سپندارمذگان: تفاوت میان نسخه‌ها

همچنان که پیش‌تر گفته شد، سپندارمذگان در تقارن روز اسفند با ماه اسفند برگزار می‌شده و این روز و ماه به نام سپندارمذ، یکی از امشاسپندان یا مینویان مقرّب درگاه اهورامزدا در دین زردشتی، است. اسپندارمذ در اوستا به‌صورت «سپِنتا آرمَیتی» آمده است و آن را می‌توان «کمال‌اندیشِ مقدس» معنی کرد. علاوه بر مهر و عشق بی‌پایان، تواضع و فروتنی، خردمندی، کمال‌اندیشی و بردباری، مهم‌ترین ویژگی‌ای که در متون آیین زردشتی و خاصه [[اوستا (دین زردشت)|اوستا]] برای این امشاسپند گفته شده پیوند بسیار نزدیک او با زمین و نگاهبانی زمین، کشت‌وکار، چراگاه‌ها و چهارپایان است؛ و از سویی دیگر با توجه به نقش نمادین زمین به عنوان زن (به خاطر زندگی‌بخشی و پرورش) و ارتباط این دو مفهوم (زن و زمین) و با در نظر داشتن این‌که سپندارمذ به عنوان دختر اهورامزدا و از گروه ایزدبانوان سه‌گانۀ دین زردشتی (اسپندارمذ، [[خرداد]] و [[امرداد]]) ذکر شده، نگاهبانی زنان درستکار و پاک و شوهردوست نیز از وظایف او بوده است. این دو نقش ایزدبانو، در رسوم جشن سپندارمذگان بروز عینی و مشخصی داشته‌اند؛ آنچنان که در آغاز نیز گفته شد: در روز برگزاری جشن، مردم به بیابان‌های اطراف شهر می‌رفتند و به پاکسازی زمین از حشرات موذی می‌پرداختند، زنان از شوهران خود درخواست آمیزش و هدیه می‌کردند و دوشیزگان همسران خود را برمی‌گزیدند. امروزه پس از چند دهه که از رونق گرفتن جشن روز ولنتاین<ref>Valentine's Day</ref> می‌گذرد، توجه دوباره‌ای به جشن‌های باستانی ایران شده و از جمله جشن اسفندگان برای گرامیداشت زنان مورد توجه قرار گرفته است.