سهیلا بسکی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
سهیلا بسکی (1332- استانبول 6 خرداد 1394ش) Soheila Beski | سهیلا بسکی (1332- استانبول 6 خرداد 1394ش) Soheila Beski | ||
داستاننویس، مترجم، کارآفرین و فعال حوزۀ معماری. برندۀ سومین دورۀ [[جایزه ادبی هوشنگ گلشیری|جایزه گلشیری]] برای بهترین مجموعه داستان اول (1382)، مسئول و ناشر چند نشریۀ تخصصی معماری، بنیانگذار و برگزارکنندۀ «جایزۀ بزرگ معمار»، و فرزند غلامعلی بسکی، پدر طبیعت ایران، بود. | |||
سهیلا بسکی با آنکه به معماری علاقه داشت، در مدرسۀ عالی مدیریت گیلان در رشتۀ مدیریت تحصیل کرد و تحصیلات تکمیلیاش را در رشتۀ اقتصاد در دانشگاه ایالتی میشیگان<ref>Michigan State University</ref> به اتمام رساند. در سال ۱۳۵۶ پس از بازگشت به ایران ابتدا در دانشگاه بوعلی همدان، و پس از انقلاب، در دانشگاه علوم تربیتی تهران به تدریس اقتصاد مشغول شد. ولی با وقوع [[انقلاب فرهنگی ایران|انقلاب فرهنگی]] و تعطیلی دانشگاهها بیکار شد. در همین دوره ترجمۀ کتاب را آغاز کرد و مدتی بعد هم (از سال 1369) داستاننویسی را. با شروع به کار در بخش اقتصادی مرکز مطالعاتی و تحقیقاتی شهرسازی و معماری، مجلۀ ''آبادی'' را منتشر کرد و از سال ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۶ مسئولیت انتشار این مجله را برعهده داشت. پس از آن با سرمایۀ شخصی در سال ۱۳۷۷ مجلۀ ''معمار'' و در سال ۱۳۸۰ مجلۀ ''شهر'' را به صورت حرفهای منتشر کرد. او هماهنگکنندۀ «پروژۀ طرح جامع شهر پردیس» بود و ایدههای جالبی دربارۀ جامعۀ ایران، شهروندی، شهریت، و تجربههای شهرکسازیهای نوین داشت. سهیلا بسکی مؤسس و برگزارکنندۀ «جایزۀ بزرگ معمار» بود، و با همین ابتکار سرنوشتش با بخشی از معماری ایران پیوند خورد. | سهیلا بسکی با آنکه به معماری علاقه داشت، در مدرسۀ عالی مدیریت گیلان در رشتۀ مدیریت تحصیل کرد و تحصیلات تکمیلیاش را در رشتۀ اقتصاد در دانشگاه ایالتی میشیگان<ref>Michigan State University</ref> به اتمام رساند. در سال ۱۳۵۶ پس از بازگشت به ایران ابتدا در دانشگاه بوعلی همدان، و پس از انقلاب، در دانشگاه علوم تربیتی تهران به تدریس اقتصاد مشغول شد. ولی با وقوع [[انقلاب فرهنگی ایران|انقلاب فرهنگی]] و تعطیلی دانشگاهها بیکار شد. در همین دوره ترجمۀ کتاب را آغاز کرد و مدتی بعد هم (از سال 1369) داستاننویسی را. با شروع به کار در بخش اقتصادی مرکز مطالعاتی و تحقیقاتی شهرسازی و معماری، مجلۀ ''آبادی'' را منتشر کرد و از سال ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۶ مسئولیت انتشار این مجله را برعهده داشت. پس از آن با سرمایۀ شخصی در سال ۱۳۷۷ مجلۀ ''معمار'' و در سال ۱۳۸۰ مجلۀ ''شهر'' را به صورت حرفهای منتشر کرد. او هماهنگکنندۀ «پروژۀ طرح جامع شهر پردیس» بود و ایدههای جالبی دربارۀ جامعۀ ایران، شهروندی، شهریت، و تجربههای شهرکسازیهای نوین داشت. سهیلا بسکی مؤسس و برگزارکنندۀ «جایزۀ بزرگ معمار» بود، و با همین ابتکار سرنوشتش با بخشی از معماری ایران پیوند خورد. | ||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
سهیلا بسکی که مدتها برای غلبه بر بیماری سرطان در تلاش بود، سرانجام هنگام دیدارِ اعضای خانوادهاش در استانبول درگذشت. | سهیلا بسکی که مدتها برای غلبه بر بیماری سرطان در تلاش بود، سرانجام هنگام دیدارِ اعضای خانوادهاش در استانبول درگذشت. | ||
'''برخی از آثار''' | |||
* پارهٔ کوچک (مجموعه داستان- انتشارات آگاه) | |||
* بیبی پیک (مجموعه داستان- انتشارات نیلوفر) | |||
* در محاق (انتشارات نیلوفر)؛ مجموعۀ دو رمان با عنوانهای در محاق و گذشتهای هست که نمیگذرد | |||
* حکایت ساختن مبال در بم (رمان- انتشارات فروغ، آلمان) | |||
* ذره (رمان- انتشارات فروغ، آلمان) | |||
* عکسهای فوری (مجموعه داستان- انتشارات ققنوس) | |||
* زندگینامۀ ویرجینیا وولف، نوشتۀ کوئنتین بل (ترجمه- انتشارات نیلوفر) | |||
* آنگونه که من زیستم (خودزندگینامه)، نوشتۀ اما گلدمن (ترجمه- انتشارات نیلوفر) | |||
---- | ---- | ||
[[رده:ادبیات فارسی]] | [[رده:ادبیات فارسی]] | ||