روانسر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
روانسر، شهر Ravansar, city<br> | |||
شهری در شمال [[کرمانشاه، استان|استان کرمانشاه]]، مرکز اداری [[روانسر، شهرستان|شهرستان روانسر]]. با ارتفاع ۱,۳۶۰متر در منطقهای کوهستانی در ۵۶کیلومتری شمال غربی [[کرمانشاه، شهر|کرمانشاه]] و ۱۹کیلومتری جنوب شرقی [[جوانرود، شهر|جوانرود]]، سر راه کرمانشاه به [[تازه آباد، شهر|تازهآباد]]، کنار راه [[اسلام آباد غرب، شهر|اسلامآباد]] به [[پاوه، شهر|پاوه]] و در درّۀ جنوبی کوه هولآور قرار دارد. اقلیم آن معتدل و نیمهمرطوب، و جمعیت آن 24,۵27نفر است (۱۳9۵ش). | شهری در شمال [[کرمانشاه، استان|استان کرمانشاه]]، مرکز اداری [[روانسر، شهرستان|شهرستان روانسر]]. با ارتفاع ۱,۳۶۰متر در منطقهای کوهستانی در ۵۶کیلومتری شمال غربی [[کرمانشاه، شهر|کرمانشاه]] و ۱۹کیلومتری جنوب شرقی [[جوانرود، شهر|جوانرود]]، سر راه کرمانشاه به [[تازه آباد، شهر|تازهآباد]]، کنار راه [[اسلام آباد غرب، شهر|اسلامآباد]] به [[پاوه، شهر|پاوه]] و در درّۀ جنوبی کوه هولآور قرار دارد. اقلیم آن معتدل و نیمهمرطوب، و جمعیت آن 24,۵27نفر است (۱۳9۵ش). مردم این شهر عموماً سنی شافعیاند و به زبان کردی (گویش اردلانی) سخن میگویند. | ||
در ۱۳۷۲ش، آبادی روانسر با پیوستن روستاى گرمهخانى به آن به شهر تبدیل شد. و نهایتاً در اواخر سال 1383ش، بر اساس مصوبۀ هیأت وزیران در جلسۀ 24 آذر 1383ش، با انتزاع بخش روانسر از [[جوانرود، شهرستان|شهرستان جوانرود]] و الحاق آبادیها و مناطقی از شهرستانهای جوانرود، [[کرمانشاه، شهرستان|کرمانشاه]] و [[پاوه، شهرستان|پاوه]] به آن به شهرستان ارتقاء یافت. کوشک فرهاد/ دخمۀ روانسر که گوردخمهای مربوط به دورۀ مادها یا هخامنشیان است، در مجاورت شهر قرار دارد. | |||
---- | |||
<br><!--22134700--> | <br><!--22134700--> | ||
[[رده:جغرافیای ایران]] | [[رده:جغرافیای ایران]] | ||
[[رده:کرمانشاه]] | [[رده:کرمانشاه]] |
نسخهٔ ۱۹ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۰۶
روانسر، شهر Ravansar, city
شهری در شمال استان کرمانشاه، مرکز اداری شهرستان روانسر. با ارتفاع ۱,۳۶۰متر در منطقهای کوهستانی در ۵۶کیلومتری شمال غربی کرمانشاه و ۱۹کیلومتری جنوب شرقی جوانرود، سر راه کرمانشاه به تازهآباد، کنار راه اسلامآباد به پاوه و در درّۀ جنوبی کوه هولآور قرار دارد. اقلیم آن معتدل و نیمهمرطوب، و جمعیت آن 24,۵27نفر است (۱۳9۵ش). مردم این شهر عموماً سنی شافعیاند و به زبان کردی (گویش اردلانی) سخن میگویند.
در ۱۳۷۲ش، آبادی روانسر با پیوستن روستاى گرمهخانى به آن به شهر تبدیل شد. و نهایتاً در اواخر سال 1383ش، بر اساس مصوبۀ هیأت وزیران در جلسۀ 24 آذر 1383ش، با انتزاع بخش روانسر از شهرستان جوانرود و الحاق آبادیها و مناطقی از شهرستانهای جوانرود، کرمانشاه و پاوه به آن به شهرستان ارتقاء یافت. کوشک فرهاد/ دخمۀ روانسر که گوردخمهای مربوط به دورۀ مادها یا هخامنشیان است، در مجاورت شهر قرار دارد.