ابان بن عبدالحمید لاحقی: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=ابان بن عبدالحمید لاحقی|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=|تاریخ مرگ=۲۰۰ق|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=شاعر|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=ترجمه‌های عربی ابن مقفع از آثار پهلوی میانه، ازقبیل کلیله و دمنه، بلوهر و بوذاسف، سندبادنامه و مزدک‌نامه و قصه‌های سلحشوری اردشیر و انوشیروان، را به نظم درآورد|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | {{جعبه زندگینامه|عنوان=ابان بن عبدالحمید لاحقی|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=|تاریخ مرگ=۲۰۰ق|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=شاعر|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=ترجمه‌های عربی ابن مقفع از آثار پهلوی میانه، ازقبیل کلیله و دمنه، بلوهر و بوذاسف، سندبادنامه و مزدک‌نامه و قصه‌های سلحشوری اردشیر و انوشیروان، را به نظم درآورد|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=ادبیات فارسی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | ||
اَبان بن عبدالحمید لاحقی ( ـ۲۰۰ق)<br> | اَبان بن عبدالحمید لاحقی ( ـ۲۰۰ق)<br> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۵۵
| ابان بن عبدالحمید لاحقی | |
|---|---|
| درگذشت | ۲۰۰ق |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر |
| آثار | ترجمه‌های عربی ابن مقفع از آثار پهلوی میانه، ازقبیل کلیله و دمنه، بلوهر و بوذاسف، سندبادنامه و مزدک‌نامه و قصه‌های سلحشوری اردشیر و انوشیروان، را به نظم درآورد |
| گروه مقاله | ادبیات فارسی |
اَبان بن عبدالحمید لاحقی ( ـ۲۰۰ق)
شاعر ایرانی‌تبار عصر عباسی. از موالی بنو رَقاش بصره بود. به بغداد رفت و خود را در حمایت برمکیان قرار داد و مدایحی در وصف برامکه به‌ویژه فضل بن یحیی، و هارون‌الرشید سرود. ترجمه‌های عربی ابن مقفع از آثار پهلوی میانه، ازقبیل کلیله و دمنه، بلوهر و بوذاسف، سندبادنامه و مزدک‌نامه و قصه‌های سلحشوری اردشیر و انوشیروان، را به نظم درآورد و خود نیز آثاری تصنیف کرد که هیچ‌یک باقی نمانده و فقط جزئی از آن‌ها در کتاب الاغانی و منابع دیگر حفظ شده است. ابونواس وی را مانوی خوانده است.