پرش به محتوا

بیژن حکمتی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲۷: خط ۲۷:
}}بیژن حکمتی (تهران 1321ش-  )  
}}بیژن حکمتی (تهران 1321ش-  )  


نوازنده‌ی ایرانی [[ویولن]] و [[سنتور]]. از دوره‌ی کودکى به نواختن ساز سنتور علاقه‌مند شد و برای یادگیری این ساز به صورت حرفه‌ای دوره دید. در دوران تحصیلات متوسطه، در اردوى هنرى مسابقات رامسر شرکت کرد و مقام اول کشوری را در نواختن این ساز به دست آورد. پس از مدتی نزد [[صبا، ابوالحسن (تهران ۱۲۸۲ـ۱۳۳۶ش)|ابوالحسن صبا]] به فراگیری ساز ویولن پرداخت. حکمتی در این دوره که با درگذشت صبا به پایان رسید، ردیف‏‌هاى یک و دو ویولن را یاد گرفت و بعد از آن نزد [[تجویدی، علی (تهران ۱۲۹۸ـ۱۳۸۴ش)|على تجویدى]] ادامه داد. او پس از مدتی در ارکستر خانه‌ی جوانان مشغول همکارى با تلویزیون شد و در ارکستر شماره‌ی 3 این سازمان با [[روح بخش، عزت (۱۲۸۶ـ تهران ۱۳۶۷ش)|روح‏بخش]] همراهی کرد. «بزم آدینه» و «احساس و اندیشه» از جمله برنامه‌های تلویزیونی او در این دوره است.


حکمتی در سال 1345ش موفق به دریافت لیسانس نساجى از دانشکده‌ی پلی‌تکنیک شده است. در سال 1350ش پس از دوره‌ی سربازی و سه سال فعالیت‌های صنعتی، وارد [[دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران|دانشکده‌ی هنرهاى زیبا دانشگاه تهران]] شد و در آن‌جا موسیقی سنتی ایرانی و غرب را نزد اساتیدی چون [[برومند، نورعلی (تهران ۱۲۸۴ـ۱۳۵۵ش)|نورعلى برومند]]، [[صفوت، داریوش (تهران ۱۳۰۷ ـ۱۳۹۲ش)|داریوش صفوت]]، [[باغچه بان، ثمین (تهران ۱۳۰۴ ـ استانبول ۱۳۸۶ش)|ثمین باغچه‌‏بان]] و [[برکشلی، پری|پری برکشلى]] به صورت علمی یاد گرفت. از جمله استادان بزرگ او می‌توان به [[ملیک اصلانیان، امانوئل|ملیک اصلانیان]] (نوازنده‌ی پیانو) نیز اشاره کرد.


نوازنده‌ی ایرانی [[ویولن]] و [[سنتور]]. از دوره‌ی کودکى به نواختن ساز سنتور علاقه‌مند شد و برای یادگیری این ساز به صورت حرفه‌ای دوره دید. در دوران تحصیلات متوسطه، در اردوى هنرى مسابقات رامسر شرکت کرد و مقام اول کشوری را در نواختن این ساز به دست آورد. پس از مدتی نزد [[صبا، ابوالحسن (تهران ۱۲۸۲ـ۱۳۳۶ش)|ابوالحسن صبا]] به فراگیری ساز ویولن پرداخت. حکمتی در این دوره که با درگذشت صبا به پایان رسید، ردیف‏‌هاى یک و دو ویولن را یاد گرفت و بعد از آن نزد [[تجویدی، علی (تهران ۱۲۹۸ـ۱۳۸۴ش)|على تجویدى]] ادامه داد. او پس از مدتی در ارکستر خانه‌ی جوانان مشغول همکارى با تلویزیون شد و در ارکستر شماره‌ی 3 این سازمان با [[روح بخش، عزت (۱۲۸۶ـ تهران ۱۳۶۷ش)|روح‏بخش]] همراهی کرد. "بزم آدینه" و "احساس و اندیشه" از جمله برنامه‌های تلویزیونی او در این دوره است.
حکمتى در سال 1365ش به دلایل شغلی به مشهد رفت و در کنار فعالیت‏‌هاى مهندسى در جهاد دانشگاهى، در دانشگاه مشهد نیز به تدریس موسیقى پرداخت. او در سال 1371ش به عضویت شوراى شعر و موسیقى صدا و سیماى جمهورى اسلامى ایران، مرکز مشهد، درآمد. حکمتی جز ویولن و سنتور با نواختن سازهاى سه‏‌تار، تار و پیانو هم آشنایى کامل دارد. او در سال 1372ش به تهران مراجعت کرد و هم‌اکنون به تدریس و پژوهش در زمینه‌ی موسیقی مشغول است.
 
حکمتی در سال 1345 موفق به دریافت لیسانس نساجى از دانشکده‌ی پلی‌تکنیک شده است. در سال 1350 پس از دوره‌ی سربازی و سه سال فعالیت‌های صنعتی، وارد [[دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران|دانشکده‌ی هنرهاى زیبا دانشگاه تهران]] شد و در آن‌جا موسیقی سنتی ایرانی و غرب را نزد اساتیدی چون [[برومند، نورعلی (تهران ۱۲۸۴ـ۱۳۵۵ش)|نورعلى برومند]]، [[صفوت، داریوش (تهران ۱۳۰۷ ـ۱۳۹۲ش)|داریوش صفوت]]، [[باغچه بان، ثمین (تهران ۱۳۰۴ ـ استانبول ۱۳۸۶ش)|ثمین باغچه‌‏بان]] و [[برکشلی، پری (تهران ۱۳۲۴ش )|پری برکشلى]] به صورت علمی یاد گرفت. از جمله استادان بزرگ او می‌توان به [[ملیک اصلانیان، امانوئل|ملیک اصلانیان]] (نوازنده‌ی پیانو) نیز اشاره کرد.
 
حکمتى در سال 1365 به دلایل شغلی به مشهد رفت و در کنار فعالیت‏‌هاى مهندسى در جهاد دانشگاهى، در دانشگاه مشهد نیز به تدریس موسیقى پرداخت. او در سال 1371 به عضویت شوراى شعر و موسیقى صدا و سیماى جمهورى اسلامى ایران، مرکز مشهد، درآمد. حکمتی جز ویولن و سنتور با نواختن سازهاى سه‏‌تار، تار و پیانو هم آشنایى کامل دارد. او در سال 1372 به تهران مراجعت کرد و هم‌اکنون به تدریس و پژوهش در زمینه‌ی موسیقی مشغول است.


[[رده:موسیقی]]
[[رده:موسیقی]]
[[رده:ایران - اشخاص]]
[[رده:ایران - اشخاص]]
۴۷٬۲۳۸

ویرایش