آرتوری، افسانه های: تفاوت میان نسخه‌ها

آرْتوری، افسانه‌های (Arthurian Legend)<br/> مجموعۀ داستان‌ها و رمانس‌های [[قرون وسطا]]، که با موضوع [[بریتانیا]] شناخته شده‌اند و بر محور آرتور شاه<ref>King Arthur</ref> افسانه‌ای تألیف یافته‌اند. نویسندگان قرون وسطا، به ویژه مؤلفان فرانسوی، از جهات گوناگون به داستان‌های تولد آرتور، ماجراهای شوالیه‌هایش و عشق ناپاک بین شوالیه ''سِر لانْسلوت''<ref>Sir Lancelot</ref> و ملکه گوینیویر<ref>Guinevere</ref>، پرداخته‌اند. این آخرین موقعیت و جست‌وجو برای [[جام مقدس]]<ref>Holy Grail</ref> (جامی که [[عیسی]] در [[شام آخر]] از آن نوشید و به قدیس [[یوسف رامه ای، قدیس (قرن ۱م)|یوسف رامه‌ای]]<ref>Josef of Arimathea</ref> داده شد) به فروپاشی گروه شوالیه، مرگ آرتور، و ویرانی قلمرو سلطنت او انجامید. داستان‌های پیرامون آرتور و دربارش پیش از قرن ‌۱۱‌م در وِیْلز رواج یافته بود و شهرت آن‌ها در اروپا از طریق ''تاریخ پادشاهان بریتانیا''<ref>Historia regum Britonniae</ref> (بین ۱۱۳۵ و ‌۱۱۳۹‌م)، اثر [[جفری مانموتی]]<ref>Geoffrey of Monmouth</ref>، گسترش یافت، در این اثر از شاهی افتخار‌آفرین و پیروزمند تجلیل می‌کرد که ارتشی رومی را در فرانسۀ شرقی شکست داد، اما در شورشی در وطن که برادرزاده‌اش، مُرْدرِد<ref>Mordred</ref>، برپا کرد زخمی مرگبار برداشت. بعضی از بخش‌های ''تاریخ جفری'' ساختاری عالی دارند و بخش‌هایی از داستان‌های سلتی نیز تعدیل یافته‌اند تا مناسب روزگار فئودالی باشند. مفهوم آرتور به‌عنوان یک جهانگشا با الهام از افسانه‌هایی پدید آمد که دربارۀ [[اسکندر مقدونی]] و ''شارلمانی''<ref>Charlemagne</ref> رواج داشت. نویسندگان بعدی، ازجمله وِیس اهل جرزی<ref>Wace of Jersey</ref> و [[لیامون|لِیامون]]<ref>Layamon</ref>، به جزئیات خاص به‌ویژه در ارتباط با شوالیه‌های آرتوری پرداختند.