و شش‌طراز، به مرکزیت شهرِ کندر). براساس سرشماری سراسری سال 1395ش جمعیت شهرستان خلیل‌آباد 51,701نفر است؛ طبق اطلاعات مرکز آمار ایران، حدود 37درصد این مقدار شهرنشین و نزدیک به 63درصد روستانشینند. شهرستان خلیل‌آباد در شرق با شهرستان‌های کاشمر و مه‌ولات<ref>Mahvelat</ref>، در جنوب با [[بجستان، شهرستان|شهرستان بجستان]]، در غرب با [[بردسکن، شهرستان|شهرستان بردسکن]] و در شمال با شهرستان کوه‌سرخ<ref>Kuhsorkh</ref> محدود شده است. | ||