اردیبهشت: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
اردیبهشت‌<br/> (در اوستایی: اَشَه‌وَهیشْتَ؛ در پهلوی: ارتَ وهیشت) به‌معنای‌ بهترین‌ اَشَه،‌ (به معنی راستی و درستی و نظم و سامان) دومین‌ امشاسپند در آیین‌ زردشتی‌. فرشته‌ای‌ که‌ در جهان‌ خاکی‌ نگهبان‌ درستی‌، پرهیزگاری‌، پارسایی‌، تقوی‌، پاکی‌، نظم‌ و سرانجام‌ اخلاص به‌معنای‌ عام‌ کلمه‌ است‌. شعارِ پندار نیک‌، گفتار نیک‌، و کردار نیک‌ از همین مفهوم اشه برداشت‌ شده‌ است‌ و‌ در حقیقت‌ تمام‌ جان‌مایۀ‌ آیین‌ زردشت‌ است‌. در ''گات‌ها ''کمتر بندی‌ است‌ که‌ بدون‌ این‌ واژه‌ شکل‌ گرفته‌ باشد. کثرت‌ معنا و تعدد برداشت‌ و تلقی‌ از مفهوم اشه‌ حیرت‌انگیز است. کهن‌ترین‌ سند مکتوب‌ دربارۀ‌ اشه‌، سنگ‌‌نبشتۀ‌ خشایارشا (۴۸۶ـ۴۶۵پ‌‌م) در تخت‌ جمشید است‌. روزِ سومِ هر ماهِ شمسی اردیبهشت خوانده می‌شود. نیز ← [[تقویم_اوستایی]]<br/> <!--11189300-->
اردیبهشت‌<br /> (در اوستایی: اَشَه‌وَهیشْتَ؛ در پهلوی: ارتَ وهیشت) به معنای بهترین‌ [[اشه|اَشَه]]،‌ (به معنی راستی و درستی و نظم و سامان) دومین‌ [[امشاسپند]] در [[زردشتی، آیین|آیین‌ زردشتی]]. فرشته‌ای که‌ در جهان‌ خاکی نگهبان‌ درستی، پرهیزگاری، پارسایی، تقوی، پاکی، نظم‌ و سرانجام‌ اخلاص به‌معنای عام‌ کلمه‌ است‌. شعارِ پندار نیک‌، گفتار نیک‌، و کردار نیک‌ از همین مفهوم اشه برداشت‌ شده‌ است‌ و‌ در حقیقت‌ تمام‌ جان‌مایۀ‌ آیین‌ زردشت‌ است‌. در ''گات‌ها ''کمتر بندی است‌ که‌ بدون‌ این‌ واژه‌ شکل‌ گرفته‌ باشد. کثرت‌ معنا و تعدد برداشت‌ و تلقی از مفهوم اشه‌ حیرت‌انگیز است. کهن‌ترین‌ سند مکتوب‌ دربارۀ‌ اشه‌، سنگ‌‌نبشتۀ‌ [[خشایارشای اول|خشایارشا]] (۴۸۶ـ۴۶۵پ‌‌م) در [[تخت جمشید|تخت‌ جمشید]] است‌. روزِ سومِ هر ماهِ شمسی اردیبهشت خوانده میشود. نیز ← [[تقویم_اوستایی]]<br /> <!--11189300-->


[[Category:ادیان و فرقه های غیراسلام]] [[Category:زردشتی]] [[Category:اسطوره شناسی]] [[Category:اسطوره های ایران]] [[Category:گاه شماری]] [[Category:گاه شماری ایران]]
[[Category:ادیان و فرقه های غیراسلام]]  
[[Category:زردشتی]]  
[[Category:اسطوره شناسی]]  
[[Category:اسطوره های ایران]]  
[[Category:گاه شماری]]  
[[Category:گاه شماری ایران]]

نسخهٔ ‏۵ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۱۵

اردیبهشت‌
(در اوستایی: اَشَه‌وَهیشْتَ؛ در پهلوی: ارتَ وهیشت) به معنای بهترین‌ اَشَه،‌ (به معنی راستی و درستی و نظم و سامان) دومین‌ امشاسپند در آیین‌ زردشتی. فرشته‌ای که‌ در جهان‌ خاکی نگهبان‌ درستی، پرهیزگاری، پارسایی، تقوی، پاکی، نظم‌ و سرانجام‌ اخلاص به‌معنای عام‌ کلمه‌ است‌. شعارِ پندار نیک‌، گفتار نیک‌، و کردار نیک‌ از همین مفهوم اشه برداشت‌ شده‌ است‌ و‌ در حقیقت‌ تمام‌ جان‌مایۀ‌ آیین‌ زردشت‌ است‌. در گات‌ها کمتر بندی است‌ که‌ بدون‌ این‌ واژه‌ شکل‌ گرفته‌ باشد. کثرت‌ معنا و تعدد برداشت‌ و تلقی از مفهوم اشه‌ حیرت‌انگیز است. کهن‌ترین‌ سند مکتوب‌ دربارۀ‌ اشه‌، سنگ‌‌نبشتۀ‌ خشایارشا (۴۸۶ـ۴۶۵پ‌‌م) در تخت‌ جمشید است‌. روزِ سومِ هر ماهِ شمسی اردیبهشت خوانده میشود. نیز ← تقویم_اوستایی