ثمره، یدالله (کرمان ۱۳۱۱ش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
}}[[File:15007500.jpg|thumb|ثَمَره، يدالله]] | }}[[File:15007500.jpg|thumb|ثَمَره، يدالله]] | ||
مترجم، زبان‌شناس و پژوهشگر ایرانی. تحصیلات ابتدایی را در سیرجان، و متوسطه و دانشسرای مقدماتی را در کرمان گذراند. سپس دورۀ لیسانس را در دانشکدۀ ادبیات دانشگاه تهران آغاز کرد و در ۱۳۴۰ش، در آن‌جا در مقطع دکتری پذیرفته شد و پس از دو سال با استفاده از مزیت رتبۀ اول به انگلستان اعزام شد و از دانشگاه لندن دانشنامۀ فوق لیسانس و در ۱۳۴۷ش، دانشنامۀ دکتری در رشتۀ زبان‌شناسی عمومی با تخصص در آواشناسی و واج‌شناسی و نیز دیپلم تخصصی انجمن بین‌المللی آواشناسی را دریافت کرد. پس از بازگشت به ایران با تدریس در دانشکدۀ ادبیات دانشگاه تهران تا مرحلۀ استادی پیش رفت و ضمناً در مراکز آموزشی مختلف تدریس و همچنین در تدوین ''فرهنگ فارسی معین'' و ''لغت‌نامۀ دهخدا'' همکاری کرد. عضو فرهنگستان زبان و ادب فارسی و مؤسس آموزش زبان فارسی به خارجیان در دانشگاه بین‌المللی قزوین بود. ایران | مترجم، زبان‌شناس و پژوهشگر ایرانی. تحصیلات ابتدایی را در سیرجان، و متوسطه و دانشسرای مقدماتی را در کرمان گذراند. سپس دورۀ لیسانس را در دانشکدۀ ادبیات [[دانشگاه تهران]] آغاز کرد و در ۱۳۴۰ش، در آن‌جا در مقطع دکتری پذیرفته شد و پس از دو سال با استفاده از مزیت رتبۀ اول به انگلستان اعزام شد و از [[دانشگاه لندن]] دانشنامۀ فوق لیسانس و در ۱۳۴۷ش، دانشنامۀ دکتری در رشتۀ زبان‌شناسی عمومی با تخصص در آواشناسی و واج‌شناسی و نیز دیپلم تخصصی انجمن بین‌المللی آواشناسی را دریافت کرد. پس از بازگشت به ایران با تدریس در دانشکدۀ ادبیات دانشگاه تهران تا مرحلۀ استادی پیش رفت و ضمناً در مراکز آموزشی مختلف تدریس و همچنین در تدوین ''[[فرهنگ معین|فرهنگ فارسی معین]]'' و ''[[لغت نامه دهخدا|لغت‌نامۀ دهخدا]]'' همکاری کرد. عضو [[فرهنگستان زبان و ادب فارسی]] و مؤسس آموزش زبان فارسی به خارجیان در دانشگاه بین‌المللی قزوین بود. [[ایران کلباسی]]، زبان‌شناس، همسر اوست. | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
* ''دریچه‌ای به زبان فارسی'' (1373) | * ''دریچه‌ای به زبان فارسی'' (1373) | ||
* ''راهنمای زبان فارسی و راهنمای تدریس زبان فارسی'' (1369 و 1374)، این دو کتاب نیز به زبان‌های زیادی ترجمه شده‌اند. | * ''راهنمای زبان فارسی و راهنمای تدریس زبان فارسی'' (1369 و 1374)، این دو کتاب نیز به زبان‌های زیادی ترجمه شده‌اند. | ||
* ''زبان‌های خاموش،'' ترجمۀ اثری از یوهانس فریدریش با همکاری بدرالزمان قریب (۱۳۶۵ش)، کتاب برگزیدۀ سال جمهوری اسلامی ایران (۱۳۶۶ش) | * ''زبان‌های خاموش،'' ترجمۀ اثری از یوهانس فریدریش<ref>Johannes Friedrich</ref> با همکاری [[بدرالزمان قریب]] (۱۳۶۵ش)، کتاب برگزیدۀ سال جمهوری اسلامی ایران (۱۳۶۶ش) | ||
* ''آواشناسی زبان فارسی، آواها و ساخت آوای هجا'' (۱۳64ش) | * ''آواشناسی زبان فارسی، آواها و ساخت آوای هجا'' (۱۳64ش) | ||
* نظام آوایی زبان: نظریه و تحلیل، ترجمۀ اثری از لاری هایمن (۱۳۸۳ش) | * نظام آوایی زبان: نظریه و تحلیل، ترجمۀ اثری از لاری هایمن<ref>Larry Hyman</ref> (۱۳۸۳ش) | ||
----<!--15007500--> | |||
[[Category:زبان شناسی و ترجمه]] [[Category:آواشناسی]] [[Category:زبان ها و گویش های ایران فرهنگی]] | [[Category:زبان شناسی و ترجمه]] [[Category:آواشناسی]] [[Category:زبان ها و گویش های ایران فرهنگی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۱۶
یدالله ثمره (کرمان 10 اردیبهشت ۱۳۱۱ش - ۳ اسفند ۱۳۹۷) Yadollah Samareh
| یدالله ثمره | |
|---|---|
| زادروز |
کرمان 10 اردیبهشت ۱۳۱۱ش |
| درگذشت | ۳ اسفند ۱۳۹۷ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دکتری زبان‌شناسی عمومی- دانشگاه لندن |
| شغل و تخصص اصلی | مترجم و زبان‌شناس |
| آثار | آموزش زبان فارسی (۵ جلد)؛ راهنمای زبان فارسی و راهنمای تدریس زبان فارسی (1369 و 1374)؛ زبان‌های خاموش، ترجمۀ اثری از یوهانس فریدریش با همکاری بدرالزمان قریب (۱۳۶۵ش)؛ آواشناسی زبان فارسی، آواها و ساخت آوای هجا (۱۳64ش)؛ نظام آوایی زبان: نظریه و تحلیل، ترجمۀ اثری از لاری هایمن (۱۳۸۳ش) |
| گروه مقاله | زبان‌شناسی و ترجمه |
| خویشاوندان سرشناس | ایران کلباسی (همسر) |
| جوایز و افتخارات | جایزۀ کتاب برگزیدۀ سال جمهوری اسلامی ایران (۱۳۶۶ش) |
مترجم، زبان‌شناس و پژوهشگر ایرانی. تحصیلات ابتدایی را در سیرجان، و متوسطه و دانشسرای مقدماتی را در کرمان گذراند. سپس دورۀ لیسانس را در دانشکدۀ ادبیات دانشگاه تهران آغاز کرد و در ۱۳۴۰ش، در آن‌جا در مقطع دکتری پذیرفته شد و پس از دو سال با استفاده از مزیت رتبۀ اول به انگلستان اعزام شد و از دانشگاه لندن دانشنامۀ فوق لیسانس و در ۱۳۴۷ش، دانشنامۀ دکتری در رشتۀ زبان‌شناسی عمومی با تخصص در آواشناسی و واج‌شناسی و نیز دیپلم تخصصی انجمن بین‌المللی آواشناسی را دریافت کرد. پس از بازگشت به ایران با تدریس در دانشکدۀ ادبیات دانشگاه تهران تا مرحلۀ استادی پیش رفت و ضمناً در مراکز آموزشی مختلف تدریس و همچنین در تدوین فرهنگ فارسی معین و لغت‌نامۀ دهخدا همکاری کرد. عضو فرهنگستان زبان و ادب فارسی و مؤسس آموزش زبان فارسی به خارجیان در دانشگاه بین‌المللی قزوین بود. ایران کلباسی، زبان‌شناس، همسر اوست.
برخی از آثار
- آموزش زبان فارسی (۵ جلد)، تاکنون به ۱۶ زبان ترجمه شده است.
- دریچه‌ای به زبان فارسی (1373)
- راهنمای زبان فارسی و راهنمای تدریس زبان فارسی (1369 و 1374)، این دو کتاب نیز به زبان‌های زیادی ترجمه شده‌اند.
- زبان‌های خاموش، ترجمۀ اثری از یوهانس فریدریش[۱] با همکاری بدرالزمان قریب (۱۳۶۵ش)، کتاب برگزیدۀ سال جمهوری اسلامی ایران (۱۳۶۶ش)
- آواشناسی زبان فارسی، آواها و ساخت آوای هجا (۱۳64ش)
- نظام آوایی زبان: نظریه و تحلیل، ترجمۀ اثری از لاری هایمن[۲] (۱۳۸۳ش)