استانیلید: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اَسِتانیلید (acetanilide)<br /> ماده‌ای بلوری با فرمول شیمیایی C<sub>۶</sub>H<sub>۵</sub>NHCOCH<sub>۳</sub>، حاصل از واکنش بین آنیلین<ref>aniline </ref> و [[اسید استیک]] بلوری<ref>glacial acetic acid </ref>. در ۱۸۸۶، استانیلید برای اولین‌بار به منزلۀ داروی ضدّ تب (تب‌بُر)<ref>antipyretic </ref> در طب به کار رفت. این ترکیب خواص ضدّ درد<ref>analgesic </ref> نیز دارد. مصرف بیش از حد آن باعث افزایش متهموگلوبین خون<ref>methaemoglobinaemia </ref> می‌شود. در حال حاضر، برای کاهش تب بیشتر از [[پاراستامول]]<ref>Praracetamol</ref>استفاده می‌کنند، که خاصیت سمی کمتری دارد. | اَسِتانیلید (acetanilide)<br /> ماده‌ای بلوری با فرمول شیمیایی C<sub>۶</sub>H<sub>۵</sub>NHCOCH<sub>۳</sub>، حاصل از واکنش بین آنیلین<ref>aniline </ref> و [[اسید استیک]] بلوری<ref>glacial acetic acid </ref>. در ۱۸۸۶، استانیلید برای اولین‌بار به منزلۀ داروی ضدّ تب (تب‌بُر)<ref>antipyretic </ref> در طب به کار رفت. این ترکیب خواص ضدّ درد<ref>analgesic </ref> نیز دارد. مصرف بیش از حد آن باعث افزایش متهموگلوبین خون<ref>methaemoglobinaemia </ref> می‌شود. در حال حاضر، برای کاهش تب بیشتر از [[پاراستامول]]<ref>Praracetamol</ref> استفاده می‌کنند، که خاصیت سمی کمتری دارد. | ||
<br /> | <br /> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۷ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۵۵
اَسِتانیلید (acetanilide)
ماده‌ای بلوری با فرمول شیمیایی C۶H۵NHCOCH۳، حاصل از واکنش بین آنیلین[۱] و اسید استیک بلوری[۲]. در ۱۸۸۶، استانیلید برای اولین‌بار به منزلۀ داروی ضدّ تب (تب‌بُر)[۳] در طب به کار رفت. این ترکیب خواص ضدّ درد[۴] نیز دارد. مصرف بیش از حد آن باعث افزایش متهموگلوبین خون[۵] می‌شود. در حال حاضر، برای کاهش تب بیشتر از پاراستامول[۶] استفاده می‌کنند، که خاصیت سمی کمتری دارد.