برتنگی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
برتَنگی<br />(یا: بارتنگی)، از گروه زبان‌های پامیری ایرانی شرقی در شاخۀ شُغنی | برتَنگی<br />(یا: بارتنگی)، از گروه زبان‌های پامیری ایرانی شرقی در شاخۀ شُغنی - روشانی رایج در منطقۀ گُرنوِ بدخشان، در میانۀ دورۀ برتنگ (بارتنگ). زبان همسایۀ برتنگی، ارُشُری (رُشُرْوی) است که در بالای درۀ برتنگ بدان سخن می‌گویند. از این‌رو زبان برتنگی به ارُشُری و روشنی بسیار نزدیک است. | ||
از ویژگی‌های برتنگی تبدیل b ایرانی باستان به v است. اسامی، دارای جنس ذاتی، مذکر یا مؤنث‌اند. در برتنگی، همچون اغلب زبان‌های پامیری، صفت پیش از اسم می‌آید. نشانۀ نفی در برتنگی m آغازین است.<br /><!--42161800--> | |||
[[Category:زبان شناسی و ترجمه]] | [[Category:زبان شناسی و ترجمه]] | ||
[[Category:زبان ها و گویش های ایران فرهنگی]] | [[Category:زبان ها و گویش های ایران فرهنگی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۰۹
برتَنگی
(یا: بارتنگی)، از گروه زبان‌های پامیری ایرانی شرقی در شاخۀ شُغنی - روشانی رایج در منطقۀ گُرنوِ بدخشان، در میانۀ دورۀ برتنگ (بارتنگ). زبان همسایۀ برتنگی، ارُشُری (رُشُرْوی) است که در بالای درۀ برتنگ بدان سخن می‌گویند. از این‌رو زبان برتنگی به ارُشُری و روشنی بسیار نزدیک است.
از ویژگی‌های برتنگی تبدیل b ایرانی باستان به v است. اسامی، دارای جنس ذاتی، مذکر یا مؤنث‌اند. در برتنگی، همچون اغلب زبان‌های پامیری، صفت پیش از اسم می‌آید. نشانۀ نفی در برتنگی m آغازین است.