سهیلی ، علی (تبریز ۱۲۷۴ ـ ۱۳۳۷ ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '\\2' به '<!--2')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۹: خط ۲۹:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}<p>دولتمرد ایرانی در دورۀ پهلوی. تحصیلات‌ ابتدایی‌ و متوسطه‌ را به‌ ترتیب‌ در تبریز و تهران‌ گذراند و وارد مدرسۀ‌ قزاقخانه‌ و مدرسۀ‌ عالی‌ علوم‌ سیاسی‌ شد. در ۱۲۹۳‌ش لیسانس‌ گرفت‌ و چون‌ با زبان‌های‌ فرانسوی‌ و روسی‌ آشنایی‌ کامل‌ داشت‌، به‌ خدمت‌ وزارت‌ امور خارجه‌ درآمد و در ۱۳۰۴‌ش رئیس‌ ادارۀ‌ شوروی‌ وزارت‌ امور خارجه‌ شد سپس‌ به‌ معاونت‌ وزارت‌ طُرُق رسید (۱۳۱۰‌ش). سه سال‌ بعد معاون‌ وزارت‌ امور خارجه‌ و در ۱۳۱۵ وزیر مختار ایران‌ در لندن شد و سال‌ بعد به‌ وزارت‌ امور خارجه‌ رسید. در ۱۳۱۸ استاندار کرمان‌ و مدتی‌ بعد به‌ سفارت‌ کبرای‌ ایران‌ در افغانستان‌ منصوب‌ شد. در کابینۀ‌ علی‌ منصور، وزیر کشور (۱۳۱۹‌ش) و در کابینۀ‌ فروغی‌، وزیر خارجه‌ بود (شهریور ۱۳۲۰). پس‌ از سقوط‌ کابینۀ‌ فروغی‌ مدت کوتاهی نخست‌وزیر بود، اما پس‌ از گذشت‌ پنج ماه‌ از سمت‌ خود کناره‌ گرفت‌ و در مدت‌ کوتاهی‌ بار دیگر به‌ نخست‌وزیری‌ رسید و تا فروردین‌ ۱۳۲۳‌ش در این‌ سِمت‌ باقی‌ ماند. در ۱۳۲۶ در کابینۀ‌ حکیم‌الملک‌ وزیر مشاور و سپس‌ سفیر کبیر ایران در جمهوری فرانسه شد. از اواخر ۱۳۳۲‌ش تا واپسین‌ دوران‌ حیاتش‌ سفیر کبیر ایران‌ در لندن‌ بود.</p>
}}<p>دولتمرد ایرانی در دورۀ [[پهلوی، سلسله (۱۳۰۴ـ۱۳۵۷ش)|پهلوی]]. تحصیلات‌ ابتدایی‌ و متوسطه‌ را به‌ ترتیب‌ در تبریز و تهران‌ گذراند و وارد مدرسۀ‌ قزاقخانه‌ و مدرسۀ‌ عالی‌ علوم‌ سیاسی‌ شد. در ۱۲۹۳‌ش لیسانس‌ گرفت‌ و چون‌ با زبان‌های‌ فرانسوی‌ و روسی‌ آشنایی‌ کامل‌ داشت‌، به‌ خدمت‌ وزارت‌ امور خارجه‌ درآمد و در ۱۳۰۴‌ش رئیس‌ ادارۀ‌ شوروی‌ وزارت‌ امور خارجه‌ شد سپس‌ به‌ معاونت‌ وزارت‌ طُرُق رسید (۱۳۱۰‌ش). سه سال‌ بعد معاون‌ وزارت‌ امور خارجه‌ و در ۱۳۱۵ وزیر مختار ایران‌ در لندن شد و سال‌ بعد به‌ وزارت‌ امور خارجه‌ رسید. در ۱۳۱۸ استاندار کرمان‌ و مدتی‌ بعد به‌ سفارت‌ کبرای‌ ایران‌ در افغانستان‌ منصوب‌ شد. در کابینۀ‌ علی‌ منصور، وزیر کشور (۱۳۱۹‌ش) و در کابینۀ‌ فروغی‌، وزیر خارجه‌ بود (شهریور ۱۳۲۰). پس‌ از سقوط‌ کابینۀ‌ فروغی‌ مدت کوتاهی نخست‌وزیر بود، اما پس‌ از گذشت‌ پنج ماه‌ از سمت‌ خود کناره‌ گرفت‌ و در مدت‌ کوتاهی‌ بار دیگر به‌ نخست‌وزیری‌ رسید و تا فروردین‌ ۱۳۲۳‌ش در این‌ سِمت‌ باقی‌ ماند. در ۱۳۲۶ در کابینۀ‌ حکیم‌الملک‌ وزیر مشاور و سپس‌ سفیر کبیر ایران در جمهوری فرانسه شد. از اواخر ۱۳۳۲‌ش تا واپسین‌ دوران‌ حیاتش‌ سفیر کبیر ایران‌ در لندن‌ بود.</p>
<br><!--25306000-->
<br><!--25306000-->
[[رده:تاریخ ایران]]
[[رده:تاریخ ایران]]
[[رده:دورۀ پهلوی]]
[[رده:دورۀ پهلوی]]

نسخهٔ ‏۸ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۲۵

سُهیلی‌، علی‌ (تبریز ۱۲۷۴‌ـ‌۱۳۳۷‌ش)

سُهيلي‌، علي‌
علی‌ سُهیلی‌
زادروز تبریز 1274‌ش
درگذشت 1337‌ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل کارشناسی از مدرسۀ‌ عالی‌ علوم‌ سیاسی‌‌
شغل و تخصص اصلی دولتمرد
گروه مقاله تاریخ ایران

دولتمرد ایرانی در دورۀ پهلوی. تحصیلات‌ ابتدایی‌ و متوسطه‌ را به‌ ترتیب‌ در تبریز و تهران‌ گذراند و وارد مدرسۀ‌ قزاقخانه‌ و مدرسۀ‌ عالی‌ علوم‌ سیاسی‌ شد. در ۱۲۹۳‌ش لیسانس‌ گرفت‌ و چون‌ با زبان‌های‌ فرانسوی‌ و روسی‌ آشنایی‌ کامل‌ داشت‌، به‌ خدمت‌ وزارت‌ امور خارجه‌ درآمد و در ۱۳۰۴‌ش رئیس‌ ادارۀ‌ شوروی‌ وزارت‌ امور خارجه‌ شد سپس‌ به‌ معاونت‌ وزارت‌ طُرُق رسید (۱۳۱۰‌ش). سه سال‌ بعد معاون‌ وزارت‌ امور خارجه‌ و در ۱۳۱۵ وزیر مختار ایران‌ در لندن شد و سال‌ بعد به‌ وزارت‌ امور خارجه‌ رسید. در ۱۳۱۸ استاندار کرمان‌ و مدتی‌ بعد به‌ سفارت‌ کبرای‌ ایران‌ در افغانستان‌ منصوب‌ شد. در کابینۀ‌ علی‌ منصور، وزیر کشور (۱۳۱۹‌ش) و در کابینۀ‌ فروغی‌، وزیر خارجه‌ بود (شهریور ۱۳۲۰). پس‌ از سقوط‌ کابینۀ‌ فروغی‌ مدت کوتاهی نخست‌وزیر بود، اما پس‌ از گذشت‌ پنج ماه‌ از سمت‌ خود کناره‌ گرفت‌ و در مدت‌ کوتاهی‌ بار دیگر به‌ نخست‌وزیری‌ رسید و تا فروردین‌ ۱۳۲۳‌ش در این‌ سِمت‌ باقی‌ ماند. در ۱۳۲۶ در کابینۀ‌ حکیم‌الملک‌ وزیر مشاور و سپس‌ سفیر کبیر ایران در جمهوری فرانسه شد. از اواخر ۱۳۳۲‌ش تا واپسین‌ دوران‌ حیاتش‌ سفیر کبیر ایران‌ در لندن‌ بود.