ابراهیم زاده، سیروس (اردبیل ۱۳۱۶ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۹: خط ۲۹:
}}
}}
[[پرونده:11010100 .jpg|جایگزین=سیروس ابراهیم زاده|بندانگشتی|سیروس ابراهیم زاده]]
[[پرونده:11010100 .jpg|جایگزین=سیروس ابراهیم زاده|بندانگشتی|سیروس ابراهیم زاده]]
[[پرونده:11010100- 2.jpg|جایگزین=سیروس ابراهیم‌زاده|بندانگشتی|سیروس ابراهیم‌زاده|288x288پیکسل]]<p>بازیگر تئاتر، تلویزیون و سینمای ایران. دورۀ بازیگری را در کلاس‌های هنرکدۀ آناهیتا زیر نظر [[اسکویی، مصطفی (تهران ۱۳۰۲ـ همان جا ۱۳۸۴ش)|مصطفی اسکویی]] گذراند (۱۳۳۵)، همان سال‌ها در نمایش‌نامۀ'' اُتللو'' به ایفای نقش پرداخت، و در نمایش‌های تلویزیونی (۱۳۴۶) و رادیویی (۱۳۴۷) نقش‌آفرینی کرد. سپس تحصیلاتش را در رشتۀ تئاتر در مدرسۀ هنرهای دراماتیک و موسیقی [[بیرمنگام (انگلستان)|بیرمنگام]] (انگلستان، ۱۳۵۸) ادامه داد. بازیگر نمایش‌‌هایی بود همچون ''تیارت فرنگی'' و ''شبی‌خون'' (هر دو نوشته و به کارگردانی خودش)، ''هیاهوی بسیار برای هیچ''، ''درقوزآباد''، ''جعفرخان از فرنگ برگشته''، و ''هرکول و طویلۀ اوجیاس'' و نمایش‌نامه‌های ''جشن نیکوکاری''،'' مینادو وانگل''،'' آناکریستی''، ''اردک وحشی''، ''سرهنگ شابر''، ''آن‌سوی پرده‌ها''، ''پیچ خطر''، و ''مرغ دریایی'' را برای رادیو اجرا کرد. سیروس ابراهیم‌زاده فارغ‌التحصیل رشتۀ زبان و ادبیات انگلیسی از دانشگاه تهران نیز هست، و نخستین بار در ۱۳۴۹ در فیلم ''حسن کچل'' به کارگردانی [[حاتمی ، علی (تهران ۱۳۲۳ـ۱۳۷۵ش)|علی حاتمی]] جلو دوربین فیلم‌برداری قرار گرفت. از فیلم‌های دیگر اوست: ''ستارخان'' (۱۳۵۱)، ''صمد و سامی، لیلا و لی‌لی'' (۱۳۵۱)، ''کمال‌الملک'' (۱۳۶۲)، ''چهره'' (۱۳۷۳)، ''هتل کارتن'' (۱۳۷۵)، و ''عشق فیلم'' (۱۳۸۱).</p><p>ناهید کبیری (شاعر و داستان‌نویس) همسر اوست.<br><!--11010100-->
[[پرونده:11010100- 2.jpg|جایگزین=سیروس ابراهیم‌زاده|بندانگشتی|سیروس ابراهیم‌زاده|288x288پیکسل]]<p>بازیگر تئاتر، تلویزیون و سینمای ایران. دورۀ بازیگری را در کلاس‌های هنرکدۀ آناهیتا زیر نظر [[اسکویی، مصطفی (تهران ۱۳۰۲ـ همان جا ۱۳۸۴ش)|مصطفی اسکویی]] گذراند (۱۳۳۵)، همان سال‌ها در نمایش‌نامۀ'' اُتللو'' به ایفای نقش پرداخت، و در نمایش‌های تلویزیونی (۱۳۴۶) و رادیویی (۱۳۴۷) نقش‌آفرینی کرد. سپس تحصیلاتش را در رشتۀ تئاتر در مدرسۀ هنرهای دراماتیک و موسیقی [[بیرمنگام (انگلستان)|بیرمنگام]] (انگلستان، ۱۳۵۸) ادامه داد. بازیگر نمایش‌‌هایی بود همچون ''تیارت فرنگی'' و ''شبی‌خون'' (هر دو نوشته و به کارگردانی خودش)، ''هیاهوی بسیار برای هیچ''، ''درقوزآباد''، ''جعفرخان از فرنگ برگشته''، و ''هرکول و طویلۀ اوجیاس'' و نمایش‌نامه‌های ''جشن نیکوکاری''،'' مینادو وانگل''،'' آناکریستی''، ''اردک وحشی''، ''سرهنگ شابر''، ''آن‌سوی پرده‌ها''، ''پیچ خطر''، و ''مرغ دریایی'' را برای رادیو اجرا کرد. سیروس ابراهیم‌زاده فارغ‌التحصیل رشتۀ زبان و ادبیات انگلیسی از [[دانشگاه تهران]] نیز هست، و نخستین بار در ۱۳۴۹ در فیلم ''[[حسن کچل]]'' به کارگردانی [[حاتمی ، علی (تهران ۱۳۲۳ـ۱۳۷۵ش)|علی حاتمی]] جلو دوربین فیلم‌برداری قرار گرفت.</p><p>از سریال‌های تلویزیونی او: [[آرایشگاه زیبا]] (1369) به کارگردانی [[برومند، مرضیه (تهران ۱۳۳۰ش)|مرضیه برومند]]، تنهاترین سردار (۱۳۷۴–۱۳۷۵) به کارگردانی [[فخیم زاده، مهدی (تهران ۱۳۲۱ش)|مهدی فخیم‌زاده]]، آشپزباشی به کارگردانی [[هنرمند، محمدرضا (تهران ۱۳۳۲ش)|محمدرضا هنرمند]] (1388-1389)، ساختمان پزشکان (۱۳۸۹–۱۳۹۰) به کارگردانی [[سروش صحت]].</p><p>از فیلم‌های دیگر اوست: ''ستارخان'' (۱۳۵۱)، ''صمد و سامی، لیلا و لی‌لی'' (۱۳۵۱)، ''[[کمال الملک (فیلم)|کمال‌الملک]]'' (۱۳۶۲)، ''چهره'' (۱۳۷۳)، ''هتل کارتن'' (۱۳۷۵)، ''عشق فیلم'' (۱۳۸۱)، تاکسی نارنجی (۱۳۸۷) - (ابراهیم وحیدزاده).</p>ناهید کبیری (شاعر و داستان‌نویس) همسر اوست.<br><!--11010100-->




----[[رده:تئاتر]]
----
[[رده:تئاتر]]
[[رده:ایران - اشخاص و گروه ها]]
[[رده:ایران - اشخاص و گروه ها]]
[[رده:سینما]]
[[رده:سینما]]
[[رده:ایران - اشخاص (بازیگران)]]
[[رده:ایران - اشخاص (بازیگران)]]

نسخهٔ ‏۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۰۸

سیروس ابراهیم‌زاده (اردبیل ۱۳۱۶ش- )

سیروس ابراهیم زاده
زادروز اردبیل ۱۳۱۶ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل تیاتر در مدرسه هنرهای دراماتیک و موسیقی بیرمنگام (انگلستان، ۱۳۵۸)، زبان و ادبیات انگلیسی دانشگاه تهران
شغل و تخصص اصلی بازیگر
آثار نمایش فرنگی و شبی خون (هر دو نوشته و به کارگردانی خودش)؛ نمایش رادیویی آن سوی پرده ها؛ فیلم کمال الملک (۱۳۶۲)
گروه مقاله تیاتر
خویشاوندان سرشناس ناهید کبیری (همسر)
سیروس ابراهیم زاده
سیروس ابراهیم زاده
سیروس ابراهیم‌زاده
سیروس ابراهیم‌زاده

بازیگر تئاتر، تلویزیون و سینمای ایران. دورۀ بازیگری را در کلاس‌های هنرکدۀ آناهیتا زیر نظر مصطفی اسکویی گذراند (۱۳۳۵)، همان سال‌ها در نمایش‌نامۀ اُتللو به ایفای نقش پرداخت، و در نمایش‌های تلویزیونی (۱۳۴۶) و رادیویی (۱۳۴۷) نقش‌آفرینی کرد. سپس تحصیلاتش را در رشتۀ تئاتر در مدرسۀ هنرهای دراماتیک و موسیقی بیرمنگام (انگلستان، ۱۳۵۸) ادامه داد. بازیگر نمایش‌‌هایی بود همچون تیارت فرنگی و شبی‌خون (هر دو نوشته و به کارگردانی خودش)، هیاهوی بسیار برای هیچ، درقوزآباد، جعفرخان از فرنگ برگشته، و هرکول و طویلۀ اوجیاس و نمایش‌نامه‌های جشن نیکوکاری، مینادو وانگل، آناکریستی، اردک وحشی، سرهنگ شابر، آن‌سوی پرده‌ها، پیچ خطر، و مرغ دریایی را برای رادیو اجرا کرد. سیروس ابراهیم‌زاده فارغ‌التحصیل رشتۀ زبان و ادبیات انگلیسی از دانشگاه تهران نیز هست، و نخستین بار در ۱۳۴۹ در فیلم حسن کچل به کارگردانی علی حاتمی جلو دوربین فیلم‌برداری قرار گرفت.

از سریال‌های تلویزیونی او: آرایشگاه زیبا (1369) به کارگردانی مرضیه برومند، تنهاترین سردار (۱۳۷۴–۱۳۷۵) به کارگردانی مهدی فخیم‌زاده، آشپزباشی به کارگردانی محمدرضا هنرمند (1388-1389)، ساختمان پزشکان (۱۳۸۹–۱۳۹۰) به کارگردانی سروش صحت.

از فیلم‌های دیگر اوست: ستارخان (۱۳۵۱)، صمد و سامی، لیلا و لی‌لی (۱۳۵۱)، کمال‌الملک (۱۳۶۲)، چهره (۱۳۷۳)، هتل کارتن (۱۳۷۵)، عشق فیلم (۱۳۸۱)، تاکسی نارنجی (۱۳۸۷) - (ابراهیم وحیدزاده).

ناهید کبیری (شاعر و داستان‌نویس) همسر اوست.