دوزه، الئونورا: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ دوزه، الیونورا (۱۸۵۸ـ۱۹۲۴) را به دوزه، الئونورا منتقل کرد) |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:20190500-3.jpg|بندانگشتی|الئونورا دوزه]] | [[پرونده:20190500-3.jpg|بندانگشتی|الئونورا دوزه]] | ||
دوزه، الئونورا ( | دوزه، الئونورا (۱۸۵۸ـ۱۹۲۴م)(Duse, Eleonora) | ||
[[File:20190500.jpg|thumb|الئونورا دوزه ]] | [[File:20190500.jpg|thumb|الئونورا دوزه ]] | ||
بازیگر ایتالیایی. یکی از بزرگ‌ترین بازیگران صحنۀ تئاتر که به نظر برخی از منتقدان، برتر از بازیگر شاخص فرانسوی، [[برنار، سارا (۱۸۴۴ـ۱۹۲۳)|سارا برنار]]، به‌شمار می‌رود. شهرت دوزه از نمایش مشفقانۀ رنج‌های انسان‌ها و توانایی‌اش در انتقال قدرتمند احساسات و طبع واقع‌گرایانه‌اش و تبحر وی همراه با روحیه‌ای شاعرانه ناشی می‌شود. پدرش، هنرپیشۀ دوره‌گرد بود و او در کودکی به همراه پدرش، ایفای نقش می‌کرد. در | بازیگر ایتالیایی. یکی از بزرگ‌ترین بازیگران صحنۀ تئاتر که به نظر برخی از منتقدان، برتر از بازیگر شاخص فرانسوی، [[برنار، سارا (۱۸۴۴ـ۱۹۲۳)|سارا برنار]]، به‌شمار می‌رود. شهرت دوزه از نمایش مشفقانۀ رنج‌های انسان‌ها و توانایی‌اش در انتقال قدرتمند احساسات و طبع واقع‌گرایانه‌اش و تبحر وی همراه با روحیه‌ای شاعرانه ناشی می‌شود. پدرش، هنرپیشۀ دوره‌گرد بود و او در کودکی به همراه پدرش، ایفای نقش می‌کرد. در ۱۸۷۳م، با بازی در نقش ژولیت در نمایش ''[[رومیو و ژولیت|رومئو و ژولیت]]''، اثر [[شکسپیر، ویلیام (۱۵۶۴ـ ۱۶۱۶)|شکسپیر]]، توجهات بسیاری را به خود جلب کرد. در ۱۸۷۸م با ایفای نقش در نمایش ''فورشامبو''<ref>''Les Fourchambault'' | ||
</ref> اثر نمایش‌نامه‌نویس فرانسوی [[اوژیه، امیل (۱۸۲۰ـ۱۸۸۹)|امیل اوژیه]]<ref>Émile Augier </ref> به شهرت رسید. سال بعد بازیگر مشهور ایتالیایی، چزاره رُوسی<ref>Cesare Rossi </ref>، برای نقش اول او را به‌کار گرفت. کارش با گروه رُوسی، شهرتی جهانی برایش به‌همراه آورد. با گروه رُوسی و بعد از | </ref> اثر نمایش‌نامه‌نویس فرانسوی [[اوژیه، امیل (۱۸۲۰ـ۱۸۸۹)|امیل اوژیه]]<ref>Émile Augier </ref> به شهرت رسید. سال بعد بازیگر مشهور ایتالیایی، چزاره رُوسی<ref>Cesare Rossi </ref>، برای نقش اول او را به‌کار گرفت. کارش با گروه رُوسی، شهرتی جهانی برایش به‌همراه آورد. با گروه رُوسی و بعد از ۱۸۸۶م به تنهایی تور دور اروپا، مصر، و امریکا برگزار کرد. در ۱۸۹۳م به ایفای نقش در نمایش ''مادام کاملیا''<ref>''La dame aux Camélias ''</ref> اثر [[دوما (پسر)، الکساندر (۱۸۲۴ـ۱۸۹۵)|الکساندر دوما پسر]]<ref>Alexandre Duma, fils </ref> پرداخت. از ۱۸۷۸ تا ۱۸۹۷م در نقش اول نمایش‌های بسیاری بازی کرد. در ۱۸۹۷م رابطۀ دوستانۀ نزدیکی با [[دانونتسیو، گابریله (۱۸۶۳ـ۱۹۳۸)|گابریله دانّونتسیو]]<ref>Gabriele d’Annunzio </ref>، نمایش‌نامه‌نویس ایتالیایی، برقرار کرد و پس از آن تماماً در نمایش‌های دانّونتسیو به ایفای نقش پرداخت تا این‌که در ۱۹۰۹م به‌سبب بیماری‌اش، از کار کناره‌گیری کرد. اما مشکلات مالی وی سبب شد تا در ۱۹۲۱ مجدداً به روی صحنه بیاید. او با ایفای نقش در نمایش ''بانویی از دریا''<ref>''The Lady from the Sea'' </ref> اثر [[ایبسن، هنریک (۱۸۲۸ـ۱۹۰۶)|هنریک ایبسن]]<ref>Henrik Ibsen | ||
</ref> در [[نیویورک]] از صحنۀ نمایش خداحافظی کرد. | </ref> در [[نیویورک]] از صحنۀ نمایش خداحافظی کرد. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۵۹
| الئونورا دوزه Eleonora Duse | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۵۸م |
| درگذشت | ۱۹۲۴م |
| ملیت | ایتالیایی |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر |
| آثار |
بازی در نقش ژولیت در نمایش رومئو و ژولیت مادام کاملیا اثر الکساندر دوما پسر، بانویی از دریا اثر هنریک ایبسن |
| گروه مقاله | تیاتر |
دوزه، الئونورا (۱۸۵۸ـ۱۹۲۴م)(Duse, Eleonora)
بازیگر ایتالیایی. یکی از بزرگ‌ترین بازیگران صحنۀ تئاتر که به نظر برخی از منتقدان، برتر از بازیگر شاخص فرانسوی، سارا برنار، به‌شمار می‌رود. شهرت دوزه از نمایش مشفقانۀ رنج‌های انسان‌ها و توانایی‌اش در انتقال قدرتمند احساسات و طبع واقع‌گرایانه‌اش و تبحر وی همراه با روحیه‌ای شاعرانه ناشی می‌شود. پدرش، هنرپیشۀ دوره‌گرد بود و او در کودکی به همراه پدرش، ایفای نقش می‌کرد. در ۱۸۷۳م، با بازی در نقش ژولیت در نمایش رومئو و ژولیت، اثر شکسپیر، توجهات بسیاری را به خود جلب کرد. در ۱۸۷۸م با ایفای نقش در نمایش فورشامبو[۱] اثر نمایش‌نامه‌نویس فرانسوی امیل اوژیه[۲] به شهرت رسید. سال بعد بازیگر مشهور ایتالیایی، چزاره رُوسی[۳]، برای نقش اول او را به‌کار گرفت. کارش با گروه رُوسی، شهرتی جهانی برایش به‌همراه آورد. با گروه رُوسی و بعد از ۱۸۸۶م به تنهایی تور دور اروپا، مصر، و امریکا برگزار کرد. در ۱۸۹۳م به ایفای نقش در نمایش مادام کاملیا[۴] اثر الکساندر دوما پسر[۵] پرداخت. از ۱۸۷۸ تا ۱۸۹۷م در نقش اول نمایش‌های بسیاری بازی کرد. در ۱۸۹۷م رابطۀ دوستانۀ نزدیکی با گابریله دانّونتسیو[۶]، نمایش‌نامه‌نویس ایتالیایی، برقرار کرد و پس از آن تماماً در نمایش‌های دانّونتسیو به ایفای نقش پرداخت تا این‌که در ۱۹۰۹م به‌سبب بیماری‌اش، از کار کناره‌گیری کرد. اما مشکلات مالی وی سبب شد تا در ۱۹۲۱ مجدداً به روی صحنه بیاید. او با ایفای نقش در نمایش بانویی از دریا[۷] اثر هنریک ایبسن[۸] در نیویورک از صحنۀ نمایش خداحافظی کرد.