بیکن، فرانسیس (۱۹۰۹ـ۱۹۹۲): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
نقاش ایرلندی. از مشهورترین و بحث‌برانگیزترین هنرمندان معاصر جهان است. در [[دوبلین، شهر|دوبلین]]<ref>Dublin </ref> از پدر و مادری انگلیسی به‌دنیا آمد. از ۱۶سالگی به [[لندن (انگلستان)|لندن]] رفت و به طراحی داخلی پرداخت. نقاشی خودآموخته بود؛ نخستین نقاشی‌هایش انتزاعی<ref>abstract </ref> بودند، اما به‌تدریج به [[اکسپرسیونیسم (هنر)|اکسپرسیونیسم]]<ref>expressionism </ref> شخصی و تکان‌دهنده‌ای روآورد: پیکره‌هایی هیولامانند و کژنماشده، منزوی، و محبوس در فضایی غریب و خفقان‌زده، با تناسباتی نامعمول. بیشتر آثار اولیۀ خود را معدوم یا پنهان می‌کرد، تا آن‌که در ۱۹۴۵م، پردۀ سه‌لتۀ ''مشق‌های سه‌گانۀ پیکرها برای موضوع تصلیب''<ref>''Three Studies for Figures at The Base of a Crucifixion ''</ref> ([[نگارخانه تیت|نگارخانۀ تیت]]<ref>Tate Gallery </ref>، لندن)، در نگارخانۀ [[لوفور، گرترود فون (۱۸۷۶ـ۱۹۷۱)|لوفور]]<ref>Lefevre Gallery </ref> به‌نمایش درآمد. این تابلو چنان جنجالی آفرید که شهرتی ناگهانی را نصیب بیکن ساخت. | نقاش ایرلندی. از مشهورترین و بحث‌برانگیزترین هنرمندان معاصر جهان است. در [[دوبلین، شهر|دوبلین]]<ref>Dublin </ref> از پدر و مادری انگلیسی به‌دنیا آمد. از ۱۶سالگی به [[لندن (انگلستان)|لندن]] رفت و به طراحی داخلی پرداخت. نقاشی خودآموخته بود؛ نخستین نقاشی‌هایش انتزاعی<ref>abstract </ref> بودند، اما به‌تدریج به [[اکسپرسیونیسم (هنر)|اکسپرسیونیسم]]<ref>expressionism </ref> شخصی و تکان‌دهنده‌ای روآورد: پیکره‌هایی هیولامانند و کژنماشده، منزوی، و محبوس در فضایی غریب و خفقان‌زده، با تناسباتی نامعمول. بیشتر آثار اولیۀ خود را معدوم یا پنهان می‌کرد، تا آن‌که در ۱۹۴۵م، پردۀ سه‌لتۀ ''مشق‌های سه‌گانۀ پیکرها برای موضوع تصلیب''<ref>''Three Studies for Figures at The Base of a Crucifixion ''</ref> ([[نگارخانه تیت|نگارخانۀ تیت]]<ref>Tate Gallery </ref>، لندن)، در نگارخانۀ [[لوفور، گرترود فون (۱۸۷۶ـ۱۹۷۱)|لوفور]]<ref>Lefevre Gallery </ref> به‌نمایش درآمد. این تابلو چنان جنجالی آفرید که شهرتی ناگهانی را نصیب بیکن ساخت. | ||
[[پرونده:12471500-3.jpg|بندانگشتی|''دو پیکرۀ خوابیده بر بستر به همراه یک مراقب'']] | [[پرونده:12471500-3.jpg|بندانگشتی|''دو پیکرۀ خوابیده بر بستر به همراه یک مراقب'']] | ||
آثارش بیانی قدرتمند از تشویش و پوچی ذاتی زندگی قرن بیستم‌اند. برجستگی کار بیکن تنها در موضوعات آن نبود، بلکه در نحوۀ برخورد با رنگ، چگونگی تغییر شکل و محوکردن چهره‌ها و اندام‌ها، و غنای شکوهمند تکنیکی، که گاه با استادان بزرگ ونیزی<ref>Venetian Old Masters </ref> قابل قیاس بود، نیز نهفته بود. برخی از آثار برجسته‌اش در موزۀ هنرهای معاصر تهران<ref>Tehran Museum of Contemporary Art </ref> نگهداری می‌شوند؛ ازجمله نقاشی | آثارش بیانی قدرتمند از تشویش و پوچی ذاتی زندگی قرن بیستم‌اند. برجستگی کار بیکن تنها در موضوعات آن نبود، بلکه در نحوۀ برخورد با رنگ، چگونگی تغییر شکل و محوکردن چهره‌ها و اندام‌ها، و غنای شکوهمند تکنیکی، که گاه با استادان بزرگ ونیزی<ref>Venetian Old Masters </ref> قابل قیاس بود، نیز نهفته بود. برخی از آثار برجسته‌اش در [[موزه هنرهای معاصر|موزۀ هنرهای معاصر تهران]]<ref>Tehran Museum of Contemporary Art </ref> نگهداری می‌شوند؛ ازجمله نقاشی سه‌لته‌ای ''دو پیکرۀ خوابیده بر بستر به همراه یک مراقب''<ref>''Two Figures Lying on a Bed with Attendant ''</ref> (۱۹۶۸م). بیکن از عکس‌هایی همچون مطالعات [[مایبریج، ادوارد (۱۸۳۰ـ۱۹۰۴)|مایبریج]]<ref>Muybridge </ref> از حرکت انسان و حیوان، نقاشی‌‌های مشهور، یا عکس‌های پزشکی از زخم‌ها و ضایعات بدن استفاده می‌کرد. اتود از ''تک‌چهرۀ پاپ اینوکنتیوس دهم'' اثر [[ولاسکز، دیه گو رودریگس (۱۵۹۹ـ۱۶۶۰)|ولاسکز]]<ref>''Study after Velázquez’s Portrait of Pope Innocent X''</ref> (۱۹۳۵م؛ موزۀ هنر مدرن، [[نیویورک]]<ref>Museum of Modern Art, New York</ref>)، از مشهورترین آثار اوست. | ||
---- | ---- | ||
نسخهٔ ۷ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۴۲
| فرانسیس بیکن Francis Bacon | |
|---|---|
| زادروز |
دوبلین۱۹۰۹م |
| درگذشت | ۱۹۹۲م |
| ملیت | ایرلندی |
| شغل و تخصص اصلی | نقاش |
| آثار |
پرده سه‌لته مشق‌های سه‌گانه پیکرها برای موضوع تصلیب (نگارخانه تیت، لندن) دو پیکرۀ خوابیده بر بستر به همراه یک مراقب (۱۹۶۸) |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
بیکن، فرانسیس (۱۹۰۹ـ۱۹۹۲م)(Bacon, Francis)
نقاش ایرلندی. از مشهورترین و بحث‌برانگیزترین هنرمندان معاصر جهان است. در دوبلین[۱] از پدر و مادری انگلیسی به‌دنیا آمد. از ۱۶سالگی به لندن رفت و به طراحی داخلی پرداخت. نقاشی خودآموخته بود؛ نخستین نقاشی‌هایش انتزاعی[۲] بودند، اما به‌تدریج به اکسپرسیونیسم[۳] شخصی و تکان‌دهنده‌ای روآورد: پیکره‌هایی هیولامانند و کژنماشده، منزوی، و محبوس در فضایی غریب و خفقان‌زده، با تناسباتی نامعمول. بیشتر آثار اولیۀ خود را معدوم یا پنهان می‌کرد، تا آن‌که در ۱۹۴۵م، پردۀ سه‌لتۀ مشق‌های سه‌گانۀ پیکرها برای موضوع تصلیب[۴] (نگارخانۀ تیت[۵]، لندن)، در نگارخانۀ لوفور[۶] به‌نمایش درآمد. این تابلو چنان جنجالی آفرید که شهرتی ناگهانی را نصیب بیکن ساخت.
آثارش بیانی قدرتمند از تشویش و پوچی ذاتی زندگی قرن بیستم‌اند. برجستگی کار بیکن تنها در موضوعات آن نبود، بلکه در نحوۀ برخورد با رنگ، چگونگی تغییر شکل و محوکردن چهره‌ها و اندام‌ها، و غنای شکوهمند تکنیکی، که گاه با استادان بزرگ ونیزی[۷] قابل قیاس بود، نیز نهفته بود. برخی از آثار برجسته‌اش در موزۀ هنرهای معاصر تهران[۸] نگهداری می‌شوند؛ ازجمله نقاشی سه‌لته‌ای دو پیکرۀ خوابیده بر بستر به همراه یک مراقب[۹] (۱۹۶۸م). بیکن از عکس‌هایی همچون مطالعات مایبریج[۱۰] از حرکت انسان و حیوان، نقاشی‌‌های مشهور، یا عکس‌های پزشکی از زخم‌ها و ضایعات بدن استفاده می‌کرد. اتود از تک‌چهرۀ پاپ اینوکنتیوس دهم اثر ولاسکز[۱۱] (۱۹۳۵م؛ موزۀ هنر مدرن، نیویورک[۱۲])، از مشهورترین آثار اوست.
- ↑ Dublin
- ↑ abstract
- ↑ expressionism
- ↑ Three Studies for Figures at The Base of a Crucifixion
- ↑ Tate Gallery
- ↑ Lefevre Gallery
- ↑ Venetian Old Masters
- ↑ Tehran Museum of Contemporary Art
- ↑ Two Figures Lying on a Bed with Attendant
- ↑ Muybridge
- ↑ Study after Velázquez’s Portrait of Pope Innocent X
- ↑ Museum of Modern Art, New York