روسی خان، مهدی (تهران ۱۲۵۴ـ ۱۳۴۶ش): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
مهدی روسیخان (تهران ۱۲۵۴ـ ۱۳۴۶ش)<br> | مهدی روسیخان (تهران ۱۲۵۴ـ فرانسه ۱۳۴۶ش)<br> | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}[[پرونده:22170200.jpg|جایگزین=روسیخان|بندانگشتی|روسیخان|238x238پیکسل]](نام دیگر: ایوانف) عکاس و فیلمبردار ایرانی. از پدری انگلیسی و مادری روس بهدنیا آمد. مؤسس سینمای عمومی در ایران و سینما فاروس بود. پس از [[عکاس باشی، میرزا ابراهیم خان (۱۲۵۳ـ۱۲۹۴ش)|میرزاابراهیمخان]]، مسئول قسمت عکاسخانۀ دارالفنون و عکاسباشی دربار شد. در سال 1286ش درست یک سال پس از انقلاب مشروطه دستگاه پروژکتوری خرید و ابتدا در حرم [[محمدعلی شاه قاجار (تبریز ۱۲۸۹ـ ایتالیا ۱۳۴۴ق)|محمدعلی شاه]] و سپس در سالن سینمای خیابان فردوسی شروع به نشان دادن فیلمهای 8 تا 9 | }}[[پرونده:22170200.jpg|جایگزین=روسیخان|بندانگشتی|روسیخان|238x238پیکسل]](نام دیگر: ایوانف) عکاس و فیلمبردار ایرانی. از پدری انگلیسی و مادری روس در تهران بهدنیا آمد. مؤسس سینمای عمومی در ایران و سینما فاروس بود. | ||
پس از [[عکاس باشی، میرزا ابراهیم خان (۱۲۵۳ـ۱۲۹۴ش)|میرزاابراهیمخان]]، مسئول قسمت عکاسخانۀ دارالفنون و عکاسباشی دربار شد. در سال 1286ش درست یک سال پس از انقلاب مشروطه دستگاه پروژکتوری خرید و ابتدا در حرم [[محمدعلی شاه قاجار (تبریز ۱۲۸۹ـ ایتالیا ۱۳۴۴ق)|محمدعلی شاه]] و سپس در سالن سینمای خیابان فردوسی شروع به نشان دادن فیلمهای 8 تا 9 دقیقهای کرد. فیلمهایی که در ابتدا مخالفت و تحریم سینما توسط علمایی مانند [[فضل الله نوری، شیخ|شیخ فضلالله نوری]] را در پی داشت. اما شیخ با دیدن دو سه پرده از فیلمها تحریم را برداشت. ایوانف با یک دستگاه نمایش (سینماتوگراف) و پانزده حلقه فیلم صامت کوتاه، کارش را با نمایش فیلم برای اهل دربار و حرم محمدعلیشاه ادامه داد و بههمین ترتیب شبها دستگاه را با دعوت اعیان و رجال به منزل آنان میبرد. در مهر ۱۲۸۶ش با اجارهکردن خانهای در ابتدای خیابان فردوسی (علاالدوله) تماشاخانۀ عکس متحرک و سپس سالن جدیدی در خیابان ناصری، در حیاط دارالفنون، افتتاح کرد. پس از ناآرامیها و جنجالهای سیاسی در زمان محمدعلیشاه، ابتدا سینمای خود را در دروازۀ قزوین تعطیل کرد. پس از آن در اوایل ۱۲۸۸ش محل سینما فاروس'''' را واگذار کرد و وسایل خود را به ژرژ اسماعیلیف و امیرخان فروخت. روسی خان در همین سال دوربینی خرید و عاشورای ۱۳۲۷ قمری (بهمن ۱۲۸۸) تقریباً ۸۰ متر فیلم برداشت. به این ترتیب پس از [[میرزا ابراهیم خان عکاس باشی|میرزا ابراهیمخان عکاسباشی]] دومین کسی بود که در ایران فیلمبرداری کرد. | |||
روسیخان در ۱۲۹۱ش به فرانسه رفت و در کسوت گماشتۀ همسر محمدعلیشاه تا آخر عمر در آنجا ماند. | |||
<br><!--22170200--> | <br><!--22170200--> | ||
[[رده:سینما]] | [[رده:سینما]] |
نسخهٔ ۶ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۵۴
مهدی روسیخان (تهران ۱۲۵۴ـ فرانسه ۱۳۴۶ش)
مهدی روسی خان | |
---|---|
زادروز |
تهران ۱۲۵۴ش |
درگذشت | ۱۳۴۶ش |
ملیت | ایرانی |
نامهای دیگر | ایوانف |
شغل و تخصص اصلی | عکاس |
شغل و تخصص های دیگر | فیلمبردار |
گروه مقاله | سینما |
(نام دیگر: ایوانف) عکاس و فیلمبردار ایرانی. از پدری انگلیسی و مادری روس در تهران بهدنیا آمد. مؤسس سینمای عمومی در ایران و سینما فاروس بود.
پس از میرزاابراهیمخان، مسئول قسمت عکاسخانۀ دارالفنون و عکاسباشی دربار شد. در سال 1286ش درست یک سال پس از انقلاب مشروطه دستگاه پروژکتوری خرید و ابتدا در حرم محمدعلی شاه و سپس در سالن سینمای خیابان فردوسی شروع به نشان دادن فیلمهای 8 تا 9 دقیقهای کرد. فیلمهایی که در ابتدا مخالفت و تحریم سینما توسط علمایی مانند شیخ فضلالله نوری را در پی داشت. اما شیخ با دیدن دو سه پرده از فیلمها تحریم را برداشت. ایوانف با یک دستگاه نمایش (سینماتوگراف) و پانزده حلقه فیلم صامت کوتاه، کارش را با نمایش فیلم برای اهل دربار و حرم محمدعلیشاه ادامه داد و بههمین ترتیب شبها دستگاه را با دعوت اعیان و رجال به منزل آنان میبرد. در مهر ۱۲۸۶ش با اجارهکردن خانهای در ابتدای خیابان فردوسی (علاالدوله) تماشاخانۀ عکس متحرک و سپس سالن جدیدی در خیابان ناصری، در حیاط دارالفنون، افتتاح کرد. پس از ناآرامیها و جنجالهای سیاسی در زمان محمدعلیشاه، ابتدا سینمای خود را در دروازۀ قزوین تعطیل کرد. پس از آن در اوایل ۱۲۸۸ش محل سینما فاروس را واگذار کرد و وسایل خود را به ژرژ اسماعیلیف و امیرخان فروخت. روسی خان در همین سال دوربینی خرید و عاشورای ۱۳۲۷ قمری (بهمن ۱۲۸۸) تقریباً ۸۰ متر فیلم برداشت. به این ترتیب پس از میرزا ابراهیمخان عکاسباشی دومین کسی بود که در ایران فیلمبرداری کرد.
روسیخان در ۱۲۹۱ش به فرانسه رفت و در کسوت گماشتۀ همسر محمدعلیشاه تا آخر عمر در آنجا ماند.