شلی وینترز: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
(نام زمان تولد: شرلی شریفت<ref>Shirley Schrift</ref>) بازیگر زن امریکایی، برندۀ [[اسکار، جایزه|جایزۀ اسکار]]. از هنرآموختگان اکتورز استودیو<ref>Actors Studio</ref> بود. از دورۀ دبیرستان روی صحنه میرفت. برای تأمین هزینۀ تحصیل در رشتۀ هنرهای دراماتیک مدتی مدل بود و فروشندگی نیز میکرد. در سال ۱۹۴۱م وارد برادوی<ref>Broadway Theatre</ref> شد. دو سال بعد به هالیوود رفت و به خدمت [[کلمبیا پیکچرز]] درآمد. با ''مرد دوچهره''<ref>''A Double Life''</ref> (1947م) مورد توجه قرار گرفت و با ایفای نقش دختری کارگر که توسط محبوبش اغوا و سپس غرق میشود در ''مکانی در آفتاب''<ref>''A Place in the Sun''</ref> (1951م) به شهرت رسید. برای این فیلم نامزد دریافت جایزۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن هم شد؛ اما بلافاصله به نقشهای مناسب دیگری دست پیدا نکرد. در این دوره به خاطر ویژگی متواضع بودن شخصیتش جلوه داشت. از ۱۹۵۵م، به مدت چهارسال به تئاتر پرداخت. در اواخر دهۀ ۱۹۵۰م که به جلوی دوربین بازگشت، دیگر در سینما ماندگار شد. حالا کمی چاق و با پختگی بیشتر نقش مادران و زنان پا به سن گذاشته و خیابانگردها را برعهده میگرفت و کاملاً جا افتاده مینمود. طی تمام این سالها کار تئاتر را رها نکرد و حتی چند نمایشنامۀ نیمهخودسرگذشتنامه نوشت که تحسین منتقدان را برانگیخت. در تلویزیون نیز، از جمله در مجموعۀ ''روزان''<ref>''Roseanne''</ref> (بازی بین ۱۹91-۱۹۹6م)، فعالیت داشته است. | (نام زمان تولد: شرلی شریفت<ref>Shirley Schrift</ref>) بازیگر زن امریکایی، برندۀ [[اسکار، جایزه|جایزۀ اسکار]]. از هنرآموختگان اکتورز استودیو<ref>Actors Studio</ref> بود. از دورۀ دبیرستان روی صحنه میرفت. برای تأمین هزینۀ تحصیل در رشتۀ هنرهای دراماتیک مدتی مدل بود و فروشندگی نیز میکرد. در سال ۱۹۴۱م وارد برادوی<ref>Broadway Theatre</ref> شد. دو سال بعد به هالیوود رفت و به خدمت [[کلمبیا پیکچرز]] درآمد. با ''مرد دوچهره''<ref>''A Double Life''</ref> (1947م) مورد توجه قرار گرفت و با ایفای نقش دختری کارگر که توسط محبوبش اغوا و سپس غرق میشود در ''مکانی در آفتاب''<ref>''A Place in the Sun''</ref> (1951م) به شهرت رسید. برای این فیلم نامزد دریافت جایزۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن هم شد؛ اما بلافاصله به نقشهای مناسب دیگری دست پیدا نکرد. در این دوره به خاطر ویژگی متواضع بودن شخصیتش جلوه داشت. از ۱۹۵۵م، به مدت چهارسال به تئاتر پرداخت. در اواخر دهۀ ۱۹۵۰م که به جلوی دوربین بازگشت، دیگر در سینما ماندگار شد. حالا کمی چاق و با پختگی بیشتر نقش مادران و زنان پا به سن گذاشته و خیابانگردها را برعهده میگرفت و کاملاً جا افتاده مینمود. طی تمام این سالها کار تئاتر را رها نکرد و حتی چند نمایشنامۀ نیمهخودسرگذشتنامه نوشت که تحسین منتقدان را برانگیخت. در تلویزیون نیز، از جمله در مجموعۀ ''روزان''<ref>''Roseanne''</ref> (بازی بین ۱۹91-۱۹۹6م)، فعالیت داشته است. | ||
وینترز طی حدود 60سال فعالیت حرفهای در حدود 120 فیلم سینمایی و نزدیک به 40 مجموعه و تولید سینمایی حضور یافت. همسران دوم و سومش، ویتوریو گاسمن<ref>Vittorio Gassman</ref> (۱۹۵۲ - ۱۹۵۴) و آنتونی فرنسیوسا<ref>Anthony Franciosa</ref> (۱۹۵۷ - ۱۹۶۰) بازیگر بودند. خاطراتش را در دو کتاب با نامهای ''شلی موسوم به شرلی''<ref>''Shelley: Also known as Shirley''</ref> (۱۹۸0م) و ''شلی ۲: میانۀ قرن من''<ref>''Shelley II: The Middle of My Century''</ref> (۱۹۸۹م) نوشته است. برای ''ماجرای پوزیدون''<ref>''The Poseidon Adventure''</ref> (1972م) نیز نامزد دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش دوم بود و این جایزه را دو بار برای ایفای نقش مادر در فیلمهای ''خاطرات آنه فرانک''<ref>''The Diary of Anne Frank''</ref> (1959م) و ''تکهای آبی''<ref>''A Patch of Blue''</ref> (1965م) برنده شد. شلی وینترز در سالهای آخر عمرش دچار بیماری قلبی شد و نهایتاً براثر سکتۀ قلبی درگذشت | وینترز طی حدود 60سال فعالیت حرفهای در حدود 120 فیلم سینمایی و نزدیک به 40 مجموعه و تولید سینمایی حضور یافت. همسران دوم و سومش، ویتوریو گاسمن<ref>Vittorio Gassman</ref> (۱۹۵۲ - ۱۹۵۴) و آنتونی فرنسیوسا<ref>Anthony Franciosa</ref> (۱۹۵۷ - ۱۹۶۰) بازیگر بودند. خاطراتش را در دو کتاب با نامهای ''شلی موسوم به شرلی''<ref>''Shelley: Also known as Shirley''</ref> (۱۹۸0م) و ''شلی ۲: میانۀ قرن من''<ref>''Shelley II: The Middle of My Century''</ref> (۱۹۸۹م) نوشته است. برای ''ماجرای پوزیدون''<ref>''The Poseidon Adventure''</ref> (1972م) نیز نامزد دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش دوم بود و این جایزه را دو بار برای ایفای نقش مادر در فیلمهای ''خاطرات آنه فرانک''<ref>''The Diary of Anne Frank''</ref> (1959م) و ''تکهای آبی''<ref>''A Patch of Blue''</ref> (1965م) برنده شد. شلی وینترز در سالهای آخر عمرش دچار بیماری قلبی شد و نهایتاً براثر سکتۀ قلبی درگذشت. | ||
'''گزیدۀ آثار سینمایی''' | |||
* ''مرد دوچهره'' ([[کیوکر، جورج (۱۸۹۹ـ۱۹۸۳)|جورج کیوکر]] - ۱۹۴۷) | |||
* ''سرقت''<ref>''Larceny''</ref> (جورج شرمن<ref>George Sherman</ref> - ۱۹۴۸) | |||
* ''گریه شهر''<ref>''Cry of the City''</ref> ([[سیودماک، رابرت (۱۹۰۰ـ۱۹۷۳)|رابرت سیودماک]] - ۱۹۴۸) | |||
* ''وینچستر ۷۳''<ref>''Winchester '73''</ref> ([[مان، آنتونی (۱۹۰۶ـ۱۹۶۷)|آنتونی مان]] - ۱۹۵۰) | |||
* ''مکانی در آفتاب'' ([[استیونز، جورج (۱۹۰۴ـ۱۹۷۵)|جورج استیونز]] - ۱۹۵۱) | |||
* ''شب شکارچی''<ref>''The Night of the Hunter''</ref> ([[لاتون، چارلز (۱۸۹۹ـ۱۹۶۲)|چارلز لاتون]] - ۱۹۵۵) | |||
* ''خاطرات آنه فرانک'' (جورج استیونز - ۱۹۵۹) | |||
* ''وحشیهای جوان''<ref>''The Young Savages''</ref> (جان فرانکهایمر<ref>John Michael Frankenheimer</ref> - ۱۹۶۱) | |||
* ''لولیتا''<ref>''Lolita''</ref> ([[کوبریک، استنلی (۱۹۲۸ـ۱۹۹۹)|استنلی کوبریک]] - ۱۹۶۲) | |||
* ''بالکن''<ref>''The Balcony''</ref> ([[ژنه، ژان (۱۹۱۰ـ۱۹۸۶)|ژان ژنه]] - ۱۹۶۳) | |||
* ''تکهای آبی'' (گای گرین<ref>Guy Green</ref> - ۱۹۶۵) | |||
* ''الفی''<ref>''Alfie''</ref> (لوئیس گیلبرت<ref><bdi>Lewis Gilbert</bdi></ref> - ۱۹۶۶) | |||
* ''مادر خونین''<ref>''Bloody Mama''</ref> ([[کورمن، راجر (۱۹۲۶)|راجر کورمن]] - ۱۹۷۰) | |||
* ''ماجرای پوزیدون'' (رونالد نیم<ref>Ronald Neame</ref> - ۱۹۷۲) | |||
* ''مستأجر''<ref>''The Tenant''</ref> ([[پولانسکی، رومن (۱۹۳۳)|رومن پولانسکی]] - ۱۹۷۶) | |||
* ''ایستگاه بعدی، روستای گرینویچ''<ref>''Next Stop, Greenwich Village''</ref> (پل مازورسکی<ref>Paul Mazursky</ref> - ۱۹۷۶) | |||
* ''پرتره یک بانو''<ref>''The Portrait of a Lady''</ref> ([[کمپیون، جین (۱۹۵۴)|جین کمپیون]] - ۱۹۹۹) | |||
* ''پادشاه کولیها''<ref>''King of the Gypsies''</ref> (فرانک پیرسون<ref>Frank Pierson</ref> - ۱۹۷۸) | |||
* ''الویس''<ref>''Elvis''</ref> ([[کارپنتر، جان (۱۹۴۸)|جان کارپنتر]] - ۱۹۷۹) | |||
---- | ---- | ||
نسخهٔ ۱ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۸
شلی وینترز (میسوری ۱۸ اوت ۱۹۲۰ - کالیفرنیا ۱۴ ژانویهٔ ۲۰۰۶م) Shelley Winters
(نام زمان تولد: شرلی شریفت[۱]) بازیگر زن امریکایی، برندۀ جایزۀ اسکار. از هنرآموختگان اکتورز استودیو[۲] بود. از دورۀ دبیرستان روی صحنه میرفت. برای تأمین هزینۀ تحصیل در رشتۀ هنرهای دراماتیک مدتی مدل بود و فروشندگی نیز میکرد. در سال ۱۹۴۱م وارد برادوی[۳] شد. دو سال بعد به هالیوود رفت و به خدمت کلمبیا پیکچرز درآمد. با مرد دوچهره[۴] (1947م) مورد توجه قرار گرفت و با ایفای نقش دختری کارگر که توسط محبوبش اغوا و سپس غرق میشود در مکانی در آفتاب[۵] (1951م) به شهرت رسید. برای این فیلم نامزد دریافت جایزۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن هم شد؛ اما بلافاصله به نقشهای مناسب دیگری دست پیدا نکرد. در این دوره به خاطر ویژگی متواضع بودن شخصیتش جلوه داشت. از ۱۹۵۵م، به مدت چهارسال به تئاتر پرداخت. در اواخر دهۀ ۱۹۵۰م که به جلوی دوربین بازگشت، دیگر در سینما ماندگار شد. حالا کمی چاق و با پختگی بیشتر نقش مادران و زنان پا به سن گذاشته و خیابانگردها را برعهده میگرفت و کاملاً جا افتاده مینمود. طی تمام این سالها کار تئاتر را رها نکرد و حتی چند نمایشنامۀ نیمهخودسرگذشتنامه نوشت که تحسین منتقدان را برانگیخت. در تلویزیون نیز، از جمله در مجموعۀ روزان[۶] (بازی بین ۱۹91-۱۹۹6م)، فعالیت داشته است.
وینترز طی حدود 60سال فعالیت حرفهای در حدود 120 فیلم سینمایی و نزدیک به 40 مجموعه و تولید سینمایی حضور یافت. همسران دوم و سومش، ویتوریو گاسمن[۷] (۱۹۵۲ - ۱۹۵۴) و آنتونی فرنسیوسا[۸] (۱۹۵۷ - ۱۹۶۰) بازیگر بودند. خاطراتش را در دو کتاب با نامهای شلی موسوم به شرلی[۹] (۱۹۸0م) و شلی ۲: میانۀ قرن من[۱۰] (۱۹۸۹م) نوشته است. برای ماجرای پوزیدون[۱۱] (1972م) نیز نامزد دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش دوم بود و این جایزه را دو بار برای ایفای نقش مادر در فیلمهای خاطرات آنه فرانک[۱۲] (1959م) و تکهای آبی[۱۳] (1965م) برنده شد. شلی وینترز در سالهای آخر عمرش دچار بیماری قلبی شد و نهایتاً براثر سکتۀ قلبی درگذشت.
گزیدۀ آثار سینمایی
- مرد دوچهره (جورج کیوکر - ۱۹۴۷)
- سرقت[۱۴] (جورج شرمن[۱۵] - ۱۹۴۸)
- گریه شهر[۱۶] (رابرت سیودماک - ۱۹۴۸)
- وینچستر ۷۳[۱۷] (آنتونی مان - ۱۹۵۰)
- مکانی در آفتاب (جورج استیونز - ۱۹۵۱)
- شب شکارچی[۱۸] (چارلز لاتون - ۱۹۵۵)
- خاطرات آنه فرانک (جورج استیونز - ۱۹۵۹)
- وحشیهای جوان[۱۹] (جان فرانکهایمر[۲۰] - ۱۹۶۱)
- لولیتا[۲۱] (استنلی کوبریک - ۱۹۶۲)
- بالکن[۲۲] (ژان ژنه - ۱۹۶۳)
- تکهای آبی (گای گرین[۲۳] - ۱۹۶۵)
- الفی[۲۴] (لوئیس گیلبرت[۲۵] - ۱۹۶۶)
- مادر خونین[۲۶] (راجر کورمن - ۱۹۷۰)
- ماجرای پوزیدون (رونالد نیم[۲۷] - ۱۹۷۲)
- مستأجر[۲۸] (رومن پولانسکی - ۱۹۷۶)
- ایستگاه بعدی، روستای گرینویچ[۲۹] (پل مازورسکی[۳۰] - ۱۹۷۶)
- پرتره یک بانو[۳۱] (جین کمپیون - ۱۹۹۹)
- پادشاه کولیها[۳۲] (فرانک پیرسون[۳۳] - ۱۹۷۸)
- الویس[۳۴] (جان کارپنتر - ۱۹۷۹)
- ↑ Shirley Schrift
- ↑ Actors Studio
- ↑ Broadway Theatre
- ↑ A Double Life
- ↑ A Place in the Sun
- ↑ Roseanne
- ↑ Vittorio Gassman
- ↑ Anthony Franciosa
- ↑ Shelley: Also known as Shirley
- ↑ Shelley II: The Middle of My Century
- ↑ The Poseidon Adventure
- ↑ The Diary of Anne Frank
- ↑ A Patch of Blue
- ↑ Larceny
- ↑ George Sherman
- ↑ Cry of the City
- ↑ Winchester '73
- ↑ The Night of the Hunter
- ↑ The Young Savages
- ↑ John Michael Frankenheimer
- ↑ Lolita
- ↑ The Balcony
- ↑ Guy Green
- ↑ Alfie
- ↑ Lewis Gilbert
- ↑ Bloody Mama
- ↑ Ronald Neame
- ↑ The Tenant
- ↑ Next Stop, Greenwich Village
- ↑ Paul Mazursky
- ↑ The Portrait of a Lady
- ↑ King of the Gypsies
- ↑ Frank Pierson
- ↑ Elvis