اوفارل، فرانک (۱۹۲۷): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:11629300- 2.jpg|جایگزین=فرانک اوفارل|بندانگشتی|فرانک اوفارل]] | [[پرونده:11629300- 2.jpg|جایگزین=فرانک اوفارل|بندانگشتی|فرانک اوفارل]] | ||
فرانک اوفارل (۹ اکتبر | فرانک اوفارل (۹ اکتبر ۱۹۲۷م– ۶ مارس ۲۰۲۲م) (Frank O'Farrell)<br><p>مربی [[ایرلند]]<nowiki/>ی تیم ملّی فوتبال ایران. در فروردین ۱۳۵۳ش مدیر تیم‌های ملی فوتبال ایران شد و بیش از دو سال در این سمت فعالیت کرد. او در مدت اقامتش در ایران به سازماندهی تشکیلات تیم‌های ملّی پرداخت و تیم‌های ملّی بزرگسالان، امید، جوانان و نوجوانان را رهبری کرد. با رهبری او تیم ایران قهرمان بازی‌های آسیایی تهران (۱۳۵۳/۱۹۷۶) شد و به بازی‌های المپیک مونترال (۱۹۷۶) نیز راه یافت. اوفارل که مدتی مدیر تیم منچستر یونایتد انگلستان بود، در آموزش فوتبال مدرن اروپا به ایرانیان و نیز آموزش «فوتبال تهاجمی» و «افزایش استقامت» بازیکنان نقشی مهم داشته است.</p> | ||
اوفارل فعالیت حرفه‌ای را به عنوان بازیکن مهاجم باشگاه‌های انگلستان و ولز، از سال 1948 آغاز کرد و طی سال‌های 1952 تا 1959 نیز 9 بار در بازی‌های ملی کشورش حضور یافت. او از سال 1961 تا پیش از قبول مدیریت تیم‌های ملی فوتبال ایران، مربیگری تیم‌های لیگ برتر انگلستان (چون لستر سیتی، منچستر یونایتد و ویموث) و همچنین تیم کاردیف سیتی ولز را به عهده داشت. او در سال ۱۹۶۸ به لستر سیتی پیوست. این تیم با مربیگری اوفارل در سال 1969 به فینال جام حذفی فوتبال انگلستان رسید و در سال ۱۹۷۱ نیز قهرمان لیگ دسته دوم فوتبال انگلستان شد. دورۀ مربیگری اوفارل چه پیش از حضور در ایران و چه پس از آن چندان موفقیت‌آمیز نبوده است.<br><!--11629300--> | اوفارل فعالیت حرفه‌ای را به عنوان بازیکن مهاجم باشگاه‌های انگلستان و ولز، از سال 1948 آغاز کرد و طی سال‌های 1952 تا 1959 نیز 9 بار در بازی‌های ملی کشورش حضور یافت. او از سال 1961 تا پیش از قبول مدیریت تیم‌های ملی فوتبال ایران، مربیگری تیم‌های لیگ برتر انگلستان (چون لستر سیتی، منچستر یونایتد و ویموث) و همچنین تیم کاردیف سیتی ولز را به عهده داشت. او در سال ۱۹۶۸ به لستر سیتی پیوست. این تیم با مربیگری اوفارل در سال 1969 به فینال جام حذفی فوتبال انگلستان رسید و در سال ۱۹۷۱ نیز قهرمان لیگ دسته دوم فوتبال انگلستان شد. دورۀ مربیگری اوفارل چه پیش از حضور در ایران و چه پس از آن چندان موفقیت‌آمیز نبوده است.<br><!--11629300--> | ||
[[رده:ورزش]] | [[رده:ورزش]] | ||
[[رده:اشخاص جهان]] | [[رده:اشخاص جهان]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۱۲
فرانک اوفارل (۹ اکتبر ۱۹۲۷م– ۶ مارس ۲۰۲۲م) (Frank O'Farrell)
مربی ایرلندی تیم ملّی فوتبال ایران. در فروردین ۱۳۵۳ش مدیر تیم‌های ملی فوتبال ایران شد و بیش از دو سال در این سمت فعالیت کرد. او در مدت اقامتش در ایران به سازماندهی تشکیلات تیم‌های ملّی پرداخت و تیم‌های ملّی بزرگسالان، امید، جوانان و نوجوانان را رهبری کرد. با رهبری او تیم ایران قهرمان بازی‌های آسیایی تهران (۱۳۵۳/۱۹۷۶) شد و به بازی‌های المپیک مونترال (۱۹۷۶) نیز راه یافت. اوفارل که مدتی مدیر تیم منچستر یونایتد انگلستان بود، در آموزش فوتبال مدرن اروپا به ایرانیان و نیز آموزش «فوتبال تهاجمی» و «افزایش استقامت» بازیکنان نقشی مهم داشته است.
اوفارل فعالیت حرفه‌ای را به عنوان بازیکن مهاجم باشگاه‌های انگلستان و ولز، از سال 1948 آغاز کرد و طی سال‌های 1952 تا 1959 نیز 9 بار در بازی‌های ملی کشورش حضور یافت. او از سال 1961 تا پیش از قبول مدیریت تیم‌های ملی فوتبال ایران، مربیگری تیم‌های لیگ برتر انگلستان (چون لستر سیتی، منچستر یونایتد و ویموث) و همچنین تیم کاردیف سیتی ولز را به عهده داشت. او در سال ۱۹۶۸ به لستر سیتی پیوست. این تیم با مربیگری اوفارل در سال 1969 به فینال جام حذفی فوتبال انگلستان رسید و در سال ۱۹۷۱ نیز قهرمان لیگ دسته دوم فوتبال انگلستان شد. دورۀ مربیگری اوفارل چه پیش از حضور در ایران و چه پس از آن چندان موفقیت‌آمیز نبوده است.