اف موری آبراهام: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۴: خط ۴:
(نام کامل: فحرید موری آبراهام<ref>Fahrid Murray Abraham</ref>) بازیگر سوری‌تبارِ امریکاییِ برندۀ [[اسکار، جایزه|جایزۀ اسکار]] بهترین بازیگر نقش اول مرد. پدر و مادرش به ترتیب سوری و ایتالیایی بودند. تحصیلاتش را در دانشگاه تگزاس<ref>University of Texas</ref> به پایان رساند. سپس در استودیوی هربرت برگاف<ref>Herbert Berghof Studio</ref> (در نیویورک) تحت نظر یوتا هیگن<ref>Uta Hagen</ref> (1919 - 2004م) آموزش بازیگری دید. از اواسط دهۀ 1960م روی صحنه رفت. در سال 1971م نیز نخستین فیلمش را بازی کرد. پس از سال‌ها بازی در نقش‌های کوچکِ فیلم‌های گاه معتبر، سرانجام برای نقش [[سالیری ، آنتونیو (۱۷۵۰ـ۱۸۲۵)|آنتونیو سالیری]] در ''آمادئوس''<ref>''Amadeus''</ref> (1984م) برندۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اصلی شد و به شهرت رسید. آبراهام برای ''آمادئوس'' برندهٔ جایزه گلدن گلوب<ref>Golden Globe Award</ref> بهترین بازیگر مرد فیلم درام و نامزد دریافت جایزۀ بفتا<ref>British Academy Film Awards</ref>ی بهترین بازیگر نقش اول مرد نیز شد. در سال‌های بعد حضور فعال و چشمگیری (از جمله در ''نام گل سرخ''<ref>''Der Name der Rose''</ref>/1986م، ''مردی بی‌گناه''<ref>''An Innocent Man''</ref>/ 1989م و ''چشم بیوه''<ref>''Eye of the Widow''</ref>/1991م) داشت. پس از حضور در آثار فیلسمازان ایتالیایی در دهۀ نخست 2000م، در دههٔ بعد در دو فیلم تحسین‌شده بازی کرد: اول در فیلمی از [[کوین، برادران|برادران کوئن]] با عنوان ''درون لوین دیویس''<ref>''Inside Llewyn Davis''</ref> (۲۰۱۳م) در نقش برنامه‌ریز و مدیر موسیقی فولکلور (باد گراسمن<ref>Bud Grossman</ref>) و سپس در فیلمی از وس اندرسون<ref>Wes Anderson</ref> با عنوان ''هتل بزرگ بوداپست''<ref>''The Grand Budapest Hotel''</ref> (۲۰۱۴م) در نقش مردی مرموز به نام «آقای مصطفی». در این دهه حضور او در نقش یک متخصص عملیات سیاه به نام «دار آدل<ref>Dar Adal</ref>» در مجموعۀ تلویزیونی ''هوملند''<ref>''Homeland''</ref> نیز مورد توجه قرار گرفت.   
(نام کامل: فحرید موری آبراهام<ref>Fahrid Murray Abraham</ref>) بازیگر سوری‌تبارِ امریکاییِ برندۀ [[اسکار، جایزه|جایزۀ اسکار]] بهترین بازیگر نقش اول مرد. پدر و مادرش به ترتیب سوری و ایتالیایی بودند. تحصیلاتش را در دانشگاه تگزاس<ref>University of Texas</ref> به پایان رساند. سپس در استودیوی هربرت برگاف<ref>Herbert Berghof Studio</ref> (در نیویورک) تحت نظر یوتا هیگن<ref>Uta Hagen</ref> (1919 - 2004م) آموزش بازیگری دید. از اواسط دهۀ 1960م روی صحنه رفت. در سال 1971م نیز نخستین فیلمش را بازی کرد. پس از سال‌ها بازی در نقش‌های کوچکِ فیلم‌های گاه معتبر، سرانجام برای نقش [[سالیری ، آنتونیو (۱۷۵۰ـ۱۸۲۵)|آنتونیو سالیری]] در ''آمادئوس''<ref>''Amadeus''</ref> (1984م) برندۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اصلی شد و به شهرت رسید. آبراهام برای ''آمادئوس'' برندهٔ جایزه گلدن گلوب<ref>Golden Globe Award</ref> بهترین بازیگر مرد فیلم درام و نامزد دریافت جایزۀ بفتا<ref>British Academy Film Awards</ref>ی بهترین بازیگر نقش اول مرد نیز شد. در سال‌های بعد حضور فعال و چشمگیری (از جمله در ''نام گل سرخ''<ref>''Der Name der Rose''</ref>/1986م، ''مردی بی‌گناه''<ref>''An Innocent Man''</ref>/ 1989م و ''چشم بیوه''<ref>''Eye of the Widow''</ref>/1991م) داشت. پس از حضور در آثار فیلسمازان ایتالیایی در دهۀ نخست 2000م، در دههٔ بعد در دو فیلم تحسین‌شده بازی کرد: اول در فیلمی از [[کوین، برادران|برادران کوئن]] با عنوان ''درون لوین دیویس''<ref>''Inside Llewyn Davis''</ref> (۲۰۱۳م) در نقش برنامه‌ریز و مدیر موسیقی فولکلور (باد گراسمن<ref>Bud Grossman</ref>) و سپس در فیلمی از وس اندرسون<ref>Wes Anderson</ref> با عنوان ''هتل بزرگ بوداپست''<ref>''The Grand Budapest Hotel''</ref> (۲۰۱۴م) در نقش مردی مرموز به نام «آقای مصطفی». در این دهه حضور او در نقش یک متخصص عملیات سیاه به نام «دار آدل<ref>Dar Adal</ref>» در مجموعۀ تلویزیونی ''هوملند''<ref>''Homeland''</ref> نیز مورد توجه قرار گرفت.   


موری آبراهام در تمام دورۀ فعالیت حرفه‌ای‌اش در اجراهای زیادی از آثار [[شکسپیر، ویلیام (۱۵۶۴ـ ۱۶۱۶)|شکسپیر]]، [[بکت، سامویل (۱۹۰۶ـ۱۹۸۹)|بکت]] و [[چخوف، آنتون (۱۸۶۰ـ۱۹۰۴)|چخوف]] به روی صحنه رفته است، که بازی‌اش در نمایش [[در انتظار گودو]] در نقش پوزو<ref>Pozzo</ref> (اجرای سال 1988م) شهرت دارد.       
موری آبراهام در تمام دورۀ فعالیت حرفه‌ای‌اش در اجراهای زیادی از آثار [[شکسپیر، ویلیام (۱۵۶۴ـ ۱۶۱۶)|شکسپیر]]، [[بکت، ساموئل|بکت]] و [[چخوف، آنتون (۱۸۶۰ـ۱۹۰۴)|چخوف]] به روی صحنه رفته است، که بازی‌اش در نمایش [[در انتظار گودو]] در نقش پوزو<ref>Pozzo</ref> (اجرای سال 1988م) شهرت دارد.       




خط ۱۰: خط ۱۰:
'''گزیدۀ آثار سینمایی'''   
'''گزیدۀ آثار سینمایی'''   


* ''سرپیکو''<ref><bdi>''Serpico''</bdi></ref> ([[لومت، سیدنی (۱۹۲۴ـ ۲۰۱۱)|سیدنی لومت]] - ۱۹۷۳)
* ''سرپیکو''<ref><bdi>''Serpico''</bdi></ref> ([[لومت، سیدنی (۱۹۲۴ـ ۲۰۱۱)|سیدنی لومت]] - ۱۹۷۳م)
* ''پسران آفتاب''<ref><bdi>''The Sunshine Boys''</bdi></ref> (هربرت راس<ref>Herbert Ross</ref> - ۱۹۷۵)
* ''پسران آفتاب''<ref><bdi>''The Sunshine Boys''</bdi></ref> (هربرت راس<ref>Herbert Ross</ref> - ۱۹۷۵م)
* ''صورت‌زخمی''<ref><bdi>''Scarface''</bdi></ref> ([[دی پالما، برایان (۱۹۴۰)|برایان دی پالما]] - ۱۹۸۳)
* ''صورت‌زخمی''<ref><bdi>''Scarface''</bdi></ref> ([[دی پالما، برایان (۱۹۴۰)|برایان دی پالما]] - ۱۹۸۳م)
* ''آمادئوس'' ([[فورمن، میلوش (۱۹۳۲)|میلوش فورمن]] - ۱۹۸۴)  
* ''آمادئوس'' ([[فورمن، میلوش (۱۹۳۲)|میلوش فورمن]] - ۱۹۸۴م)
* ''نام گل سرخ'' (ژان ژاک آنو<ref>Jean-Jacques Annaud</ref> - ۱۹۸۶)  
* ''نام گل سرخ'' (ژان ژاک آنو<ref>Jean-Jacques Annaud</ref> - ۱۹۸۶م)
* ''سوگلی''<ref><bdi>''The Favorite''</bdi></ref> (جک اسمایت<ref>Jack Smight</ref> - ۱۹۸۹)
* ''سوگلی''<ref><bdi>''The Favorite''</bdi></ref> (جک اسمایت<ref>Jack Smight</ref> - ۱۹۸۹م)
* ''مردی بی‌گناه'' (پیتر ییتس<ref>Peter Yates</ref> - ۱۹۸۹)
* ''مردی بی‌گناه'' (پیتر ییتس<ref>Peter Yates</ref> - ۱۹۸۹م)
* ''آتش غرور''<ref><bdi>''The Bonfire of the Vanities''</bdi></ref> (برایان دی پالما - 1990)
* ''آتش غرور''<ref><bdi>''The Bonfire of the Vanities''</bdi></ref> (برایان دی پالما - 1990م)
* ''با شمشیر''<ref><bdi>''By the Sword''</bdi></ref> (جرمی کاگان<ref>Jeremy Kagan</ref> - ۱۹۹۱)
* ''با شمشیر''<ref><bdi>''By the Sword''</bdi></ref> (جرمی کاگان<ref>Jeremy Kagan</ref> - ۱۹۹۱م)
* ''چشم بیوه''<ref><bdi>''Eye of the Widow''</bdi></ref> (اندرو وی. مک‌لاگلن<ref>Andrew V. McLaglen</ref> - ۱۹۹۱)
* ''چشم بیوه''<ref><bdi>''Eye of the Widow''</bdi></ref> (اندرو وی. مک‌لاگلن<ref>Andrew V. McLaglen</ref> - ۱۹۹۱م)
* ''نجات از شکار شدن''<ref><bdi>''Surviving the Game''</bdi></ref> (ارنست دیکرسون<ref>Ernest Dickerson</ref> - ۱۹۹۴)  
* ''نجات از شکار شدن''<ref><bdi>''Surviving the Game''</bdi></ref> (ارنست دیکرسون<ref>Ernest Dickerson</ref> - ۱۹۹۴م)
* ''آفرودیت توان''<ref><bdi>''Mighty Aphrodite''</bdi></ref>''ا'' ([[آلن، وودی (۱۹۳۵)|وودی آلن]] - ۱۹۹۵)
* ''آفرودیت توانا''<ref><bdi>''Mighty Aphrodite''</bdi></ref> ([[آلن، وودی (۱۹۳۵)|وودی آلن]] - ۱۹۹۵م)
* ''تقلید''<ref>''Mimic''</ref> (گی‌یرمو دل تورو<ref>Guillermo del Toro</ref> - ۱۹۹۷)  
* ''تقلید''<ref>''Mimic''</ref> (گی‌یرمو دل تورو<ref>Guillermo del Toro</ref> - ۱۹۹۷م)
* ''یافتن فارستر''<ref><bdi>''Finding Forrester''</bdi></ref> (گاس ون سنت<ref>Gus Van Sant</ref> - ۲۰۰۰)
* ''یافتن فارستر''<ref><bdi>''Finding Forrester''</bdi></ref> (گاس ون سنت<ref>Gus Van Sant</ref> - ۲۰۰۰م)
* ''اسرار دانته''<ref><bdi>''Il mistero di Dante''</bdi></ref> (لوییس نرو<ref>Louis Nero</ref> - ۲۰۱۴)
* ''اسرار دانته''<ref><bdi>''Il mistero di Dante''</bdi></ref> (لوئیس نرو<ref>Louis Nero</ref> - ۲۰۱۴م)


----
----

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۲۷

اف. موری آبراهام
F. Murray Abraham
زادروز پنسیلوانیا 24 اکتبر 1939م
ملیت امریکاییِ سوری‌تبار
تحصیلات و محل تحصیل دانشگاه تگزاس
شغل و تخصص اصلی بازیگر
آثار سرپیکو (۱۹۷۳)؛ صورت‌زخمی (۱۹۸۳)؛ آمادئوس (۱۹۸۴)؛ نام گل سرخ (۱۹۸۶)؛ مردی بی‌گناه (۱۹۸۹)؛ آتش غرور (1990)
گروه مقاله سینما
جوایز و افتخارات جایزۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد (1984م)

اف. موری آبراهام (پنسیلوانیا 24 اکتبر 1939م - ) F. Murray Abraham

اف. موری آبراهام در نمایی از فیلم آمادئوس
اف. موری آبراهام

(نام کامل: فحرید موری آبراهام[۱]) بازیگر سوری‌تبارِ امریکاییِ برندۀ جایزۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد. پدر و مادرش به ترتیب سوری و ایتالیایی بودند. تحصیلاتش را در دانشگاه تگزاس[۲] به پایان رساند. سپس در استودیوی هربرت برگاف[۳] (در نیویورک) تحت نظر یوتا هیگن[۴] (1919 - 2004م) آموزش بازیگری دید. از اواسط دهۀ 1960م روی صحنه رفت. در سال 1971م نیز نخستین فیلمش را بازی کرد. پس از سال‌ها بازی در نقش‌های کوچکِ فیلم‌های گاه معتبر، سرانجام برای نقش آنتونیو سالیری در آمادئوس[۵] (1984م) برندۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اصلی شد و به شهرت رسید. آبراهام برای آمادئوس برندهٔ جایزه گلدن گلوب[۶] بهترین بازیگر مرد فیلم درام و نامزد دریافت جایزۀ بفتا[۷]ی بهترین بازیگر نقش اول مرد نیز شد. در سال‌های بعد حضور فعال و چشمگیری (از جمله در نام گل سرخ[۸]/1986م، مردی بی‌گناه[۹]/ 1989م و چشم بیوه[۱۰]/1991م) داشت. پس از حضور در آثار فیلسمازان ایتالیایی در دهۀ نخست 2000م، در دههٔ بعد در دو فیلم تحسین‌شده بازی کرد: اول در فیلمی از برادران کوئن با عنوان درون لوین دیویس[۱۱] (۲۰۱۳م) در نقش برنامه‌ریز و مدیر موسیقی فولکلور (باد گراسمن[۱۲]) و سپس در فیلمی از وس اندرسون[۱۳] با عنوان هتل بزرگ بوداپست[۱۴] (۲۰۱۴م) در نقش مردی مرموز به نام «آقای مصطفی». در این دهه حضور او در نقش یک متخصص عملیات سیاه به نام «دار آدل[۱۵]» در مجموعۀ تلویزیونی هوملند[۱۶] نیز مورد توجه قرار گرفت.

موری آبراهام در تمام دورۀ فعالیت حرفه‌ای‌اش در اجراهای زیادی از آثار شکسپیر، بکت و چخوف به روی صحنه رفته است، که بازی‌اش در نمایش در انتظار گودو در نقش پوزو[۱۷] (اجرای سال 1988م) شهرت دارد.


گزیدۀ آثار سینمایی


  1. Fahrid Murray Abraham
  2. University of Texas
  3. Herbert Berghof Studio
  4. Uta Hagen
  5. Amadeus
  6. Golden Globe Award
  7. British Academy Film Awards
  8. Der Name der Rose
  9. An Innocent Man
  10. Eye of the Widow
  11. Inside Llewyn Davis
  12. Bud Grossman
  13. Wes Anderson
  14. The Grand Budapest Hotel
  15. Dar Adal
  16. Homeland
  17. Pozzo
  18. Serpico
  19. The Sunshine Boys
  20. Herbert Ross
  21. Scarface
  22. Jean-Jacques Annaud
  23. The Favorite
  24. Jack Smight
  25. Peter Yates
  26. The Bonfire of the Vanities
  27. By the Sword
  28. Jeremy Kagan
  29. Eye of the Widow
  30. Andrew V. McLaglen
  31. Surviving the Game
  32. Ernest Dickerson
  33. Mighty Aphrodite
  34. Mimic
  35. Guillermo del Toro
  36. Finding Forrester
  37. Gus Van Sant
  38. Il mistero di Dante
  39. Louis Nero