حاتمی، علی (تهران ۱۳۲۳ـ۱۳۷۵ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۸: خط ۲۸:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}[[پرونده: 18000800-1.jpg | بندانگشتی|علی حاتمی|جایگزین=|273x273پیکسل]][[پرونده: 18000800.jpg | بندانگشتی|علی حاتمی|جایگزین=|375x375پیکسل]]<p>فیلم‌نامه‌نویس و کارگردان ایرانی. از دانشکدۀ هنرهای دراماتیک فارغ‌التحصیل شد. سبکِ او در ''حسن کچل'' (۱۳۴۹)، ''باباشمل'' (۱۳۵۰)، و ''خواستگار'' (۱۳۵۱)، متأثر از سنتِ ‌سخنوری و نقالی است‌. در فیلم‌های بعدی خود، سینما را وسیله یا میدانی برای نمایشِ ‌ارزش‌ها و سنت‌های ملی دانست‌، و در جزییات فیلم دلبستگی‌اش را به ملاحظات و شواهد تاریخی نشان داد. با ''ستارخان'' (۱۳۵۱)، ثابت کرد که هدف‌اش تحلیل و بررسیِ سیاسی ماجراهای تاریخی نیست‌، بلکه در فیلم‌ها و مجموعه های تلویزیونی تاریخی‌اش همواره خواسته است جنبه‌‌های انسانی و عاطفی شخصیت‌های تاریخی را نشان بدهد، که از آن جمله‌اند: ''سلطان صاحبقران'' (۱۳۵۴)، ''هزاردستان'' (۱۳۵۷ـ ۱۳۶۶)، ''حاجی واشنگتن'' (۱۳۶۱)، ''کمال‌الملک'' (۱۳۶۳)، ''جعفرخان از فرنگ ‌برگشته'' (۱۳۶۳)، ''مادر'' (۱۳۶۸)، و ''دلشدگان'' (۱۳۷۰). حاتمی روایتِ خودش را از تاریخِ معاصر ایران ارائه می‌کرد، و اگر لازم بود واقعیت‌هایی را فراموش یا وارونه می‌کرد یا از کنار آن‌ها می‌گذشت تا ساختارِ اثر خود را هرچه‌ نمایشی‌تر کند؛ در واقع نوعی انکار واقعیت، به‌‌نفع واقعیتِ نمایشی. [[زری خوشکام]] (زهرا حاتمی) همسرش و لیلا حاتمی دختر اوست.</p>
}}[[پرونده: 18000800-1.jpg | بندانگشتی|علی حاتمی|جایگزین=|273x273پیکسل]][[پرونده: 18000800.jpg | بندانگشتی|علی حاتمی|جایگزین=|375x375پیکسل]]<p>فیلم‌نامه‌نویس و کارگردان ایرانی. از [[دانشکده هنرهای دراماتیک|دانشکدۀ هنرهای دراماتیک]] فارغ‌التحصیل شد. سبک او در ''[[حسن کچل]]'' (۱۳۴۹)، ''[[باباشمل]]'' (۱۳۵۰)، و ''خواستگار'' (۱۳۵۱)، متأثر از سنت ‌سخنوری و نقالی است‌. در فیلم‌های بعدی خود، سینما را وسیله یا میدانی برای نمایشِ ‌ارزش‌ها و سنت‌های ملی دانست‌، و در جزییات فیلم دلبستگی‌اش را به ملاحظات و شواهد تاریخی نشان داد. با ''ستارخان'' (۱۳۵۱)، ثابت کرد که هدف‌اش تحلیل و بررسی سیاسی ماجراهای تاریخی نیست‌، بلکه در فیلم‌ها و مجموعه های تلویزیونی تاریخی‌اش همواره خواسته است جنبه‌‌های انسانی و عاطفی شخصیت‌های تاریخی را نشان بدهد، که از آن جمله‌اند: ''[[سلطان صاحبقران]]'' (۱۳۵۴)، ''[[هزاردستان (تلویزیون)|هزاردستان]]'' (۱۳۵۷ـ ۱۳۶۶)، ''[[حاجی واشنگتن]]'' (۱۳۶۱)، ''[[کمال الملک (فیلم)|کمال‌الملک]]'' (۱۳۶۳)، ''جعفرخان از فرنگ ‌برگشته'' (۱۳۶۳)، ''[[مادر (فیلم، 1368)|مادر]]'' (۱۳۶۸)، و ''[[دلشدگان (فیلم)|دلشدگان]]'' (۱۳۷۰). حاتمی روایت خودش را از تاریخ معاصر ایران ارائه می‌کرد، و اگر لازم بود واقعیت‌هایی را فراموش یا وارونه می‌کرد یا از کنار آن‌ها می‌گذشت تا ساختار اثر خود را هرچه‌ نمایشی‌تر کند؛ در واقع نوعی انکار واقعیت، به‌‌نفع واقعیت نمایشی. [[زری خوشکام]] (زهرا حاتمی) همسرش و [[حاتمی، لیلا (تهران ۱۳۵۱ش)|لیلا حاتمی]] دختر اوست.</p>
<br><!--18000800-->
<br><!--18000800-->
[[رده:سینما]]
[[رده:سینما]]
[[رده:ایران - اشخاص (سایر عوامل)]]
[[رده:ایران - اشخاص (سایر عوامل)]]

نسخهٔ ‏۱۴ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۰۶:۵۱

علی حاتمی‌ (تهران ۱۳۲۳ـ ۱۳۷۵ش)

علی حاتمی
زادروز تهران ۱۳۲۳ش
درگذشت ۱۳۷۵ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل دانشکده هنرهای دراماتیک
شغل و تخصص اصلی فیلم نامه نویس و کارگردان 
آثار هزاردستان (۱۳۵۷ـ ۱۳۶۶)، حاجی واشنگتن (۱۳۶۱)، کمال الملک (۱۳۶۳)، جعفرخان از فرنگ برگشته (۱۳۶۳)، مادر (۱۳۶۸)، و دلشدگان (۱۳۷۰)
خویشاوندان سرشناس زری خوشکام (همسر)، لیلا حاتمی (دختر)
علی حاتمی
علی حاتمی

فیلم‌نامه‌نویس و کارگردان ایرانی. از دانشکدۀ هنرهای دراماتیک فارغ‌التحصیل شد. سبک او در حسن کچل (۱۳۴۹)، باباشمل (۱۳۵۰)، و خواستگار (۱۳۵۱)، متأثر از سنت ‌سخنوری و نقالی است‌. در فیلم‌های بعدی خود، سینما را وسیله یا میدانی برای نمایشِ ‌ارزش‌ها و سنت‌های ملی دانست‌، و در جزییات فیلم دلبستگی‌اش را به ملاحظات و شواهد تاریخی نشان داد. با ستارخان (۱۳۵۱)، ثابت کرد که هدف‌اش تحلیل و بررسی سیاسی ماجراهای تاریخی نیست‌، بلکه در فیلم‌ها و مجموعه های تلویزیونی تاریخی‌اش همواره خواسته است جنبه‌‌های انسانی و عاطفی شخصیت‌های تاریخی را نشان بدهد، که از آن جمله‌اند: سلطان صاحبقران (۱۳۵۴)، هزاردستان (۱۳۵۷ـ ۱۳۶۶)، حاجی واشنگتن (۱۳۶۱)، کمال‌الملک (۱۳۶۳)، جعفرخان از فرنگ ‌برگشته (۱۳۶۳)، مادر (۱۳۶۸)، و دلشدگان (۱۳۷۰). حاتمی روایت خودش را از تاریخ معاصر ایران ارائه می‌کرد، و اگر لازم بود واقعیت‌هایی را فراموش یا وارونه می‌کرد یا از کنار آن‌ها می‌گذشت تا ساختار اثر خود را هرچه‌ نمایشی‌تر کند؛ در واقع نوعی انکار واقعیت، به‌‌نفع واقعیت نمایشی. زری خوشکام (زهرا حاتمی) همسرش و لیلا حاتمی دختر اوست.