تبریزی، میرزا محمدرضا (۱۲۰۳ـ۱۲۹۹ق): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


تبریزی، میرزا محمّدرضا (۱۲۰۳ـ۱۲۹۹ق)<br>
تبریزی، میرزا محمّدرضا (۱۲۰۳ـ۱۲۹۹ق)<br>
<p>(ملقب‌ به‌ مهندس‌باشی‌)  از رجال‌ دورۀ‌ قاجار. یکی از دانش‌آموزانی بود که‌ عباس‌ میرزا نایب‌السلطنه برای‌ فراگیری‌ علوم‌ جدید به‌ انگلیس‌ فرستاد. در لندن‌ در رشتۀ مهندسی‌ و توپخانه‌ درس خواند (۱۲۳۰ق)، به‌ زبان‌های‌ انگلیسی‌ و فرانسه‌ و نیز در هندسه‌ و قلعه‌سازی‌ مهارت‌ یافت‌. در ۱۲۳۴ق به ایران بازگشت. در لشکرکشی‌ محمدشاه‌ قاجار به‌ هرات‌ (۱۲۵۳ق)، همراه‌ او بود‌. کتاب ''صواعق‌‌النظام‌'' را در علم‌ ترکیب‌ توپ‌ و خمپاره‌ و عرّاده‌ و سایر آلات‌ و ادوات‌ جنگی‌ تألیف کرد. کتاب‌های‌ فراوانی به‌ فارسی‌ ترجمه‌ کرد، ازجمله ''تاریخ‌ پطرکبیر''، ''تاریخ‌ ناپلئون،'' و ''تاریخ‌ تنزل‌ و خرابی‌ روم‌''. همچنین‌ نقشۀ‌ ساختمان‌ مدرسۀ دارالفنون، طراحی‌ اوست.</p>
<p>(ملقب‌ به‌ مهندس‌باشی‌)  از رجال‌ دورۀ‌ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]]. یکی از دانش‌آموزانی بود که‌ [[عباس میرزا قاجار|عباس‌ میرزا نایب‌السلطنه]] برای‌ فراگیری‌ علوم‌ جدید به‌ انگلیس‌ فرستاد. در لندن‌ در رشتۀ مهندسی‌ و توپخانه‌ درس خواند (۱۲۳۰ق)، به‌ زبان‌های‌ انگلیسی‌ و فرانسه‌ و نیز در هندسه‌ و قلعه‌سازی‌ مهارت‌ یافت‌. در ۱۲۳۴ق به ایران بازگشت. در لشکرکشی‌ [[محمدشاه قاجار (تبریز ۱۲۲۲ـ تهران ۱۲۶۴ق)|محمدشاه‌ قاجار]] به‌ هرات‌ (۱۲۵۳ق)، همراه‌ او بود‌. کتاب ''صواعق‌‌النظام‌'' را در علم‌ ترکیب‌ توپ‌ و خمپاره‌ و عرّاده‌ و سایر آلات‌ و ادوات‌ جنگی‌ تألیف کرد. کتاب‌های‌ فراوانی به‌ فارسی‌ ترجمه‌ کرد، ازجمله ''تاریخ‌ پطرکبیر''، ''تاریخ‌ ناپلئون،'' و ''تاریخ‌ تنزل‌ و خرابی‌ روم‌''. همچنین‌ نقشۀ‌ ساختمان‌ مدرسۀ [[دارالفنون]]، طراحی‌ اوست.</p>
<br><!--14067700-->
<br><!--14067700-->
[[رده:تاریخ ایران]]
[[رده:تاریخ ایران]]

نسخهٔ ‏۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۴۳

تبریزی، میرزا محمّدرضا (۱۲۰۳ـ۱۲۹۹ق)

(ملقب‌ به‌ مهندس‌باشی‌) از رجال‌ دورۀ‌ قاجار. یکی از دانش‌آموزانی بود که‌ عباس‌ میرزا نایب‌السلطنه برای‌ فراگیری‌ علوم‌ جدید به‌ انگلیس‌ فرستاد. در لندن‌ در رشتۀ مهندسی‌ و توپخانه‌ درس خواند (۱۲۳۰ق)، به‌ زبان‌های‌ انگلیسی‌ و فرانسه‌ و نیز در هندسه‌ و قلعه‌سازی‌ مهارت‌ یافت‌. در ۱۲۳۴ق به ایران بازگشت. در لشکرکشی‌ محمدشاه‌ قاجار به‌ هرات‌ (۱۲۵۳ق)، همراه‌ او بود‌. کتاب صواعق‌‌النظام‌ را در علم‌ ترکیب‌ توپ‌ و خمپاره‌ و عرّاده‌ و سایر آلات‌ و ادوات‌ جنگی‌ تألیف کرد. کتاب‌های‌ فراوانی به‌ فارسی‌ ترجمه‌ کرد، ازجمله تاریخ‌ پطرکبیر، تاریخ‌ ناپلئون، و تاریخ‌ تنزل‌ و خرابی‌ روم‌. همچنین‌ نقشۀ‌ ساختمان‌ مدرسۀ دارالفنون، طراحی‌ اوست.