صدرعاملی، رسول (اصفهان ۱۳۳۳ش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
*''[[من ترانه 15 سال دارم (فیلم)|من ترانه پانزده سال دارم]]'' (۱۳۸۰) | *''[[من ترانه 15 سال دارم (فیلم)|من ترانه پانزده سال دارم]]'' (۱۳۸۰) | ||
*''[[دختری با کفشهای کتانی|دختری با كفشهای كتانی]]'' (۱۳۷۷) | *''[[دختری با کفشهای کتانی|دختری با كفشهای كتانی]]'' (۱۳۷۷) | ||
*''سمفونی تهران'' ( | *''[[سمفونی تهران (فیلم 1372)|سمفونی تهران]]'' (۱۳۷2) | ||
*''قربانی'' (۱۳۷۰) | *''[[قربانی (فیلم 1370)|قربانی]]'' (۱۳۷۰) | ||
*''پاييزان'' (۱۳۶۶) | *''[[پاییزان (فیلم سینمایی)|پاييزان]]'' (۱۳۶۶) | ||
*''گلهای داوودی'' (۱۳۶۳) | *''[[گلهای داوودی (فیلم سینمایی)|گلهای داوودی]]'' (۱۳۶۳) | ||
*''[[رهایی (فیلم 1361)|رهايی]]'' (۱۳۶۱)''<br>''<!--27023100--> | *''[[رهایی (فیلم 1361)|رهايی]]'' (۱۳۶۱)''<br>''<!--27023100--> | ||
نسخهٔ ۱۵ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۱۱
| رسول صدرعاملی | |
|---|---|
| زادروز |
اصفهان 22 آذر ۱۳۳۳ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دیپلم |
| شغل و تخصص اصلی | کارگردان و تهیه‌کننده |
| آثار | خونبارش، رهایی (۱۳۶۱)، گلهای داوودی (۱۳۶۳)، قربانی (۱۳۷۰)، دختری با کفشهای کتانی (۱۳۷۷)، من ترانه پانزده سال دارم (۱۳۷۹)، و دیشب باباتو دیدم آیدا! (۱۳۸۳) |
| گروه مقاله | سینما |
| جوایز و افتخارات |
دو سیمرغ بلورین بهترین فیلم‌نامه و بهترین کارگردانی از بیستمین دوره جشنواره فیلم فجر (1380) سیمرغ بلورین بهترین فیلم تماشاگران برای فیلم شنای پروانه (به کارگردانی محمد کارت) از سی و هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر (1398) |
رسول صدرعاملی (اصفهان 22 آذر ۱۳۳۳ش- )
کارگردان و تهیه‌کنندۀ سینمای ایران. به‌دلیل فعالیت روزنامه‌نگاری‌اش گرایش‌های آشکار اجتماعی خود را در فیلم‌هایش نشان داده است. او مدرک تحصیلی دیپلم دارد. تا ۱۳۵۹ خبرنگار و گزارشگر و دبیر سرویس حوادث روزنامۀ اطلاعات بود. مؤسس دفتر تولید فیلم ایران‌میلاد با مشارکت اکبر صادقی (۱۳۶۳) و مدیر دفتر تولید میلادفیلم است. همچنین وی از موسسین مؤسسۀ بین‌المللی فیلمیران است که هم‌اکنون بزرگترین توزیع کنندۀ فیلم در کشور می‌باشد. در ۱۳۵۹ش فعالیتش در سینما را با تهیۀ فیلم خونبارش به کارگردانی امیر قوی‌دل آغاز کرد و سپس دوسال بعد نخستین فیلمش را با عنوان رهایی ساخت که فیلم موفق و خوبی نبود. صدرعاملی که به دلیل ارتباطات و انتسابش با مراکز قدرت و همچنین تاسیس چند دفتر مهم تولید و توزیع فیلم نقش پدرخواندگی در سینمای ایران دارد، در بخش مهمی از آثار موفقش به آسیب‌های اجتماعی و خاصه نقش زنان در جامعۀ ایران پرداخته است. تعدادی از فیلم‌های وی در مقام کارگردان عبارتند از رهایی (۱۳۶۱)، گلهای داوودی (۱۳۶۳)، قربانی (۱۳۷۰)، دختری با کفشهای کتانی (۱۳۷۷)، من ترانه پانزده سال دارم (۱۳۷۹)، و دیشب باباتو دیدم آیدا! (۱۳۸۳).
برخی از جوایز و افتخارات
جايزه ويژه هيأت داوران از پنجاهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم برلین (1378) برای دختری با کفشهای کتانی؛ دو سیمرغ بلورین بهترین فیلم‌نامه و بهترین کارگردانی از بیستمین دوره جشنواره فیلم فجر (1380) برای من ترانه پانزده سال دارم؛ تندیس زرین بهترین فیلم از ششمین دوره جشن خانه سینما (1381) برای برای من ترانه پانزده سال دارم؛ ديپلم افتخار بهترين كارگردانی از بخش سینمای معناگرای بیست و هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر (1387) برای فيلم هر شب تنهایی؛ سیمرغ بلورین بهترین فیلم تماشاگران برای فیلم شنای پروانه (به کارگردانی محمد کارت) از سی و هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر (1398).
فهرست آثار سینمایی (کارگردانی)
- سال دوم دانشكده من (۱۳۹۶)
- در انتظار معجزه (۱۳۸۸)
- زندگی با چشمان بسته (۱۳۸۷)
- شب (۱۳۸۶)
- هر شب تنهايی (۱۳۸۶)
- ديشب باباتو ديدم آيدا (۱۳۸۳)
- من ترانه پانزده سال دارم (۱۳۸۰)
- دختری با كفشهای كتانی (۱۳۷۷)
- سمفونی تهران (۱۳۷2)
- قربانی (۱۳۷۰)
- پاييزان (۱۳۶۶)
- گلهای داوودی (۱۳۶۳)
- رهايی (۱۳۶۱)