محمود بنفشه خواه: تفاوت میان نسخه‌ها

بازیگر ایرانی سینما و تلویزیون. پس از اتمام تحصیلات متوسطه دوره‌ی دو ساله‌ی هنرکده‌ی آزاد هنرپیشگی آناهیتا را در سال ۱۳۴۲ طی نمود و چند سال بعد موفق به اخذ لیسانس حسابداری از موسسه ی عالی حسابداری شد. او برای نخستین بار در زمستان ۱۳۵۳ به مدت یک ماه در تالار نمایش هنرهای زیبا در نمایش در اعماق ([[اسکویی، مهین (۱۳۰۸ـ تهران ۱۳۸۴)|مهین اسکویی]]) ایفای نقش نمود و پس از آن همین نمایش به مدت دو ماه در تأسیسات ذوب آهن سراسر کشور به روی صحنه رفت. بنفشه خواه در سال ۱۳۶۵ با مجموعه‌ی تلویزیونی ماجراهای آقای خیرخواه بازی در تلویزیون را تجربه کرد و در سال‌های بعد در مجموعه‌های تلویزیونی فراوانی مانند ماجراهای مش خيرالله (امیر سماواتی، 1365)، ''مش ‌خیرالله صندوقچه اسرار'' ([[مودبیان، داریوش (تهران ۱۳۲۹ش)|داریوش مؤدبیان]]، 1370- 1372)، تنهاترین سردار ([[فخیم زاده، مهدی (تهران ۱۳۲۱ش)|مهدی فخیم‌زاده]]، 1374- 1375)، ''جادوی مهتاب'' (بهمن زرین‌پور، 1376)، ''تصویر یک رؤیا'' (احمد امینی، 1375- 1377)، ''این چند نفر'' (مهران غفوریان، 1378)، ''ولایت عشق'' (مهدی فخیم‌زاده، 1375- 1379)، ''پشت کنکوری‌ها'' (پریسا بخت‌آور، 1381)، ''خواب و بیدار'' (مهدی فخیم‌زاده، 1381)، ''مرگ تدریجی یک رؤیا'' (فریدون جیرانی، 1385)، ''روزگار قریب'' (کیانوش عیاری، 1386)، ''سرزمین کهن'' (کمال تبریزی، 1387)، ''مختارنامه'' (داود میرباقری، 1388)، ''پاییز پدرسالار'' (محسن شاه‌محمدی، 1388) و ''پرانتز باز'' (کیومرث پوراحمد، 1389) حضور یافت.