لاتسیو: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
لاتْسیو (Lazio) | لاتْسیو (Lazio) | ||
(به رومی: لاتیوم<ref>Latium</ref>) ناحیه‌ای در غرب مرکزی | (به رومی: لاتیوم<ref>Latium</ref>) ناحیه‌ای در غرب مرکزی [[ایتالیا]]، شامل استان‌های [[ویتربو، استان|ویتربو]]<ref>Viterbo | ||
</ref>، ریئتی<ref>Rieti </ref>، رم<ref>Rome </ref>، فروزینونه<ref>Frosinone </ref>، و لاتینا<ref>Latina </ref>، با ۱۷,۲۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۵,۱۶۲,۱۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۲). مرکز آن رم است. سومین ناحیۀ بزرگ ایتالیا است و بیش از نیمی از جمعیت آن در شهر رم زندگی می‌کنند. تولیدات آن زیتون، مواد شیمیایی، دارو، و پارچه است. در قرن ۴پ‌م، رومی‌ها لاتسیو را که از قرن ۱۰پ‌م محل سکونت لاتین‌ها بود تصرف کردند. لاتسیو یک نوار ساحلی طولانی در امتداد دریای تیرنه<ref>Tyrrhenian Sea </ref>، شامل ناحیۀ پست کامپانیا<ref>Campagna </ref> و مانداب‌های پونتین<ref>Pontine Marshes</ref>، دارد. رومی‌ها کوشیدند تا مانداب‌ها را زهکشی و خشک کنند، اما مانداب‌ها تا ۱۹۲۶، زمان موفقیت موسولینی، باقی ماندند. در درون‌بوم<ref> inland </ref> آن، خطی از تپه‌های آتشفشانی قرار دارد. مخروط‌های آتشفشانیِ قدیمی‌تر اکنون به دریاچه تبدیل شده‌اند. بقیۀ لاتسیو در کوه‌های آپنن<ref>Apennines</ref> واقع شده‌اند. ناحیۀ بیرون از رم و پیرامون آن اساساً به کشاورزی وابسته است و در آن کشت حبوبات و پرورش گوسفند رواج دارد. تپه‌های آتشفشانی سبب ایجاد تاکستان‌های بسیار شده است. در اطراف رم، ویتربو، و مانداب‌های پونتین باغبانی رونق دارد و توتون و چغندر‌قند تولید می‌شود. در سواحل جنوبی آن زیتون و میوه تولید می‌شود. صنایع آن بیشتر در اطراف رم، شهرهای لیری و ساکو، و پیرامون لاتینا قرار دارند. | </ref>، [[رییتی، استان|ریئتی]]<ref>Rieti </ref>، رم<ref>Rome </ref>، [[فروزینونه، استان|فروزینونه]]<ref>Frosinone </ref>، و [[لاتینا، استان|لاتینا]]<ref>Latina </ref>، با ۱۷,۲۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۵,۱۶۲,۱۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۲). مرکز آن [[رم، شهر|رم]] است. سومین ناحیۀ بزرگ ایتالیا است و بیش از نیمی از جمعیت آن در شهر رم زندگی می‌کنند. تولیدات آن زیتون، مواد شیمیایی، دارو، و پارچه است. در قرن ۴پ‌م، رومی‌ها لاتسیو را که از قرن ۱۰پ‌م محل سکونت لاتین‌ها بود تصرف کردند. لاتسیو یک نوار ساحلی طولانی در امتداد [[دریای تیرنه]]<ref>Tyrrhenian Sea </ref>، شامل ناحیۀ پست [[کامپانیا]]<ref>Campagna </ref> و مانداب‌های پونتین<ref>Pontine Marshes</ref>، دارد. رومی‌ها کوشیدند تا مانداب‌ها را زهکشی و خشک کنند، اما مانداب‌ها تا ۱۹۲۶، زمان موفقیت [[موسولینی، بنیتو (۱۸۸۳ـ۱۹۴۵)|موسولینی]]، باقی ماندند. در درون‌بوم<ref> inland </ref> آن، خطی از تپه‌های آتشفشانی قرار دارد. مخروط‌های آتشفشانیِ قدیمی‌تر اکنون به دریاچه تبدیل شده‌اند. بقیۀ لاتسیو در [[آپنن، کوه های|کوه‌های آپنن]]<ref>Apennines</ref> واقع شده‌اند. ناحیۀ بیرون از رم و پیرامون آن اساساً به کشاورزی وابسته است و در آن کشت حبوبات و پرورش گوسفند رواج دارد. تپه‌های آتشفشانی سبب ایجاد تاکستان‌های بسیار شده است. در اطراف رم، ویتربو، و مانداب‌های پونتین باغبانی رونق دارد و توتون و چغندر‌قند تولید می‌شود. در سواحل جنوبی آن زیتون و میوه تولید می‌شود. صنایع آن بیشتر در اطراف رم، شهرهای لیری و ساکو، و پیرامون لاتینا قرار دارند. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۱۴
لاتْسیو (Lazio)
(به رومی: لاتیوم[۱]) ناحیه‌ای در غرب مرکزی ایتالیا، شامل استان‌های ویتربو[۲]، ریئتی[۳]، رم[۴]، فروزینونه[۵]، و لاتینا[۶]، با ۱۷,۲۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۵,۱۶۲,۱۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۲). مرکز آن رم است. سومین ناحیۀ بزرگ ایتالیا است و بیش از نیمی از جمعیت آن در شهر رم زندگی می‌کنند. تولیدات آن زیتون، مواد شیمیایی، دارو، و پارچه است. در قرن ۴پ‌م، رومی‌ها لاتسیو را که از قرن ۱۰پ‌م محل سکونت لاتین‌ها بود تصرف کردند. لاتسیو یک نوار ساحلی طولانی در امتداد دریای تیرنه[۷]، شامل ناحیۀ پست کامپانیا[۸] و مانداب‌های پونتین[۹]، دارد. رومی‌ها کوشیدند تا مانداب‌ها را زهکشی و خشک کنند، اما مانداب‌ها تا ۱۹۲۶، زمان موفقیت موسولینی، باقی ماندند. در درون‌بوم[۱۰] آن، خطی از تپه‌های آتشفشانی قرار دارد. مخروط‌های آتشفشانیِ قدیمی‌تر اکنون به دریاچه تبدیل شده‌اند. بقیۀ لاتسیو در کوه‌های آپنن[۱۱] واقع شده‌اند. ناحیۀ بیرون از رم و پیرامون آن اساساً به کشاورزی وابسته است و در آن کشت حبوبات و پرورش گوسفند رواج دارد. تپه‌های آتشفشانی سبب ایجاد تاکستان‌های بسیار شده است. در اطراف رم، ویتربو، و مانداب‌های پونتین باغبانی رونق دارد و توتون و چغندر‌قند تولید می‌شود. در سواحل جنوبی آن زیتون و میوه تولید می‌شود. صنایع آن بیشتر در اطراف رم، شهرهای لیری و ساکو، و پیرامون لاتینا قرار دارند.