بانو (فیلم): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:2042152314.jpg|جایگزین=پوستر فیلم|بندانگشتی|پوستر فیلم]] | [[پرونده:2042152314.jpg|جایگزین=پوستر فیلم|بندانگشتی|پوستر فیلم]] | ||
Banoo (movie) | |||
فیلم بلند سینمایی ساختهی [[داریوش مهرجویی]]. مهرجویی به عنوان کارگردان و نویسنده این فیلم را در سال 1370 تولید کرده است. یکی از فیلمهای چهارگانهی کارگردان (''بانو''، [[سارا (سینما)|سارا]]، ''[[پری (فیلم)|پری]]'' و ''[[لیلا (فیلم)|لیلا]])'' است که به جستوجو در لایههای پنهان روح آدمی میپردازد و وابستگیهای درونی انسان را آشکار میسازد. سارا در [[دهمین دوره جشنواره فیلم فجر|جشنوارهی دهم فیلم فجر]] به نمایش درآمد و تحسین بسیاری از منتقدان را برانگیخت، ولی به خاطر برخی سوء برداشتها امكان نمایشش فراهم نیامد تا این كه در سال 1377 (یعنی هفت سال پس از تولید) رفع توقیف شد و به اكران عمومی رسید. مهرجویی دربارهی غایت معنایی این فیلم گفته است كه: «فیلم درواقع بر مبنای سلوك یا فرایند فردانیت شكل گرفته كه شكل مدرن سلوك و مقامات عرفانی شرق است؛ گذر از مراحل برزخی كه در آن برای رسیدن به فردانیت یا تفرد ناب وجودی باید رنج بسیار برد و پوست انداخت و این پوست انداختن كار سادهای نیست و همه كس هم از عهدهاش برنمیآید.» در دورهی دوم جشن خانهی سینما (1377) [[عبدالله اسکندری]] برای چهرهپردازی بانو و [[گوهر خیراندیش]] (بازیگر نقش دوم زن) برای بازیاش تندیس جشنواره را دریافت کردهاند. | فیلم بلند سینمایی ساختهی [[داریوش مهرجویی]]. مهرجویی به عنوان کارگردان و نویسنده این فیلم را در سال 1370 تولید کرده است. یکی از فیلمهای چهارگانهی کارگردان (''بانو''، [[سارا (سینما)|سارا]]، ''[[پری (فیلم)|پری]]'' و ''[[لیلا (فیلم)|لیلا]])'' است که به جستوجو در لایههای پنهان روح آدمی میپردازد و وابستگیهای درونی انسان را آشکار میسازد. سارا در [[دهمین دوره جشنواره فیلم فجر|جشنوارهی دهم فیلم فجر]] به نمایش درآمد و تحسین بسیاری از منتقدان را برانگیخت، ولی به خاطر برخی سوء برداشتها امكان نمایشش فراهم نیامد تا این كه در سال 1377 (یعنی هفت سال پس از تولید) رفع توقیف شد و به اكران عمومی رسید. مهرجویی دربارهی غایت معنایی این فیلم گفته است كه: «فیلم درواقع بر مبنای سلوك یا فرایند فردانیت شكل گرفته كه شكل مدرن سلوك و مقامات عرفانی شرق است؛ گذر از مراحل برزخی كه در آن برای رسیدن به فردانیت یا تفرد ناب وجودی باید رنج بسیار برد و پوست انداخت و این پوست انداختن كار سادهای نیست و همه كس هم از عهدهاش برنمیآید.» در دورهی دوم جشن خانهی سینما (1377) [[عبدالله اسکندری]] برای چهرهپردازی بانو و [[گوهر خیراندیش]] (بازیگر نقش دوم زن) برای بازیاش تندیس جشنواره را دریافت کردهاند. | ||