ظریف، محمدجواد (تهران ۱۳۳۸): تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '00-->\' به '00-->') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
ظريف، محمدجواد (تهران ۱۳۳۸)<br> | ظريف، محمدجواد (تهران ۱۳۳۸)<br> | ||
سياستمدار و وزير امورخارجه جمهوري اسلامي ايران (۱۳۹۳- ). تحصيلات ابتدايي و متوسطه خود را در ايران به اتمام رساند و در ۱۳۵۵ براي ادامه تحصيل به آمريکا رفت و آن را تا مقطع دکترا ادامه داد و در رشته حقوق و روابط بين‌الملل از دانشگاه دنور موفق به اخذ مدرک دکترا شد. سال‌ها اقامات مستمر در آمريکا او را از نزديک با جامعه آمريکا و محافل سياسي آن آشنا کرد. از ۱۳۵۷ تا ۱۳۵۹ مشاور سرکنسولگري ايران در سانفرانسيسکو بود و بعد از آن تا سال ۱۳۶۱ کارداري نمايندگي ايران در سازمان ملل متحده را به‌عهده داشت. مدّتي هم معاون حقوق و بين‌المللي وزارت امورخارجه و دستيار ارشد وزير امورخارجه شد. در ۱۳۸۰ رسماً به سمت سفير و نماينده دائم جمهوري اسلامي ايران در سازمان ملل منصوب شد و تا ۱۳۸۶ اين سمت را به‌عهده داشت. در همين زمان سمت‌هاي مختلفي از جمله رياست کميسيون فرهنگي يونسکو، رياست کميته خلع سلاح، رياست کميته تخصصي گفتگوي تمدن‌ها و رياست کميته سياسي اجلاس سران کنفرانس اسلامي را هم به‌عهده داشت. | سياستمدار و وزير امورخارجه جمهوري اسلامي ايران (۱۳۹۳- ). تحصيلات ابتدايي و متوسطه خود را در ايران به اتمام رساند و در ۱۳۵۵ براي ادامه تحصيل به [[امریکا، ایالات متحده|آمريکا]] رفت و آن را تا مقطع دکترا ادامه داد و در رشته حقوق و روابط بين‌الملل از دانشگاه دنور موفق به اخذ مدرک دکترا شد. سال‌ها اقامات مستمر در آمريکا او را از نزديک با جامعه آمريکا و محافل سياسي آن آشنا کرد. از ۱۳۵۷ تا ۱۳۵۹ مشاور سرکنسولگري ايران در سانفرانسيسکو بود و بعد از آن تا سال ۱۳۶۱ کارداري نمايندگي ايران در [[ملل متحد، سازمان|سازمان ملل متحده]] را به‌عهده داشت. مدّتي هم معاون حقوق و بين‌المللي وزارت امورخارجه و دستيار ارشد وزير امورخارجه شد. در ۱۳۸۰ رسماً به سمت سفير و نماينده دائم جمهوري اسلامي ايران در سازمان ملل منصوب شد و تا ۱۳۸۶ اين سمت را به‌عهده داشت. در همين زمان سمت‌هاي مختلفي از جمله رياست کميسيون فرهنگي يونسکو، رياست کميته خلع سلاح، رياست کميته تخصصي گفتگوي تمدن‌ها و رياست کميته سياسي اجلاس سران کنفرانس اسلامي را هم به‌عهده داشت. | ||
پس از انتخاب حسن روحاني به‌عنوان هفتمين رئيس‌جمور اسلامي ايران در خرداد ۱۳۹۲ و تشکيل دولت يازدهم، | پس از انتخاب [[روحانی، حسن (سرخه سمنان ۱۳۲۷ش)|حسن روحاني]] به‌عنوان هفتمين رئيس‌جمور اسلامي ايران در خرداد ۱۳۹۲ و تشکيل دولت يازدهم، محمدجواد ظريف براي تصدي وزارت امورخارجه نامزد شد و براي گرفتن رأي اعتماد به [[مجلس شورای اسلامی|مجلس شوراي اسلامي]] معرفي گرديد که با رأي بالا تصويب شد. اين گزينه با استقبال مجامع بين‌المللي روبرو شد و فصلي تازه در سياست خارجي ايران گشود. پس از آنکه مسؤوليت مذاکره دربارۀ پرونده انرژي هسته‌اي ايران از [[شورای عالی امنیت ملی|شوراي عالي امنيت ملي]] به وزارت امورخارجه محول گرديد، دکتر ظريف به‌عنوان وزير امورخارجه و در مقام رياست هيأت ايراني مذاکره‌کننده با کشورهاي ۱+۵ عهده‌دار اين مسؤليت شد. | ||
<br><!--42097200--> | <br><!--42097200--> | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
[[رده:ایران از انقلاب اسلامی 1357 تا امروز]] | [[رده:ایران از انقلاب اسلامی 1357 تا امروز]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۰۳
ظريف، محمدجواد (تهران ۱۳۳۸)
سياستمدار و وزير امورخارجه جمهوري اسلامي ايران (۱۳۹۳- ). تحصيلات ابتدايي و متوسطه خود را در ايران به اتمام رساند و در ۱۳۵۵ براي ادامه تحصيل به آمريکا رفت و آن را تا مقطع دکترا ادامه داد و در رشته حقوق و روابط بين‌الملل از دانشگاه دنور موفق به اخذ مدرک دکترا شد. سال‌ها اقامات مستمر در آمريکا او را از نزديک با جامعه آمريکا و محافل سياسي آن آشنا کرد. از ۱۳۵۷ تا ۱۳۵۹ مشاور سرکنسولگري ايران در سانفرانسيسکو بود و بعد از آن تا سال ۱۳۶۱ کارداري نمايندگي ايران در سازمان ملل متحده را به‌عهده داشت. مدّتي هم معاون حقوق و بين‌المللي وزارت امورخارجه و دستيار ارشد وزير امورخارجه شد. در ۱۳۸۰ رسماً به سمت سفير و نماينده دائم جمهوري اسلامي ايران در سازمان ملل منصوب شد و تا ۱۳۸۶ اين سمت را به‌عهده داشت. در همين زمان سمت‌هاي مختلفي از جمله رياست کميسيون فرهنگي يونسکو، رياست کميته خلع سلاح، رياست کميته تخصصي گفتگوي تمدن‌ها و رياست کميته سياسي اجلاس سران کنفرانس اسلامي را هم به‌عهده داشت.
پس از انتخاب حسن روحاني به‌عنوان هفتمين رئيس‌جمور اسلامي ايران در خرداد ۱۳۹۲ و تشکيل دولت يازدهم، محمدجواد ظريف براي تصدي وزارت امورخارجه نامزد شد و براي گرفتن رأي اعتماد به مجلس شوراي اسلامي معرفي گرديد که با رأي بالا تصويب شد. اين گزينه با استقبال مجامع بين‌المللي روبرو شد و فصلي تازه در سياست خارجي ايران گشود. پس از آنکه مسؤوليت مذاکره دربارۀ پرونده انرژي هسته‌اي ايران از شوراي عالي امنيت ملي به وزارت امورخارجه محول گرديد، دکتر ظريف به‌عنوان وزير امورخارجه و در مقام رياست هيأت ايراني مذاکره‌کننده با کشورهاي ۱+۵ عهده‌دار اين مسؤليت شد.