کرمیو، آدولف (۱۷۹۶ـ۱۸۸۰): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
کرِمیو، آدولف (۱۷۹۶ـ۱۸۸۰)(Cremieux, Adolphe) | کرِمیو، آدولف (۱۷۹۶ـ۱۸۸۰)(Cremieux, Adolphe) | ||
دولتمرد و سیاسی‌نویس یهودی فرانسویِ. وکیل بود و پس از سرنگونی پادشاه لوئی فیلیپ<ref>King Louis Philippe | دولتمرد و سیاسی‌نویس یهودی فرانسویِ. وکیل بود و پس از سرنگونی [[لویی فیلیپ|پادشاه لوئی فیلیپ]]<ref>King Louis Philippe | ||
</ref> در ۱۸۴۸ مدتی کوتاه در دولت موقت وزیر دادگستری شد. از ریاست‌جمهوری لوئی ناپلئون<ref>Louis Napoleon </ref> (بعدها ناپلئون سوم) حمایت کرد، اما با کودتای او (دسامبر ۱۸۵۱) مخالفت ورزید و به زندان افتاد (۱۸۵۱). پس از سقوط ناپلئون سوم، در دولتِ دفاع ملی وزیر دادگستری شد (۱۸۷۰)، حکم اعدام را برای متهمان سیاسی و برده‌داری را در مستعمرات لغو کرد، و به یهودیان الجزایری شهروندی فرانسه داد. ریاست اتحادیۀ جهانی اسرائیل<ref>Alliance Israélite Universelle </ref> را برعهده داشت (۱۸۷۶) و مدارس یهودیان را در قاهره<ref>Cairo</ref> و اسکندریه تأسیس کرد. | </ref> در ۱۸۴۸ مدتی کوتاه در دولت موقت وزیر دادگستری شد. از ریاست‌جمهوری [[لویی ناپلیون|لوئی ناپلئون]]<ref>Louis Napoleon </ref> (بعدها [[ناپلیون سوم|ناپلئون سوم]]) حمایت کرد، اما با کودتای او (دسامبر ۱۸۵۱) مخالفت ورزید و به زندان افتاد (۱۸۵۱). پس از سقوط ناپلئون سوم، در دولتِ دفاع ملی وزیر دادگستری شد (۱۸۷۰)، حکم اعدام را برای متهمان سیاسی و برده‌داری را در مستعمرات لغو کرد، و به یهودیان الجزایری شهروندی فرانسه داد. ریاست اتحادیۀ جهانی اسرائیل<ref>Alliance Israélite Universelle </ref> را برعهده داشت (۱۸۷۶) و مدارس یهودیان را در [[قاهره]]<ref>Cairo</ref> و [[اسکندریه]] تأسیس کرد. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۳۴
کرِمیو، آدولف (۱۷۹۶ـ۱۸۸۰)(Cremieux, Adolphe)
دولتمرد و سیاسی‌نویس یهودی فرانسویِ. وکیل بود و پس از سرنگونی پادشاه لوئی فیلیپ[۱] در ۱۸۴۸ مدتی کوتاه در دولت موقت وزیر دادگستری شد. از ریاست‌جمهوری لوئی ناپلئون[۲] (بعدها ناپلئون سوم) حمایت کرد، اما با کودتای او (دسامبر ۱۸۵۱) مخالفت ورزید و به زندان افتاد (۱۸۵۱). پس از سقوط ناپلئون سوم، در دولتِ دفاع ملی وزیر دادگستری شد (۱۸۷۰)، حکم اعدام را برای متهمان سیاسی و برده‌داری را در مستعمرات لغو کرد، و به یهودیان الجزایری شهروندی فرانسه داد. ریاست اتحادیۀ جهانی اسرائیل[۳] را برعهده داشت (۱۸۷۶) و مدارس یهودیان را در قاهره[۴] و اسکندریه تأسیس کرد.