استیون کاسلین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۳: خط ۳:
استیون کاسلین (1948-  ) (Stephen Kosslyn)
استیون کاسلین (1948-  ) (Stephen Kosslyn)


(با نام کامل: استیون مایکل کاسلین<ref>Stephen Michael Kosslyn</ref>) روان‌شناس امریکایی، متولد کالیفرنیای جنوبی<ref>Southern California</ref>. او نویسنده، و مربی متخصص در حوزه‌های روان‌شناسی شناختی<ref>cognitive psychology</ref> و علوم اعصاب شناختی<ref>cognitive neuroscience</ref> است. همچنین، متخصص علم اعصاب، بنیان‌گذار و مدیر ارشد علمی مدارس مینروا<ref>Minerva Schools </ref> در  کا جی آی<ref>KGI</ref> (موسسه فارغ‌التحصیلان کِک<ref>the Keck Graduate Institute</ref>) به‌شمار می‌رود. او در گذشته، استاد روان‌شناسی در دانشگاه هاروارد<ref>Harvard University</ref> و رئیس علوم اجتماعی<ref>Dean of Social Science</ref> بود. در دورانی که دانشجوی لیسانس در دانشگاه یوسی‌ال‌ای<ref>UCLA </ref> بود، در آزمایشگاه‌های باربارا هِنکر<ref>Barbara Henker</ref> (که به بررسی کودکان اوتیسم<ref>autism</ref> می‌پرداخت) و نیز با جان سیوارد<ref>John Seward</ref> که نخستین کتابش را با او منتشر کرد، کار می‌کرد. آن کتاب مربوط به مطالعۀ یادگیری در موش‌ها بود.
(با نام کامل: استیون مایکل کاسلین<ref>Stephen Michael Kosslyn</ref>) روان‌شناس امریکایی، متولد کالیفرنیای جنوبی<ref>Southern California</ref>. او نویسنده، و مربی متخصص در حوزه‌های روان‌شناسی شناختی<ref>cognitive psychology</ref> و علوم اعصاب شناختی<ref>cognitive neuroscience</ref> است. همچنین، متخصص علم اعصاب، بنیان‌گذار و مدیر ارشد علمی مدارس مینروا<ref>Minerva Schools </ref> در  کا جی آی<ref>KGI</ref> (موسسه فارغ‌التحصیلان کِک<ref>the Keck Graduate Institute</ref>) به‌شمار می‌رود. او در گذشته، استاد روان‌شناسی در [[دانشگاه هاروارد]]<ref>Harvard University</ref> و رئیس علوم اجتماعی<ref>Dean of Social Science</ref> بود. در دورانی که دانشجوی لیسانس در دانشگاه یوسی‌ال‌ای<ref>UCLA </ref> بود، در آزمایشگاه‌های باربارا هِنکر<ref>Barbara Henker</ref> (که به بررسی کودکان [[اوتیسم]]<ref>autism</ref> می‌پرداخت) و نیز با جان سیوارد<ref>John Seward</ref> که نخستین کتابش را با او منتشر کرد، کار می‌کرد. آن کتاب مربوط به مطالعۀ یادگیری در موش‌ها بود.


استیون کاسلین در 1970 مدرک لیسانس خود را در رشتۀ روان‌شناسی از دانشگاه یوسی‌ال‌ای<ref>UCLA </ref> گرفت و موفق شد مدرک دکترایش را در 1974 در همان رشته از دانشگاه استنفورد<ref>Stanford University</ref> اخذ کند. در دانشگاه جانز هاپکینز<ref>Johns Hopkins University</ref>، استادیار<ref>Assistant Professor</ref> شد و در روان‌شناسی رشد<ref>Developmental Psychology</ref> به طور تخصصی کار کرد. آن‌جا بود که با همسر آینده‌اش ملاقات کرد و آن آشنایی به ازدواج انجامید و ثمره‌اش سه فرزند شد. او در شروع سال سوم حضورش در هاپکینز، پیشنهادهایی از ام آی تی<ref>MIT </ref> و دانشگاه هاروارد دریافت کرد که هر دو نیز در سطح استاد مشاور<ref>Associate Professor</ref> بود. اما به هاروارد رفت، که عمده علتش هم دریافت نامه‌ای پرشور و برانگیزاننده از یک دانشجوی سال اولی به نام استیون پینکر<ref>Steven Pinker</ref> بود که به دنبال مشاور بود. پس از سپری شدن 4 سال در هاروارد، کاسلین به دانشگاه برندایس<ref>Brandeis University</ref> رفت. اما در 1983 مجدداً به هاروارد بازگشت و پس از ده سال، رئیس دپارتمان روان‌شناسی<ref>Department of Psychology</ref> شد و پس از آن نیز ریاست دپارتمان علوم اجتماعی<ref>Social Sciences</ref> به او محول شد.  
استیون کاسلین در 1970 مدرک لیسانس خود را در رشتۀ روان‌شناسی از دانشگاه یوسی‌ال‌ای<ref>UCLA </ref> گرفت و موفق شد مدرک دکترایش را در 1974 در همان رشته از دانشگاه استنفورد<ref>Stanford University</ref> اخذ کند. در دانشگاه جانز هاپکینز<ref>Johns Hopkins University</ref>، استادیار<ref>Assistant Professor</ref> شد و در روان‌شناسی رشد<ref>Developmental Psychology</ref> به طور تخصصی کار کرد. آن‌جا بود که با همسر آینده‌اش ملاقات کرد و آن آشنایی به ازدواج انجامید و ثمره‌اش سه فرزند شد. او در شروع سال سوم حضورش در هاپکینز، پیشنهادهایی از ام آی تی<ref>MIT </ref> و دانشگاه هاروارد دریافت کرد که هر دو نیز در سطح استاد مشاور<ref>Associate Professor</ref> بود. اما به هاروارد رفت، که عمده علتش هم دریافت نامه‌ای پرشور و برانگیزاننده از یک دانشجوی سال اولی به نام [[استیون پینکر]]<ref>Steven Pinker</ref> بود که به دنبال مشاور بود. پس از سپری شدن 4 سال در هاروارد، کاسلین به دانشگاه برندایس<ref>Brandeis University</ref> رفت. اما در 1983 مجدداً به هاروارد بازگشت و پس از ده سال، رئیس دپارتمان روان‌شناسی<ref>Department of Psychology</ref> شد و پس از آن نیز ریاست دپارتمان علوم اجتماعی<ref>Social Sciences</ref> به او محول شد.  


کاسلین برای تحقیقاتش جوایز و افتخارات بسیاری را از آن خود کرده، که از آن جمله است: سه دکترای افتخاری از دانشگاه کین فرانسه<ref>University of Caen, France</ref>؛ دانشگاه پاریس- دکارت فرانسه<ref>the University of Paris-Descartes, France</ref>؛ و دانشگاه برن- سوئیس<ref>the University of Bern, Switzerland</ref>؛ کمک هزینۀ تحصیلی گوگنهایم<ref>Guggenheim fellowship</ref> برای علوم طبیعی<ref>Natural Sciences</ref>؛ کسب جایزه کتل<ref>Cattell Award</ref>؛ و دریافت جایزه از آکادمی ملی علوم<ref>National Academy of Sciences </ref> برای ابتکار در تحقیقاتش.<br />کتاب معرفی ''روان‌شناسی''<ref>''Introducing Psychology''</ref>؛  ''اصول روان‌شناختی تهیه پاورپوینت''<ref>''8 Psychological Principles for Compelling PowerPoint Presentations''</ref>، ''تصویر و ذهن''<ref>''Image and Mind''</ref>؛ ''تصویر و مغز''<ref>''Image and Brain''</ref>؛ ''روان‌شناسی شناختی: ذهن و مغز<ref>''Cognitive Psychology: Mind and Brain''</ref>''؛ از جمله آثار اوست.  
کاسلین برای تحقیقاتش جوایز و افتخارات بسیاری را از آن خود کرده، که از آن جمله است: سه دکترای افتخاری از دانشگاه کین [[فرانسه]]<ref>University of Caen, France</ref>؛ دانشگاه پاریس - دکارت فرانسه<ref>the University of Paris-Descartes, France</ref>؛ و دانشگاه برن - [[سوییس|سوئیس]]<ref>the University of Bern, Switzerland</ref>؛ کمک هزینۀ تحصیلی گوگنهایم<ref>Guggenheim fellowship</ref> برای علوم طبیعی<ref>Natural Sciences</ref>؛ کسب جایزه کتل<ref>Cattell Award</ref>؛ و دریافت جایزه از آکادمی ملی علوم<ref>National Academy of Sciences </ref> برای ابتکار در تحقیقاتش.<br />کتاب معرفی ''روان‌شناسی''<ref>''Introducing Psychology''</ref>؛  ''اصول روان‌شناختی تهیه پاورپوینت''<ref>''8 Psychological Principles for Compelling PowerPoint Presentations''</ref>، ''تصویر و ذهن''<ref>''Image and Mind''</ref>؛ ''تصویر و مغز''<ref>''Image and Brain''</ref>؛ ''روان‌شناسی شناختی: ذهن و مغز<ref>''Cognitive Psychology: Mind and Brain''</ref>''؛ از جمله آثار اوست.  
----<br /><references />
----<br /><references />
[[رده:روانشناسی و روانپزشکی]]
[[رده:روانشناسی و روانپزشکی]]
[[رده:اشخاص و اماکن]]
[[رده:اشخاص و اماکن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۴۹

استیون کاسلین
Stephen Kosslyn
زادروز کالیفرنیای جنوبی 1948م
ملیت امریکایی
تحصیلات و محل تحصیل لیسانس رشتۀ روان‌شناسی از دانشگاه یوسی‌ال‌ای (1970م) - دکترای روان‌شناسی از دانشگاه استنفورد (1974م) - سه دکترای افتخاری از دانشگاه کین فرانسه؛ دانشگاه پاریس- دکارت فرانسه؛ و دانشگاه برن- سوئیس
شغل و تخصص اصلی روان‌شناس
شغل و تخصص های دیگر نویسنده، مربی و متخصص علم اعصاب
آثار معرفی روان‌شناسی؛ اصول روان‌شناختی تهیه پاورپوینت، تصویر و ذهن؛ تصویر و مغز؛ روان‌شناسی شناختی: ذهن و مغز
گروه مقاله روانشناسی و روانپزشکی
جوایز و افتخارات جایزه کتل - دریافت جایزه از آکادمی ملی علوم برای ابتکار در تحقیقاتش
استیون کاسلین
استیون کاسلین

استیون کاسلین (1948- ) (Stephen Kosslyn)

(با نام کامل: استیون مایکل کاسلین[۱]) روان‌شناس امریکایی، متولد کالیفرنیای جنوبی[۲]. او نویسنده، و مربی متخصص در حوزه‌های روان‌شناسی شناختی[۳] و علوم اعصاب شناختی[۴] است. همچنین، متخصص علم اعصاب، بنیان‌گذار و مدیر ارشد علمی مدارس مینروا[۵] در کا جی آی[۶] (موسسه فارغ‌التحصیلان کِک[۷]) به‌شمار می‌رود. او در گذشته، استاد روان‌شناسی در دانشگاه هاروارد[۸] و رئیس علوم اجتماعی[۹] بود. در دورانی که دانشجوی لیسانس در دانشگاه یوسی‌ال‌ای[۱۰] بود، در آزمایشگاه‌های باربارا هِنکر[۱۱] (که به بررسی کودکان اوتیسم[۱۲] می‌پرداخت) و نیز با جان سیوارد[۱۳] که نخستین کتابش را با او منتشر کرد، کار می‌کرد. آن کتاب مربوط به مطالعۀ یادگیری در موش‌ها بود.

استیون کاسلین در 1970 مدرک لیسانس خود را در رشتۀ روان‌شناسی از دانشگاه یوسی‌ال‌ای[۱۴] گرفت و موفق شد مدرک دکترایش را در 1974 در همان رشته از دانشگاه استنفورد[۱۵] اخذ کند. در دانشگاه جانز هاپکینز[۱۶]، استادیار[۱۷] شد و در روان‌شناسی رشد[۱۸] به طور تخصصی کار کرد. آن‌جا بود که با همسر آینده‌اش ملاقات کرد و آن آشنایی به ازدواج انجامید و ثمره‌اش سه فرزند شد. او در شروع سال سوم حضورش در هاپکینز، پیشنهادهایی از ام آی تی[۱۹] و دانشگاه هاروارد دریافت کرد که هر دو نیز در سطح استاد مشاور[۲۰] بود. اما به هاروارد رفت، که عمده علتش هم دریافت نامه‌ای پرشور و برانگیزاننده از یک دانشجوی سال اولی به نام استیون پینکر[۲۱] بود که به دنبال مشاور بود. پس از سپری شدن 4 سال در هاروارد، کاسلین به دانشگاه برندایس[۲۲] رفت. اما در 1983 مجدداً به هاروارد بازگشت و پس از ده سال، رئیس دپارتمان روان‌شناسی[۲۳] شد و پس از آن نیز ریاست دپارتمان علوم اجتماعی[۲۴] به او محول شد.

کاسلین برای تحقیقاتش جوایز و افتخارات بسیاری را از آن خود کرده، که از آن جمله است: سه دکترای افتخاری از دانشگاه کین فرانسه[۲۵]؛ دانشگاه پاریس - دکارت فرانسه[۲۶]؛ و دانشگاه برن - سوئیس[۲۷]؛ کمک هزینۀ تحصیلی گوگنهایم[۲۸] برای علوم طبیعی[۲۹]؛ کسب جایزه کتل[۳۰]؛ و دریافت جایزه از آکادمی ملی علوم[۳۱] برای ابتکار در تحقیقاتش.
کتاب معرفی روان‌شناسی[۳۲]؛ اصول روان‌شناختی تهیه پاورپوینت[۳۳]، تصویر و ذهن[۳۴]؛ تصویر و مغز[۳۵]؛ روان‌شناسی شناختی: ذهن و مغز[۳۶]؛ از جمله آثار اوست.


  1. ↑ Stephen Michael Kosslyn
  2. ↑ Southern California
  3. ↑ cognitive psychology
  4. ↑ cognitive neuroscience
  5. ↑ Minerva Schools
  6. ↑ KGI
  7. ↑ the Keck Graduate Institute
  8. ↑ Harvard University
  9. ↑ Dean of Social Science
  10. ↑ UCLA
  11. ↑ Barbara Henker
  12. ↑ autism
  13. ↑ John Seward
  14. ↑ UCLA
  15. ↑ Stanford University
  16. ↑ Johns Hopkins University
  17. ↑ Assistant Professor
  18. ↑ Developmental Psychology
  19. ↑ MIT
  20. ↑ Associate Professor
  21. ↑ Steven Pinker
  22. ↑ Brandeis University
  23. ↑ Department of Psychology
  24. ↑ Social Sciences
  25. ↑ University of Caen, France
  26. ↑ the University of Paris-Descartes, France
  27. ↑ the University of Bern, Switzerland
  28. ↑ Guggenheim fellowship
  29. ↑ Natural Sciences
  30. ↑ Cattell Award
  31. ↑ National Academy of Sciences
  32. ↑ Introducing Psychology
  33. ↑ 8 Psychological Principles for Compelling PowerPoint Presentations
  34. ↑ Image and Mind
  35. ↑ Image and Brain
  36. ↑ Cognitive Psychology: Mind and Brain
برگرفته از «https://wikijoo.ir/index.php?title=استیون_کاسلین&oldid=2010132670»