جانکارلو جیانینی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
جیانینی طی حدود 55 سال فعالیت در سینما در بیش از 120 فیلم سینمایی بازی کرده و علاوه بر این در دوبلۀ ده‌ها فیلم سینمایی به عنوان صداپیشه همکاری کرده است. | جیانینی طی حدود 55 سال فعالیت در سینما در بیش از 120 فیلم سینمایی بازی کرده و علاوه بر این در دوبلۀ ده‌ها فیلم سینمایی به عنوان صداپیشه همکاری کرده است. | ||
جیانینی هنرپیشۀ کمدی بااستعدادی است با اندامی کوچک و چشم‌های سبز و پراحساس که به لطف همکاری‌های متعددش با لینا ورتمولر به شهرت رسید. ورتمولر چهرۀ بیانگر شخصیت [[چارلی چاپلین|چاپلین]]<nowiki/>وار او را با علاقۀ خاصی فیلمبرداری می‌کرد و در نماهای درشت وافر، حساسیت بازیگر را به نمایش درمی‌آورد. در ''میمی فلزکار به افتخار زخمی شد''<ref>''Mimì metallurgico ferito nell'onore''</ref>، یک کمدی بی‌پردۀ سیاسی، یک فلزساز کله‌شق و نه چندان باهوش بود. در ''عشق و هرج‌ومرج'' آنارشیستی روستایی که برای کشتن [[موسولینی، بنیتو (۱۸۸۳ـ۱۹۴۵)|موسولینی]] به رم می‌آید. در ''گم‌گشته''، ملوانی از طبقۀ کارگر که همراه مافوق مؤنث و ثروتمندش در جزیره‌ای گرفتار می‌آید. اوج ترکیب تراژدی و بزن بکوب در کار او در ''هفت خوشگل'' است. جایی که بازی‌اش هم‌زمان هم نشاط‌آور و هم و عجیب تأثیرگذار و غم‌انگیز جلوه می‌کند. جیانینی برای کارگردانان دیگری مثل مائورو بولونینی<ref>Mauro Bolognini</ref> (''ماجرای موری''<ref>''The Murri Affair''</ref>)، ماریو مونیچلی<ref>Mario Monicelli</ref> (عاشقان و دروغگویان) و [[لوکینو ویسکونتی|لوكينو ويسکونتی]] (بی‌گناه<ref>L'innocente</ref>) هم بازی کرده است. علاوه بر این به کار دوبلۀ صدای نقش‌های اصلی فیلم‌های آمریکایی برای بازار داخلی ایتالیا نیز می‌پرداخته است. | جیانینی هنرپیشۀ کمدی بااستعدادی است با اندامی کوچک و چشم‌های سبز و پراحساس که به لطف همکاری‌های متعددش با لینا ورتمولر به شهرت رسید. ورتمولر چهرۀ بیانگر شخصیت [[چارلی چاپلین|چاپلین]]<nowiki/>وار او را با علاقۀ خاصی فیلمبرداری می‌کرد و در نماهای درشت وافر، حساسیت بازیگر را به نمایش درمی‌آورد. در ''میمی فلزکار به افتخار زخمی شد''<ref>''Mimì metallurgico ferito nell'onore''</ref>، یک کمدی بی‌پردۀ سیاسی، یک فلزساز کله‌شق و نه چندان باهوش بود. در ''عشق و هرج‌ومرج'' آنارشیستی روستایی که برای کشتن [[موسولینی، بنیتو (۱۸۸۳ـ۱۹۴۵)|موسولینی]] به رم می‌آید. در ''گم‌گشته''، ملوانی از طبقۀ کارگر که همراه مافوق مؤنث و ثروتمندش در جزیره‌ای گرفتار می‌آید. اوج ترکیب تراژدی و بزن بکوب در کار او در ''هفت خوشگل'' است. جایی که بازی‌اش هم‌زمان هم نشاط‌آور و هم و عجیب تأثیرگذار و غم‌انگیز جلوه می‌کند. جیانینی برای کارگردانان دیگری مثل مائورو بولونینی<ref>Mauro Bolognini</ref> (''ماجرای موری''<ref>''The Murri Affair''</ref>)، ماریو مونیچلی<ref>Mario Monicelli</ref> (''عاشقان و دروغگویان'') و [[لوکینو ویسکونتی|لوكينو ويسکونتی]] (بی‌گناه<ref>L'innocente</ref>) هم بازی کرده است. علاوه بر این به کار دوبلۀ صدای نقش‌های اصلی فیلم‌های آمریکایی برای بازار داخلی ایتالیا نیز می‌پرداخته است. | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
* ''اولین شب آرامش''<ref>''La prima notte di quiete''</ref> (والریو زورلینی<ref>Valerio Zurlini</ref>- 1972) | * ''اولین شب آرامش''<ref>''La prima notte di quiete''</ref> (والریو زورلینی<ref>Valerio Zurlini</ref>- 1972) | ||
* ''دشمنی خونین''<ref>''Blood Feud''</ref> (لینا ورتمولر<ref>Lina Wertmüller</ref>- 1978) | * ''دشمنی خونین''<ref>''Blood Feud''</ref> (لینا ورتمولر<ref>Lina Wertmüller</ref>- 1978) | ||
*''اسنک بار بوداپست''<ref>''Snack Bar Budapest''</ref> (تینتو براس<ref>Tinto Brass</ref>- 1988) | |||
*''سرخ خونی''<ref><bdi>''Blood Red''</bdi></ref> (پیتر مسترسون<ref>Peter Masterson</ref>- 1989) | |||
*''بیماری تلخ''<ref>''Il male oscuro''</ref> (ماریو مونیچلی- 1990) | |||
*''جووانی فالکونه''<ref>''Giovanni Falcone''</ref> (جوزپه فررا<ref>Giuseppe Ferrara</ref>- 1993) | |||
*''تقلید''<ref>''Mimic'' </ref> (گی‌یرمو دل تورو<ref>Guillermo del Toro</ref>- 1997) | |||
*''شبی با عشق سابرینا''<ref>''Una noche con Sabrina Love''</ref> (آلخاندرو اگرستی<ref>Alejandro Agresti</ref>- 2000) | |||
*''هانیبال''<ref>''Hannibal''</ref> ([[ریدلی اسکات]]- 2001) | |||
*''میدان پنج ماه''<ref>''Five Moons Square''</ref> (رنتسو مارتینلی<ref>Renzo Martinelli</ref>- 2003) | |||
*''کازینو رویال''<ref>''Casino Royale''</ref> (مارتین کمبل<ref>Martin Campbell</ref>- 2006) | |||
---- | ---- | ||
<references /> | <references /> | ||
[[رده:سینما]] | [[رده:سینما]] | ||
[[رده:جهان - اشخاص]] | [[رده:جهان - اشخاص]] | ||
نسخهٔ ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۳۱
جانکارلو جیانینی (لا اسپزیا 1 اوت 1942م - ) (Giancarlo Giannini)
بازیگر ایتالیایی. تحصیلاتش را پس از دریافت دیپلم مهندسی الکترونیک (در شهر ناپل)، در رشتۀ بازیگری در آکادمی هنرهای نمایشی سیلویو د آمیکو (شهر رم) ادامه داد و در سال 1963م فارغ‌التحصیل شد. در ۱۹۶۱ کار صحنه‌ای را با حضور در رؤیای شب نیمۀ تابستان[۱] آغاز کرد و سپس در آثار دیگری روی صحنه رفت؛ از جمله در نقش رومئو در اجرای تئاتری فرانکو زفیرلی از رومئو و ژولیت. در ۱۹۶۵ وارد سینما شد و یک سال بعد با ایفای نقش در یکی از نمایشنامه‌های لینا ورتمولر[۲] همکاری‌اش با این کارگردان نامدار را آغاز کرد که منجر به بازی در رشته‌ای از فیلم‌های بعدی او شد. او اغلب قهرمان افسرده و تراژیک / کمیک این فیلم‌ها بود، که نظامی را که نمی‌توانست درک کند یا بپذیرد، پس می‌زد. به خاطر ایفای نقش در فیلم عشق و هرج‌ومرج[۳] مورد تحسین زیاد منتقدان قرار گرفت و در ۱۹۷۳ جایزۀ بهترین بازیگر جشنوارۀ کن را دریافت کرد. سپس با نقش پیچیدۀ «پاسکوالینو»، یکی از زندانیان اردوگاه‌های اجباری که در تلاشی نومیدانه برای بقا، تن به خفت و خواری می‌دهد (در هفت خوشگلِ[۴] ورتمولر) بار دیگر با کاندیدایی دریافت اسکار بهترین بازیگر مرد، موفقیت بزرگی کسب کرد. جیانینی در نخستین فیلم آمریکایی ورتمولر، شبی پر از باران[۵]، نیز ظاهر شد که شکستی انتقادی و تجاری بود و منجر به لغو قرارداد آمریکایی ورتمولر با برادران وارنر شد.
جیانینی طی حدود 55 سال فعالیت در سینما در بیش از 120 فیلم سینمایی بازی کرده و علاوه بر این در دوبلۀ ده‌ها فیلم سینمایی به عنوان صداپیشه همکاری کرده است.
جیانینی هنرپیشۀ کمدی بااستعدادی است با اندامی کوچک و چشم‌های سبز و پراحساس که به لطف همکاری‌های متعددش با لینا ورتمولر به شهرت رسید. ورتمولر چهرۀ بیانگر شخصیت چاپلین‌وار او را با علاقۀ خاصی فیلمبرداری می‌کرد و در نماهای درشت وافر، حساسیت بازیگر را به نمایش درمی‌آورد. در میمی فلزکار به افتخار زخمی شد[۶]، یک کمدی بی‌پردۀ سیاسی، یک فلزساز کله‌شق و نه چندان باهوش بود. در عشق و هرج‌ومرج آنارشیستی روستایی که برای کشتن موسولینی به رم می‌آید. در گم‌گشته، ملوانی از طبقۀ کارگر که همراه مافوق مؤنث و ثروتمندش در جزیره‌ای گرفتار می‌آید. اوج ترکیب تراژدی و بزن بکوب در کار او در هفت خوشگل است. جایی که بازی‌اش هم‌زمان هم نشاط‌آور و هم و عجیب تأثیرگذار و غم‌انگیز جلوه می‌کند. جیانینی برای کارگردانان دیگری مثل مائورو بولونینی[۷] (ماجرای موری[۸])، ماریو مونیچلی[۹] (عاشقان و دروغگویان) و لوكينو ويسکونتی (بی‌گناه[۱۰]) هم بازی کرده است. علاوه بر این به کار دوبلۀ صدای نقش‌های اصلی فیلم‌های آمریکایی برای بازار داخلی ایتالیا نیز می‌پرداخته است.
برخی دیگر از آثار سینمایی
- آنتسیو[۱۱] (ادوارد دمیتریک[۱۲]- 1968)
- راز سانتا ویتوریا[۱۳] (استنلی ارل کریمر[۱۴]- 1969)
- مثلث پیتزا[۱۵]/ حسادت به شکل ایتالیایی (اتوره اسکولا[۱۶]- 1970)
- بطن سیاه رتیل[۱۷] (پائولو کاوارا[۱۸]- 1971)
- اولین شب آرامش[۱۹] (والریو زورلینی[۲۰]- 1972)
- دشمنی خونین[۲۱] (لینا ورتمولر[۲۲]- 1978)
- اسنک بار بوداپست[۲۳] (تینتو براس[۲۴]- 1988)
- سرخ خونی[۲۵] (پیتر مسترسون[۲۶]- 1989)
- بیماری تلخ[۲۷] (ماریو مونیچلی- 1990)
- جووانی فالکونه[۲۸] (جوزپه فررا[۲۹]- 1993)
- تقلید[۳۰] (گی‌یرمو دل تورو[۳۱]- 1997)
- شبی با عشق سابرینا[۳۲] (آلخاندرو اگرستی[۳۳]- 2000)
- هانیبال[۳۴] (ریدلی اسکات- 2001)
- میدان پنج ماه[۳۵] (رنتسو مارتینلی[۳۶]- 2003)
- کازینو رویال[۳۷] (مارتین کمبل[۳۸]- 2006)
- ↑ A Midsummer Night's Dream
- ↑ Lina Wertmüller
- ↑ Love and Anarchy
- ↑ Seven Beauties
- ↑ A Night Full of Rain
- ↑ Mimì metallurgico ferito nell'onore
- ↑ Mauro Bolognini
- ↑ The Murri Affair
- ↑ Mario Monicelli
- ↑ L'innocente
- ↑ Anzio
- ↑ Edward Dmytryk
- ↑ The Secret of Santa Vittoria
- ↑ Stanley Earl Kramer
- ↑ The Pizza Triangle
- ↑ Ettore Scola
- ↑ Black Belly of the Tarantula
- ↑ Paolo Cavara
- ↑ La prima notte di quiete
- ↑ Valerio Zurlini
- ↑ Blood Feud
- ↑ Lina Wertmüller
- ↑ Snack Bar Budapest
- ↑ Tinto Brass
- ↑ Blood Red
- ↑ Peter Masterson
- ↑ Il male oscuro
- ↑ Giovanni Falcone
- ↑ Giuseppe Ferrara
- ↑ Mimic
- ↑ Guillermo del Toro
- ↑ Una noche con Sabrina Love
- ↑ Alejandro Agresti
- ↑ Hannibal
- ↑ Five Moons Square
- ↑ Renzo Martinelli
- ↑ Casino Royale
- ↑ Martin Campbell