سنجرشاه: تفاوت میان نسخهها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\2' به '<!--2') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
سَنجرشاه ( ـ۵۹۵ق)<br> | سَنجرشاه ( ـ۵۹۵ق)<br> | ||
<p>آخرین امیر (حک: ۵۸۲ـ۵۹۵ق) آل مؤید. پسر طُغانشاه بود و اتابک (پیشکار) او، مَنْکَلی تَکین از غلامان جدش، مؤید آی اَبَه، بر او تسلط و نفوذ داشت. بدرفتاری''''''های منکَلی تَکین سبب پراکندگی امیران و نارضایتی مردم شد. عَلاءالدّین تَکش با شنیدن این خبرها در ۵۸۲ق نیشابور را محاصره کرد، اما نتوانست کاری انجام دهد و به خوارزم بازگشت. در ۵۸۳ق بار دیگر به نیشابور بازگشت و آن''''''جا را محاصره کرد. پس از فتح نیشابور، منکَلی تکین را کشت و سنجرشاه را با خود به خوارزم برد. سنجرشاه پنهانی افرادی را برای دلجویی مردم به نیشابور می''''''فرستاد تا زمینۀ بازگشت خود را فراهم کند. چون علاءالدین تَکش از این توطئه آگاه شد، او را کور کرد. با مرگ وی، خاندان آل مؤید منقرض شد.</p> | <p>آخرین امیر (حک: ۵۸۲ـ۵۹۵ق) [[آل موید|آل مؤید]]. پسر [[طغانشاه|طُغانشاه]] بود و اتابک (پیشکار) او، مَنْکَلی تَکین از غلامان جدش، مؤید آی اَبَه، بر او تسلط و نفوذ داشت. بدرفتاری''''''های منکَلی تَکین سبب پراکندگی امیران و نارضایتی مردم شد. [[علاءالدین تکش|عَلاءالدّین تَکش]] با شنیدن این خبرها در ۵۸۲ق [[نیشابور، شهر|نیشابور]] را محاصره کرد، اما نتوانست کاری انجام دهد و به [[خوارزم]] بازگشت. در ۵۸۳ق بار دیگر به نیشابور بازگشت و آن''''''جا را محاصره کرد. پس از فتح نیشابور، منکَلی تکین را کشت و سنجرشاه را با خود به خوارزم برد. سنجرشاه پنهانی افرادی را برای دلجویی مردم به نیشابور می''''''فرستاد تا زمینۀ بازگشت خود را فراهم کند. چون علاءالدین تَکش از این توطئه آگاه شد، او را کور کرد. با مرگ وی، خاندان آل مؤید منقرض شد.</p> | ||
<br><!--25233600--> | <br><!--25233600--> | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
[[رده:ایران از حکومت غزنویان تا حمله مغول]] | [[رده:ایران از حکومت غزنویان تا حمله مغول]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۲۸
سَنجرشاه ( ـ۵۹۵ق)
آخرین امیر (حک: ۵۸۲ـ۵۹۵ق) آل مؤید. پسر طُغانشاه بود و اتابک (پیشکار) او، مَنْکَلی تَکین از غلامان جدش، مؤید آی اَبَه، بر او تسلط و نفوذ داشت. بدرفتاریهای منکَلی تَکین سبب پراکندگی امیران و نارضایتی مردم شد. عَلاءالدّین تَکش با شنیدن این خبرها در ۵۸۲ق نیشابور را محاصره کرد، اما نتوانست کاری انجام دهد و به خوارزم بازگشت. در ۵۸۳ق بار دیگر به نیشابور بازگشت و آنجا را محاصره کرد. پس از فتح نیشابور، منکَلی تکین را کشت و سنجرشاه را با خود به خوارزم برد. سنجرشاه پنهانی افرادی را برای دلجویی مردم به نیشابور میفرستاد تا زمینۀ بازگشت خود را فراهم کند. چون علاءالدین تَکش از این توطئه آگاه شد، او را کور کرد. با مرگ وی، خاندان آل مؤید منقرض شد.