گلابی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۴

گلابی (pear)

(یا: امرود) میوه خوراکی، گوشتی، و آبدار درخت گلابی^[۱]، متعلق به تیرۀ گل سرخیان^[۲]، بومی مناطق معتدل اروپا و آسیا. گل‌های سفید آن در قسمت بالا به میوه‌هایی با پوست سبز متمایل به زرد و قهوه‌ای تبدیل می‌شوند که با امتداد به طرف ساقه باریک می‌شوند. درخت گلابی را برای استفاده از میوه‌اش می‌کارند. میوۀ آن تازه یا کنسرو شده مصرف می‌شود. از عصارۀ آن شرابی با نام پری^[۳] به‌دست می‌آید. واریته‌های پرورشی زیادی از این گیاه با نام‌های محلی گلابی، امرود، امروت، امرات، نانکی گلاب، خورج، و غیره در ایران می‌روید.

↑ pear tree/pyrus communis
↑ Rosacea
↑ perry

[1] r tree/pyrus communis

[2] Rosacea

[3] rry

[۱]

[۲]

[۳]

نسخهٔ ‏۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۴ (نمایش مبدأ) Mohammadi2 (بحث \| مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایشگر دیداری → تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر		نسخهٔ ‏۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۴ (نمایش مبدأ) Mohammadi2 (بحث \| مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایشگر دیداری تفاوت با ویرایش جدیدتر ←
خط ۱:		خط ۱:

	[[پرونده: 36103100-1.jpg \| بندانگشتی\|گلابی]][[پرونده: 36103100-2.jpg \| بندانگشتی\|گلابی]]گلابی (pear)<br>~~[[پرونده: 36103100.jpg \| بندانگشتی\|گلابی]]~~(یا: امرود) میوه خوراکی، گوشتی، و آبدار درخت گلابی<ref>pear tree/pyrus communis</ref>، متعلق به تیرۀ گل سرخیان<ref>Rosacea</ref>، بومی مناطق معتدل اروپا و آسیا. گل‌های سفید آن در قسمت بالا به میوه‌هایی با پوست سبز متمایل به زرد و قهوه‌ای تبدیل می‌شوند که با امتداد به طرف ساقه باریک می‌شوند. درخت گلابی را برای استفاده از میوه‌اش می‌کارند. میوۀ آن تازه یا کنسرو شده مصرف می‌شود. از عصارۀ آن شرابی با نام پری<ref>perry</ref> به‌دست می‌آید. واریته‌های پرورشی زیادی از این گیاه با نام‌های محلی گلابی، امرود، امروت، امرات، نانکی گلاب، خورج، و غیره در ایران می‌روید.		[[پرونده: 36103100-1.jpg \| بندانگشتی\|گلابی]][[پرونده: 36103100-2.jpg \| بندانگشتی\|گلابی]]گلابی (pear)<br>

			(یا: امرود) میوه خوراکی، گوشتی، و آبدار درخت گلابی<ref>pear tree/pyrus communis</ref>، متعلق به تیرۀ گل سرخیان<ref>Rosacea</ref>، بومی مناطق معتدل اروپا و آسیا. گل‌های سفید آن در قسمت بالا به میوه‌هایی با پوست سبز متمایل به زرد و قهوه‌ای تبدیل می‌شوند که با امتداد به طرف ساقه باریک می‌شوند. درخت گلابی را برای استفاده از میوه‌اش می‌کارند. میوۀ آن تازه یا کنسرو شده مصرف می‌شود. از عصارۀ آن شرابی با نام پری<ref>perry</ref> به‌دست می‌آید. واریته‌های پرورشی زیادی از این گیاه با نام‌های محلی گلابی، امرود، امروت، امرات، نانکی گلاب، خورج، و غیره در ایران می‌روید.